(και ο χρόνος που αφιερώνουμε για να το μαγειρέψουμε είναι θεραπευτικός)
Η καθημερινότητα μας είναι υπερβολικά συνηθισμένη και μυστήρια. Ενώ είναι γεμάτη επαναληπτικά μοτίβα, είναι και συνυφασμένη με το απρόβλεπτο. Εμπεριέχει εναλλαγές, μεγάλες και μικρές, ξαφνικές και σταδιακές: ξυπνάμε, βουρτσίζουμε δόντια, ντυνόμαστε, δουλεύουμε, πάμε για ψώνια, ενώ ταυτόχρονα έχουμε την ικανότητα να ισοπεδώνουμε τον χωροχρόνο με την σκέψη μας. Πεταγόμαστε με ευκολία από το «βαριέμαι να δουλέψω» στο «τι ωραία που ήταν εκείνη η μέρα στην παραλία» (πριν δέκα χρόνια), στο «να θυμηθώ να πληρώσω τον λογαριασμό… θεέ μου πολύ hot τύπος αυτός… μούδιασε το πόδι μου να πάρει η ευχή… α! να ευχηθώ της Γεωργίας χρόνια πολλά, πεινάω, πεινάω πολύ!». Ομολογουμένως, μια από τις μεγαλύτερες απολαύσεις της ζωής είναι το φαγητό!
Αυτά κάθομαι και γράφω, ετούτο το συννεφιασμένο απόγευμα με την υπερβολική σκόνη στην ατμόσφαιρα, απολαμβάνοντας τσάι Rooibos με γεύση πορτοκάλι με γάλα και Marzipan. Σκέφτομαι ότι το κόκκινο τσάι, δεν είναι τόσο διαδεδομένο εδώ, παρόλο που είναι τόσο γευστικό. Ενώ δεν περιέχει καφεΐνη μου δίνει ένα ευχάριστο boost να συνεχίσω την ημέρα μου μετά το μεσημεριανό, που συνήθως βαραίνουν τα ματόκλαδα.
H συγκεκριμένη γεύση πορτοκάλι μου φέρνει αναμνήσεις από τα παιδικά μου χρόνια. Καθώς απολαμβάνω ένα κομματάκι Marzipan, αναλογίζομαι πώς με τα απανωτά lockdown, ήρθε μια ριζική αλλαγή στην δική μου καθημερινότητα. Πλέον, με τον τρόπο που δουλεύω και με το νέο setup, όπου κρεβάτι=γραφείο, καναπές=γραφείο, γραφείο=μαγνήτης σκόνης και χαρτούρας- έχω αφεθεί στην ευκολία του delivery λίγο περισσότερο απ’ ότι θα ήθελα. Τα email της δουλειάς πλέον δεν περιορίζονται στο υπέροχο 9-5 και δυσκολεύομαι να βάζω στην άκρη ποιοτικό χρόνο για τον εαυτό μου.
Με παρόμοιες σκέψεις είχα φύγει απ’ το σπίτι το πρωί, όταν με αποφασιστικότητα υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι θα κάνω το παν για να κάνω χρόνο, αρχίζοντας από το φαγητό. Θα ήθελα σιγά-σιγά να ξαναβρώ τη διάθεσή μου να μαγειρεύω με μεράκι όπως παλιά. Έξυπνα, γρήγορα και νόστιμα.
Με αυτό το σκεπτικό, και μετά από 1-2 πρωινές αναποδιές και μια γερή δόση Λευκωσιάτικης κίνησης, σταμάτησα στο Lidl της γειτονιάς που πάντα έχει κάτι να ανακαλύψω, πριν πάω σπίτι. Έχει ‘εναλλαγές’ που σπάνε την καθημερινότητα και μικρές απολαύσεις κρυμμένες στα ράφια και στα ψυγεία. Καθώς παίρνω το καροτσάκι μου σκέφτομαι αυτό το mini challenge: Special Πιάτο για Μεσημέρι Δευτέρας με 15 ευρώ. Αντί να κάνω τα συνηθισμένα ψώνια και να σκεφτώ μετά τι θα μαγειρέψω, θα προσπαθήσω να βάλω τη φαντασία μου να δουλέψει και να φτιάξω ένα νόστιμο γεύμα. Αποφασίζω να ξοδέψω μέχρι 15 ευρώ (όσο δηλαδή στοιχίζει ένα καλό γεύμα + delivery + tip όταν παραγγέλνω απ’ έξω).
Το πρώτο πράγμα που μου τράβηξε την προσοχή σε αυτή την εξόρμηση ήταν οι Potato gratins Porchini Mushrooms της σειράς Deluxe.
Aποφασίζω να κτίσω όλο μου το πιάτο γύρω από αυτές. Καθώς τις ρίχνω στο καλάθι το μάτι μου πιάνει στο διπλανό ψυγείο τα φιλέτα κίτρινου τόνου: σκέφτομαι ότι εκτός από νόστιμη, είναι και υγιεινή επιλογή. Είμαι στα €7.38 και έχω βασικό και συνοδευτικό, όχι για ένα αλλά για δύο γεύματα! Ίσως καλέσω και κάποια φίλη για lunch, αν και Δευτέρα μεσημέρι, χλωμό να έχει κάποια ώρα ή όρεξη.
Μετά σκέφτομαι “Rucola!”. Στη διαδρομή μου από τα ψυγεία στη λαχαναγορά περνώ μπροστά από τα βαζάκια με τις γκουρμεδιές και το μάτι μου εντοπίζει τη μαγιονέζα με το καπνιστό μπούκοβο Αλμωπίας. Παίρνω μία και δίπλα βλέπω τα μανιτάρια porchini στο βαζάκι. Νιώθω σίγουρη ότι το πιάτο μου ολοκληρώθηκε: Pan-seared τόνος σε κρούστα μπαχαρικών και spicy mayo, συνοδευόμενος από πατάτες ογκρατέν και σαλάτα με άγρια ρόκα και μανιτάρια porchini! Voila! Είμαι στα 13.25, έχω υλικά για να μαγειρέψω δύο μερίδες του γκουρμέ μου γεύματος και το pantry μου εμπλουτίστηκε με χρήσιμα καλούδια. Συμπληρώνω με το marzipan και το Rooibos για επιδόρπιο. Πληρώνω 15.89. Γουστάρω την οικολογική απόδειξη. Τρέχω σπίτι με χαρά να μαγειρέψω και ήδη η μέρα μου είχε ένα μικρό break που με αναζωογόνησε.
My plate rocks και σήμερα, μπορώ να πω με σιγουριά ότι Cooking Vs Delivery 1-0! Φτιάχνοντας το γεύμα μου αναλογίστηκα και ποιο είναι το πιο μαγικό συστατικό σε ένα πιάτο και άλλα συναφή, τα οποία ανυπομονώ να σας πω κάποια άλλη φορά.
Λύδια Κ.
