Δικτατορία κηρύσσεται στη Νιγηρία κι ένας Αμερικανός υπολοχαγός και οι άντρες του αναλαμβάνουν να απομακρύνουν από τη χώρα μια γιατρό, σύζυγο Αμερικανού πολίτη. Εκείνη τον πείθει να φυγαδεύσει στο Καμερούν μια ομάδα χωρικών, μολονότι οι στρατιώτες τού δικτάτορα βρίσκονται στα ίχνη τους. Αν καταφέρετε να υποστείτε μηνύματα του στυλ «εμείς οι καλοί και ηρωικοί Αμερικανοί που σώζουμε γυναικόπαιδα από τους κακούς τριτοκοσμικούς δικτάτορες» (φυσικά μόνο στις ταινίες, γιατί στον αληθινό κόσμο οι ΗΠΑ συνήθως στηρίζουν αυτούς τους δικτάτορες) και τον διαρκώς βλοσυρό Γουίλις, τότε ίσως και να βρείτε λίαν υποφερτή αυτή την τυπική περιπέτεια ζούγκλας που περιορίζει τη δράση για χάρη του πομπώδους ύφους και της πατριωτικής κορώνας. Όχι κι εντελώς για τα μπάζα αλλά πλησιάζει επικίνδυνα. Και για μένα οποιοσδήποτε σκηνοθέτης υποβαθμίζει τη Μόνικα Μπελούτσι σε γλάστρα του αξίζει να στηθεί μπροστά σε ένα αφρικανικό εκτελεστικό απόσπασμα. Εντέλει, η ώρα θα περάσει αλλά μετά θα το διαγράψετε γρήγορα από τη μνήμη σας. Μ.Ν.
ΔΡΑΣΗΣ (ΗΠΑ, 2003)
Σκηνοθεσία: Αντουάν Φουκουά
Παίζουν: Μπρους Γουίλις, Μόνικα Μπελούτσι, Φιονούλα Φλάναγκαν.
Διάρκεια: 121’
0.40 π.μ. CAPITAL
