Κάνοντας σερφ σε μια απομονωμένη παραλία, η Νάνσι έρχεται αντιμέτωπη με έναν καρχαρία. Κι ενώ η ακτή απέχει μόλις μερικά μέτρα, η επιβίωση μετατρέπεται σε έναν αγώνα δύναμης κι εφευρετικότητας.  Από τον Ισπανό σκηνοθέτη που μας έδωσε το πανούργο «Orphan» (και τρία actioners με τον Λίαμ Νίσον) έρχεται το καλύτερο μέχρι στιγμής rip off του «Open Water» που παραδίδει ό,τι ακριβώς υπόσχεται: μία μπικινοφορούσα Μπλέικ Λάιβλι να μάχεται για μιάμιση ώρα έναν καρχαρία – και πιστέψτε με δεν χρειάζεστε τίποτα περισσότερο! Η Λάιβλι είναι η φοιτήτρια της ιατρικής (ναι, χρησιμεύει αργότερα) που αναζητά τη μεξικανική παραλία που λάτρευε η συχωρεμένη η μητέρα της για να σερφάρει στη μνήμη της. Όταν διακόπτει το μασούλημα μιας φάλαινας από έναν τεράστιο λευκό καρχαρία εκείνος αποφασίζει ν’ αλλάξει μενού και η ηρωίδα μας παγιδεύεται με δαγκωμένο πόδι σε μικροσκοπικό σκόπελο που μικραίνει ακόμα περισσότερο όσο προχωρεί η παλίρροια. Όμως μην ανησυχείτε, παρά το περιορισμένο τοπίο δράσης το σενάριο φροντίζει να διατηρεί την ένταση και το σασπένς σε ικανοποιητικά επίπεδα καθώς η ηλιοκαμμένη Λάιβλι προσπαθεί να επιβιώσει αλλά και να αντιμετωπίσει το ανθρωποφάγο ψάρι που την έβαλε στο μάτι. Εντάξει, η κάμερα του Κολέ Σερά κωλυσιεργεί πάνω στο σώμα της πρωταγωνίστριας σχεδόν ηδονοβλεπτικά και το φιλμ φλερτάρει συχνά-πυκνά με το exploitation/trash των late 70’s, όμως τα περίπου 80 λεπτά της διάρκειας είναι τελείως στεγνά από «λίπος», χωρίς ούτε μία περιττή σκηνή και με εξέλιξη που δεν σου αφήνει περιθώρια βαρεμάρας. Ναι όσο προχωρεί προς το φινάλε γίνεται όλο και πιο αναληθοφανές, ναι η τύπισσα έχει για παρέα έναν τραυματισμένο γλάρο που παίζει τον ρόλο-εξομολογητή της μπάλας του βόλεϊ στο «Castaway» (και τον οποίο ονομάζει χαϊδευτικά Steven Seagull – αν και μεταξύ μας το πουλί παίζει πολύ καλύτερα απ’ τον γερο-Στιβ) και ναι, ο καρχαρίας αφού έχει φάει μια φάλαινα και τα 3/4 του καστ, ΕΠΙΜΕΝΕΙ να κυνηγά την τύπισσα λες και είναι θεονήστικος (άσε που μασά ΚΑΙ σίδερα σαν τον Κουταλιανό), όμως παραμένει ένα από τα καλύτερα καρχαριοθρίλερ που είδαμε τελευταία – καθαρόαιμη trashy ψυχαγωγία όπως τον παλιό καλό καιρό. Μ.Ν.

ΤΡΟΜΟΥ (ΗΠΑ, 2016)

Σκηνοθεσία: Ζομ Κολέ Σερά

Παίζουν: Μπλέικ Λάιβλι, Μπρετ Κάλεν.
Διάρκεια: 82’
0.00 π.μ. NOVACINEMA 1