Κάτασπρα και ισχνά, πέφτοντας στην κυριολεξία με τα μούτρα στη γαρίδα «Artemia salina», η οποία τους προσδίδει το χαρακτηριστικό ροζ χρώμα, υποδέχτηκε και φέτος τα φλαμίνγκο στις αλυκές Λάρνακας ο ποιητής και συγγραφέας Λούης Περεντός. Κάθε μέρα, με το πρώτο χάραμα αλλά και πριν νυχτώσει, μέσα στο πιστό του πρόγραμμα περπατήματος στην πόλη, συνηθίζει να τα φωτογραφίζει, αλλά και να μελετά τις συμπεριφορές τους, οι οποίες αρκετές φορές τον βοηθούν στην εκμαίευση θυμοσοφιών για τη ζωή. Τις τελευταίες μέρες συνδέθηκε το όνομά του με τα περιστατικά των δύο φλαμίνγκο που βρέθηκαν δεμένα με σχοινί, με τον ίδιο να μιλά δημόσια για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα συγκεκριμένα πουλιά στις αλυκές. Μετά από πρωτοβουλία και κινητοποίηση του, το θέμα έλαβε μέσω του philenews μεγάλη δημοσιότητα. Στο τέλος η Υπηρεσία Θήρας εντόπισε και απελευθέρωσε τα πτηνά.

Όπως δηλώνει ο Λούης Περεντός στο philenews, φέτος, λόγω των καθυστερημένων και λιγοστών αρχικά βροχοπτώσεων, τα φλαμίνγκο είναι λίγα σε αριθμό, γύρω στα 500, απέχοντας κατά πολύ από τους αριθμούς που ξεπερνούσαν τις 10.000 τα προηγούμενα χρόνια. Αρχικά οι ποσότητες νερού ήταν μικρές και περιορισμένες στο κέντρο των αλυκών, κι έτσι τα πουλιά ήταν αδύνατο να τραφούν ικανοποιητικά, αφού οι μεγάλες ποσότητες γαρίδων βρίσκονται κοντά στις ακτές.

 

 

 

Αυτό όμως άλλαξε με τις βροχοπτώσεις των τελευταίων ημερών, που είχαν σαν αποτέλεσμα να απλωθεί το νερό. Τότε τα φλαμίνγκο βγήκαν στις άκρες για να βρουν τροφή. Και φυσικά, οι καβγάδες μεταξύ τους γίνονται καθημερινά για την κόκκινη γαρίδα, όπως ο ίδιος αναφέρει χαρακτηριστικά.     

.

.

.

«Παγίδες» από σκουπίδια του ανθρώπου

Ένα άλλο γεγονός που έχει καταγράψει από τη φετινή «σεζόν των φτερωτών επισκεπτών», είναι η περίπτωση ενός φλαμίνγκο με σχοινί δεμένο στον λαιμό και το ένα του πόδι, πιθανότατα στην προσπάθειά του να βρει τροφή. Παρά τον βασανισμό του μπορούσε να τραφεί και να πετάξει σε κάποιο βαθμό, γεγονός που καθιστούσε δύσκολο τον εντοπισμό του από την Υπηρεσία Θήρας. Πολίτες της Λάρνακας, ανάμεσά τους και ο ίδιος, το έβλεπαν από τις αρχές μέχρι τα τέλη Δεκεμβρίου να υποφέρει καθημερινά, να προσπαθεί μάταια να τεντώσει τον λαιμό και τα φτερά για να πετάξει ψηλά, μαζί με τα υπόλοιπα μέλη του κοπαδιού. 

Το φλαμίνγκο βρέθηκε τελικά την περασμένη Κυριακή 2 Ιανουαρίου στη λίμνη της Ορόκλινης και διασώθηκε από λειτουργούς της Υπηρεσίας Θήρας. Την ίδια μέρα ελευθερώθηκε και δεύτερο φλαμίνγκο στην Αλυκή Λάρνακας. Έτυχε να βρεθεί κι αυτό με σχοινί πλεγμένο στα πόδια και τον λαιμό του.

Σύμφωνα με τον Λούη Περεντό, φαίνεται ότι και στις δύο περιπτώσεις πρόκειται για λεπτά πλαστικά σχοινιά με τα οποία δένονται οι χαρταετοί και πιθανόν να είναι από κατάλοιπα της Καθαράς Δευτέρας. «Κοντά στο τέμενος Χαλά Σουλτάν υπάρχει πάρκο, όπου κάθε χρόνο την Καθαρά Δευτέρα ο Δήμος οργανώνει εκδηλώσεις, με αποτέλεσμα να μένουν κατάλοιπα χαρταετών, που όπως φαίνεται θέτουν σε κίνδυνο τα φλαμίνγκο. Την Καθαρά Δευτέρα η αλυκή σε εκείνα τα σημεία είναι αποξηραμένη», αναφέρει.

 

 

 

 

 

 

 

.

 

.

 

Μελετώντας τις συμπεριφορές τους

Μετά από χρόνια μελέτης, ο Λούης Περεντός έχει μάθει πολύ καλά τις συμπεριφορές τους: είναι πεινασμένα και ανήσυχα, λέει, με το που φθάνουν στο νησί, πέφτοντας στην κυριολεξία με τα μούτρα στη γαρίδα. Επίσης διαπιστώνει ότι ανάμεσά τους κυριαρχεί σε μεγάλο βαθμό η ομαδικότητα και ο προστατευτισμός – θυμάται πολύ έντονα εικόνες με τραυματισμένα φλαμίνγκο που τα περιτριγύριζαν συμπονετικά άλλα μέλη του κοπαδιού. Αυτά τα πουλιά εξάλλου συνυπάρχουν με άλλα είδη, κυρίως θαλασσοπούλια, δεν τα ενοχλεί η διαφορετικότητα, τονίζει. Εκείνο όμως που του τραβά πάντα την προσοχή, είναι το τέντωμα του λαιμού τους πριν πετάξουν, και ακολούθως η πτήση με πειθαρχία ίσων αποστάσεων, σε σχηματισμό «V». Αξιοσημείωτη, όπως τονίζει, είναι και η με ήχους υποδοχή που κάνουν κάθε πρωί στο ωμέγα του ήλιου, καθώς το βλέπουν να αναδύεται από τη θάλασσα της Λάρνακας, πίσω από τον αερολιμένα.

.

 

.

 

 

 

.

 

Πηγή θυμοσοφιών

Αρκετές φορές λεπτομέρειες από τις συμπεριφορές των συγκεκριμένων πτηνών τον οδηγούν σε σκέψεις που συνδέονται με τα ανθρώπινα. Τον βοηθούν στην εκμαίευση θυμοσοφιών για τη ζωή, τις οποίες μοιράζεται στα μέσα κοινωνικής δικτύπωσης, πάντοτε με τη συνοδεία της φωτογραφίας που έβγαλε και του έδωσε το ερέθισμα.

.

.

 

.

Αναφέρουμε μερικές σκέψεις του από τη φετινή παρουσία των φλαμίνγκο: Δεν μπορεί να είναι όλα ανάποδα. Η διάθεσή μας μπορεί να χρειάζεται απλή σκέψη για να δεχτεί τα πράγματα όπως είναι/Να υπάρχει μια πόρτα πάντα ανοικτή. Να βλέπουμε τους περιφρονημένους και να τους καταλαβαίνουμε. Να μπαίνει το φως και να βγαίνει από μέσα μας η Αγάπη. Γιορτάρες μέρες!/Αθόρυβα, χωρίς τυμπανοκρουσίες, μπορείς να κάνεις πιο πολλά απ’ ό,τι πιστεύεις. Η ταπεινοφροσύνη εκλείπει στις μέρες μας/Μην υποψιάζεσαι άλλους. Η μόνη σκιά που σε ακολουθεί είναι η δική σου/”Τίποτα στο δρόμο δεν μας σκιάζει, ούτε η μπόρα ούτε το χαλάζι….”. Έτσι έλεγε το παλαιόν άσμα. Η φωτογραφία αυτή λήφθηκε πριν μια περίπου ώρα. Τα πετεινά του ουρανού κάνουν αυτό που πρέπει. Και η φύση τη δουλειά της. Κι εμείς τα θαυμάζουμε. Στην αλυκή της Λάρνακας, μετά τη… CARMEL!/Οι μικροί στα ψηλά, οι μεγάλοι στα χαμηλά. Εναλλαγές ρόλων στα ρηχά της αλυκής Λάρνακας/Το Φως όλα τα διαλύει και όλα τα συγχωνεύει. Τρία φλαμίνγκος λουσμένα στο χρυσό φως στην αλυκή της Λάρνακας/Στη φύση, το ένα κομμάτι συμπληρώνει το άλλο. Και όλα μαζί μας διδάσκουν την αρμονία.

.

.

 

.

Οι αλυκές δεν «δίνουν ψήφους»

Σύμφωνα με τον Περεντό, τα φλαμίνγκο και η αλυκή είναι ανεκμετάλλευτος «πλούτος» για τη Λάρνακα. Τονίζει ότι για αυτό φέρουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης οι ίδιοι οι Λαρνακείς, διότι θεωρούν ότι η πόλη τους είναι μόνο οι Φοινικούδες και ο Άι Λάζαρος, χωρίς να εστιάζουν σε άλλα σημαντικά σημεία και στοιχεία που αξίζουν μεγάλης προσοχής. «Είναι και οι Καμάρες, οι εκκλησίες, το αρχαίο λιμάνι, τα ιστορικά αρχεία και φυσικά οι αλυκές, τα οποία παραγνωρίζονται», προσθέτει. «Ειδικά για τις αλυκές, είναι ντροπή που δεν αναδεικνύονται και δεν προστατεύονται στον βαθμό που θα έπρεπε από τις αρμόδιες αρχές», τονίζει, για να πει με νόημα ότι οι αλυκές δεν «δίνουν ψήφους» και γι’ αυτό δεν τους δίνουν σημασία. «Τον Σεπτέμβρη ανακοινώθηκε η δημιουργία Περιβαλλοντικού Κέντρου Αλυκής, αλλά η εμπλοκή πολλών Υπηρεσιών έχει τις αδυναμίες της», σημειώνει.

.

.

 

 

.

 

Συστάσεις

Ο Λούης Περεντός, γεννήθηκε στη Λεμεσό το 1948, αλλά έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη Λάρνακα. Ενεργό μέλος του Παγκύπριου Καλλιτεχνικού Λογοτεχνικού Ομίλου Νέων από το 1969, μέλος της επιτροπής της Μπουάτ «Τροχός» στη Λάρνακα (1971-1973), του δ.σ. του Δημητριείου Πολιτιστικού Κέντρου Λάρνακας (1973-1983) και συντονιστής της Πολιτιστικής Επιτροπής του Δήμου Λάρνακας (1979-1982).

.

 

.

Μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου και του κυπριακού τμήματος του διεθνούς PEN και της ομάδας που εξέδιδε στη Λάρνακα το περιοδικό «Κύκλος». Mε τον Φοίβο Σταυρίδη λειτούργησε την «Ομάδα Φίλων Λάρνακας». Είναι αντιπρόεδρος του δ.σ. του «Ιδρύματος Φοίβος Σταυρίδης – Αρχεία Λάρνακας». Τιμήθηκε από το Υπουργείο Παιδείας της Κύπρου με έπαινο πρωτοεμφανιζόμενου λογοτέχνη (ποιητική συλλογή ΔΙΑΦΑΝΑ, 1973). Εξέδωσε οκτώ ποιητικές συλλογές και τρεις μελέτες.

Το 2011 ο Δήμος Λάρνακας τον τίμησε για την προσφορά του στην πόλη.

.