Αγγίζοντας τον θάνατο – Half Past Dead

Στο Αλκατράζ, που λειτουργεί ξανά ως υπερσύγχρονη φυλακή, κρατείται ένας μεσήλικας ο οποίος αρνείται να αποκαλύψει πού έχει κρύψει τις ράβδους χρυσού που έκλεψε από κρατική χρηματαποστολή. Ένας πράκτορας του FBI που υποκρίνεται τον κατάδικο προσπαθεί να τον προσεγγίσει. Όμως, μια ομάδα αδίστακτων κακοποιών εισβάλει στις φυλακές, διεκδικώντας για λογαριασμό της την πολύτιμη πληροφορία. Ο ξένος τίτλος αυτής της μετριότατης περιπέτειας φυλακών περιγράφει ακριβώς την κατάσταση στην οποία περιήλθε η καριέρα του Στίβεν Σιγκάλ αμέσως μετά το «Exit Wounds». Βέβαια, το μεγαλύτερο ζόρι εδώ το τράβηξε ο κασκαντέρ-αντικαταστάτης του Σιγκάλ κι αυτό γιατί ο οποιοσδήποτε σε νηφάλια κατάσταση (όχι κι ο καλύτερος τρόπος να βλέπεις αυτού του είδους τις ταινίες) θα προσέξει τις περίεργες λήψεις και τις «σκιές» που κρύβουν επιμελώς τον γερο-Στιβ στο μεγαλύτερο μέρος της διάρκειας (και ο οποίος επίσης κωλοβαράει σε βαθμό που θα μπορούσε να τον πιάσει ο φόρος ακίνητης περιουσίας!). Πάντως σε γενικές γραμμές το φιλμ βλέπεται – αρκεί βέβαια να σας πετύχει στην απαιτούμενη χαλαρή διάθεση: άφθονα (αναίμακτα) πιστολίδια, πλοκή για τα πανηγύρια, ο Μόρις Τσέστνατ ως κακός, η σέξι Νία Πιπλς ως το καλύτερο αντίγραφο της Τρίνιτι του Matrix που μπορεί να βρεθεί μ’ αυτό το budget, ο (σπαστικός) ράπερ Τζα Ρουλ ως sidekick του ήρωά μας και ένα πλήθος βαρυποινιτών που τους δίνονται όπλα(!) για να αντιμετωπίσουν τους τρομοκράτες-εισβολείς. Μετά την έκτη μπύρα ίσως και να αρχίσετε να
το απολαμβάνετε… Μ.Ν.