ΜΙΡΕΛΛΑ ΠΑΠΑΟΙΚΟΝΟΜΟΥ
Ο «θηλυκός Παπακαλιάτης» (προσωνυμία κάπως άδικη εάν σκεφτείτε ότι προηγήθηκε κατά πολύ του Χριστόφορου αλλά και τα σενάριά της ήταν, αν μη τι άλλο, original) κυριάρχησε τόσο στα 90’s όσο και στα 00’s πάντα με εβδομαδιαίες δραματικές σειρές που χαρακτήριζαν πάντα τα ελκυστικά καστ, τα ερωτικά/συναισθηματικά αδιέξοδα και φυσικά οι ενδιαφέροντες και πολυσύνθετοι γυναικείοι χαρακτήρες. Η θρυλική «Αναστασία» (η Μυρτώ Αλικάκη ανάμεσα στον πατέρα Μηνά Χατζησάββα και τον γιο Άλκη Κούρκουλο) την έβαλε στον χάρτη το 1993 (είχε προηγηθεί την περασμένη χρονιά το ντεμπούτο της «Γυναίκες» στο Mega) και στη συνέχεια υπέγραψε μια σειρά από πετυχημένα δράματα όπως τα «Μη Φοβάσαι τη Φωτιά» (1994), «Απών» (1995), «Λόγω Τιμής» (1996), «Η Ζωή που δεν Έζησα» (1998), «Λένη» (2003), «Έτσι Ξαφνικά» (2004) όλα στο Mega και στον ΑΝΤ1 τα «Μοβ Ροζ» (2005) και «Ιωάννα της Καρδιάς» (2006). Τελευταία της δουλειά η διασκευή «Νησί» (2010), ίσως η σπουδαιότερη ελληνική σειρά μυθοπλασίας ever (και τελευταία απ’ ό,τι φαίνεται, τουλάχιστον αυτού του μεγέθους) και ο καταλληλότερος επίλογος(;) μιας πραγματικά παραγωγικής καριέρας.
(Μιρέλλα Παπαοικονόμου. Φωτογραφία: Bovary/Πάνος Μάλλιαρης)
ΑΝΝΑ ΧΑΤΖΗΣΟΦΙΑ
Το μισό από το συγγραφικό δίδυμο με τον Χάρη Ρώμα στο οποίο ανήκουν τρεις από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης («Οι Μεν και οι Δεν», «Κωνσταντίνου και Ελένης» & «Το Καφέ της Χαράς» – οι δύο τελευταίες εξακολουθούν να τραβούν τα πλήθη παρά το γεγονός ότι έχουν μεταδοθεί άπειρες φορές) αλλά και modest hits όπως ο «Κακός Βεζύρης» και το «Λίφτινγκ». Τελευταία τους δουλειά μαζί ήταν το «Δεληγιάννειο Παρθεναγωγείο» το 2007 στον ΑΝΤ1, μια δαπανηρή παραγωγή που βγήκε αμέσως μετά το «Καφέ της Χαράς» και διαπραγματευόταν πάνω κάτω την ίδια ιστορία (προοδευτική δασκάλα αναστατώνει ένα αυστηρό προπολεμικό παρθεναγωγείο). Όμως τόσο το κακό timing όσο και η αίσθηση της επανάληψης (ο Ρώμας υποδυόταν ακόμα ένα μισογύνη στρίτζο) οδήγησαν στην πρώτη ηχηρή αποτυχία του διδύμου και λίγο αργότερα στη διάλυσή του. Η Άννα Χατζησοφιά έκανε τη διασκευή της «Λόλας» στον ΑΝΤ1 που έβγαλε με χίλια ζόρια τη σεζόν 2008-9 και μετά εξαφανίστηκε για να επανεμφανιστεί με τη θλιβερή συμπαραγωγή Star – TV One «Η Μαμά Λείπει Ταξίδι για Δουλειές» που κανείς δεν είδε το 2016.
ΒΑΝΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Το μετέπειτα ένα τρίτο της χρυσής τριάδας Δημητρίου – Γεωργίου – Νικολάου, η γνωστή σεναριογράφος ξεκίνησε με κωμωδίες, όπως το καλτ και αρκετά προχώ για την εποχή του «Ροζ Συννεφάκι» (1995), για να πάρει στη συνέχεια το βάπτισμα του πυρός στην καθημερινή σαπουνόπερα δίπλα στους Ακρίτα-Κυρίτση και το «Κάτω απ’ την Ακρόπολη» (2001) του Alpha. Μετά από μια σύντομη επιστροφή στη ρομαντική κωμωδία με το «Η Αγάπη είναι Light» που δεν είδε ψυχή στον ΑΝΤ1 Κύπρου το 2005, η Βάνα αφοσιώθηκε φουλ στο καθημερινό σαπούνι γνωρίζοντας επιτυχία με τα «Έρωτας» (2005) και «Κάρμα» (2009) στον ΑΝΤ1 – το τελευταίο μάλιστα ήταν η πρώτη σειρά της ελληνικής τηλεόρασης που είχε μεγαλύτερη θέαση στο internet από την κανονική μετάδοση. Η συνεργασία της με τον Αντρέα Γεωργίου και τον Κούλη Νικολάου στα «Άσπρα Μπαλόνια» το 2011 θ’ αποδειχθεί καταλυτική για την καριέρα της, αφού θα γίνει η απαρχή για μια χρυσοφόρα σύμπραξη που θα αποφέρει τα mega hits «Μπρούσκο», «Δίδυμα Φεγγάρια», «Τατουάζ» και τις φετινές «8 Λέξεις».
ΑΝΤΡΗ ΠΟΛΥΔΩΡΟΥ
Η γνωστή συγγραφέας έσκασε στο τηλεοπτικό προσκήνιο με τη σεναριακή διασκευή του βιβλίου της «Γενιές της Σιωπής» για το ΡΙΚ που έγινε μία από τις μεγαλύτερες εμπορικές και καλλιτεχνικές επιτυχίες της σεζόν 2007-08, ενώ συνέβαλε στην αναβίωση του είδους «βράκας και σαγιάς» που μέχρι σήμερα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της κυπριακής TV (και όχι μόνο του ημικρατικού). Εμπνευσμένη από την κυπριακή κοινωνία περασμένων δεκαετιών το στυλ της Πολυδώρου χαρακτηρίζεται από ρεαλισμό και νοσταλγία, ενώ κοινό χαρακτηριστικό είναι οι δυνατοί γυναικείοι χαρακτήρες που καταφεύγουν πολλές φορές στα άκρα. Η δημοτικότητα της Πολυδώρου εκτοξεύτηκε με τη σειρά του Mega «Γυμνοί Άγγελοι» (2010) που βασίστηκε, χαλαρά, σε πραγματικά γεγονότα όμως οι επόμενες δουλειές της («Κρυφός Καιάδας» στο Σίγμα, «Μηδέν» και «Ένοχα Μυστικά» στο Mega) δεν γνώρισαν επιτυχία και η γυναικολόγος το επάγγελμα, συγγραφέας περιορίστηκε στη λογοτεχνία.
ΡΕΝΑ ΡΙΓΓΑ
Το όνομά της μπορεί να μην είναι τόσο γνωστό όσο ας πούμε της Παπαοικονόμου, της Χατζησοφιά ή της Δημητρίου, όμως η Ρένα Ρίγγα κρύβεται πίσω από μερικές από τις μεγαλύτερες τηλεοπτικές επιτυχίες των τελευταίων δεκαετιών, ενώ έχει τη μακροβιότερη καριέρα απ’ όλες τις κυρίες της λίστας, καθώς εργάζεται ακατάπαυστα από τη δεκαετία του ’90! Η αποκαλούμενη και «βασίλισσα της οικογενειακής κωμωδίας» το χιούμορ της Ρίγγα δεν είχε ποτέ τη σπιρτάδα της Δήμητρας Παπαδοπούλου, τον σουρεαλισμό της Ράντου ή τη σβελτάδα μιας Χατζησοφιά όμως υπήρξε – ειδικά στα 90’s και 00’s- η πάντα υπολογίσιμη go-to σεναριογράφος για όποιον ήθελε μια χαλαρή κωμωδία για όλη την οικογένεια που την παρακολουθείς ευχάριστα χωρίς να πεθαίνεις στο γέλιο. Από one season wonders που απλά γέμιζαν το βαρυφορτωμένο πρόγραμμα στα πρώτα χρόνια της ιδιωτικής TV, όπως τα «Σαμπουάν» (1995, ΑΝΤ1), «Καραμπόλα» (1997, ΑΝΤ1), «Νταντά για Όλες τις Δουλειές» (1998, ΑΝΤ1) μέχρι μικρομεσαία hits («Ήρθε κι Έδεσε», «Ας Πρόσεχες», «Πίσω στο Σπίτι») και φυσικά τις τεράστιες επιτυχίες «Άκρως Οικογενειακόν» (2001, ΑΝΤ1) με Μπέζο, Τσαλίκη και Μπεγνή, «Ευτυχισμένοι Μαζί» και «Φίλα το Βάτραχό σου». Η αλήθεια είναι πως τα τελευταία χρόνια ταλαιπωρείται από αστοχίες («Καλές Δουλειές», «4ΧΧΧ4», «Όσο Έχω Εσένα» και οι δύο κυπριακές «Βρέχει Έρωτα» και «Τα 5 Κλειδιά») ενώ η τελευταία της δουλειά «Αστέρια στην Άμμο» μπορεί να απέτυχε στην Ελλάδα αλλά συνεχίζεται κανονικά από τον Alpha Κύπρου.
ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ ΑΡΤΕΜΙΟΥ
Η Χριστιάνα ξεκίνησε ως συγγραφικό δίδυμο με τον Λώρη Λοϊζίδη αρχικά με το πρωτόλειο «Όταν Μεγαλώσω» (2006) στο Σίγμα και όταν το τελευταίο δεν αναγνώρισε το ταλέντο τους (μιλάμε άλλωστε για το κανάλι που έδιωξε το «Μπρούσκο») τους μυρίστηκε εγκαίρως ο ΑΝΤ1 όπου και μεγαλούργησαν με τα «Την Πάτησα» και «Αίγια Fuxia». Αμέσως μετά το τέλος της τελευταίας, η Χριστιάνα δοκίμασε μόνη της τις δυνάμεις της με τη «Santa Γιολάντα» που έπεσε θύμα της αναπόφευκτης σύγκρισης με την «Αίγια» και κατέβηκε πρόωρα (αν και έγραφε 25άρια που τότε θεωρούνταν μέτρια επίδοση, με τα σημερινά δεδομένα θα πήγαινε τουλάχιστον τρεις σεζόν). Ξαναβρήκε τον ρυθμό της με την καθημερινή κωμωδία «Την Τύχη μου Μέσα» το 2014 στο Mega (αν και οι επιρροές από το «Παρά Πέντε» του Καπουτζίδη ήταν κάτι παραπάνω από εμφανείς) όμως μετά από δύο μάλλον άστοχες απόπειρες να εμπλακεί με format άλλων («Εγώ κι Εσύ» στο ΡΙΚ, «Μην Αρχίσεις τη Μουρμούρα» στον Alpha) βρήκε το… «Κάρμα» της με την εξαιρετικά καλογυρισμένη true crime σειρά του Alpha που άγγιξε ευαίσθητες χορδές και αποκάλυψε πολλές άσχημες πλευρές της κυπριακής κοινωνίας.
ΕΛΕΝΑ ΑΚΡΙΤΑ
(Φωτογραφία: BHmagazino)
Μία από τις πιο καυστικές πένες της ελληνικής δημοσιογραφίας, η Έλενα Ακρίτα είναι πολλά περισσότερα από την original οικοδέσποινα του «Πιο Αδύναμου Κρίκου», ρόλος με τον οποίο ταυτίστηκε στα μάτια της ευρείας μάζας. Πολυγραφότατη συγγραφέας, χρονογράφος, ευθυμογράφος αλλά και σεναριογράφος, υπέγραψε αρκετές τηλεοπτικές επιτυχίες, όλες με τον σύζυγό της – από το 2012- Γιώργο Κυρίτση και -όλως παραδόξως- χωρίς το πηγαίο και βιτριολικό χιούμορ της καθώς είχε δώσει έμφαση στο σαπούνι και το δράμα. Πρώτο της χιτ η «Γόβα Στιλέτο» (1993, ΑΝΤ1) που έγραψε και συμπρωταγωνίστησε με τον Γιώργο Κυρίτση κι ακολούθησαν οι καθημερινές «Στα Φτερά του Έρωτα» (1999, ΕΡΤ) και «Κάτω απ’ την Ακρόπολη» (2001, Alpha), το αγκαθακριστικό μυστήριο «Με Θέα στο Πέλαγο» (2003, Mega) και η όχι ιδιαίτερα αστεία κωμωδία «Αν Υπήρχες θα σε Χώριζα» (2007, Mega) ενώ έφτασε στο απόγειο της σεναριογραφικής δόξας της με τα εξαιρετικά πετυχημένα σαπούνια του Mega «Βέρα στο Δεξί» (2004-07) και «Τα Μυστικά της Εδέμ» (2008-11) που ήταν και η τελευταία της σεναριακή δουλειά.
ΚΑΚΙΑ ΙΓΕΡΙΝΟΥ
Η ηθοποιός και σεναριογράφος Κάκια Ιγερινού ήταν η ήρεμη δύναμη της γλυκιάς, τρυφερής, ήπιας κομεντί γράφοντας σειρές που απέπνεαν νοσταλγία, ζεστασιά και αθεράπευτο ρομαντισμό. Σειρές όπως οι «Έλλη και Άννα» (1995), «Βίος Ανθόσπαρτος» (1998), «Αριστοτέλης ο Άριστος» (1999), «Περί Ανέμων και Υδάτων» (2000), «Δροσουλίτες» (2001), «Αν Θυμηθείς τ’ Όνειρό μου» (2003) και «Καθρέφτη Καθρεφτάκι μου» (2006) αλλά και το πιο δραματικό (και συγκινητικό) «Στο Φως του Φεγγαριού» (2004) την καθιέρωσαν ως μία από τις πιο σημαντικές δημιουργούς της ελληνικής μυθοπλασίας, οι δουλειές της οποίας μπορεί να μην είχαν τη μαζικότητα μιας Παπαοικονόμου ή των Ρήγα -Αποστόλου, όμως είχαν σταθερό και φανατικό κοινό. Δυστυχώς ο τραγικός θάνατος τού για δεκαετίες συζύγου της Νίκου Γαρυφάλλου (ηθοποιός κι εκείνος, έπαιξε σε όλες τις σειρές της) σε τροχαίο το 2009 την οδήγησε στην απόφαση να αποσυρθεί πρόωρα από τον χώρο.
ΜΑΡΟΥΛΑ ΑΒΡΑΑΜΙΔΟΥ
Από το 1959 που προσελήφθη στο ΡΙΚ μέχρι την αφυπηρέτησή της από εκεί, το 1997 και την ενασχόλησή της με την ιδιωτική τηλεόραση, η «Κυρία» της κυπριακής σαπουνόπερας έγραψε, έκανε την παραγωγή ή/και σκηνοθέτησε πάνω από 40 τηλεταινίες, 100 παιδικά προγράμματα (διασημότερο το «Γύρω Γύρω Όλοι» των 70’s με τον «Κοκό» Σταύρο Λούρα και την «Κική» Άλκηστη Παυλίδου), σκετς, ντοκιμαντέρ, επετειακά και εορταστικά specials αλλά και μερικές από τις πρώιμες εγχώριες σαπουνόπερες όπως οι «Άνεμοι του Πάθους» και η «Πλατεία». Η καθαρά «αβρααμιδική» θεματική των οικογενειών που ενώνονται και απειλούνται από κρυμμένα μυστικά, χαρακτηρίζει και τις δουλειές της στην ιδιωτική τηλεόραση, από τον πρώτο κύκλο του «Σε Φόντο Κόκκινο», τον «Ίσκιο της Φωτιάς» τις τηλεταινίες «Αγαπημένη Χαριτίνη» και «Λύτρωση» μέχρι τα «Βήματα στην Άμμο» (που σκηνοθέτησε η κόρη της Κορίνα) και το «Πέτρινο Ποτάμι». Πιο πρόσφατη δουλειά της αεικίνητης σεναριογράφου, η σειρά εποχής «Τα Μαύρα Μάθκια» (2016) μία από τις πρώτες παραγωγές μυθοπλασίας του Alpha Κύπρου.
Περιοδικό TV Mania, τεύχος 1319.
