Η σημαντική διαφορά του ποσοστού που πήρε ο Ανδρέας Μαυρογιάννης από τον Αβέρωφ Νεοφύτου είναι το πλέον αξιοσημείωτο στοιχείο στο αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών. Η σμίκρυνση της διαφοράς από τον Νίκο Χριστοδουλίδη, ο οποίος φαινόταν να προηγείται μέχρι δέκα μονάδες πριν εφτά μέρες είναι επίσης άξιο προσοχής. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει και να προκαλεί ανησυχία πως ο υποψήφιος της ακροδεξιάς, του ΕΛΑΜ, εξασφάλισε 24.000 ψήφους. Είναι πραγματική απειλή για την Δημοκρατία.
Η μικρή διαφορά Χριστοδουλίδη από τον Μαυρογιάννη παρά την μεγάλη απόσταση που υποδείκνυαν οι δημοσκοπήσεις μπορεί να ερμηνευθεί με βάση τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των ψηφοφόρων κάθε υποψηφίου και τα γενικά χαρακτηριστικά του εκλογικού σώματος. Συνέβαλαν στη μείωση η χαλαρή ψήφος όσων δήλωναν πρόθεση ψήφου για τον Χριστοδουλίδη, η πίεση που μπορούσαν να ασκήσουν οι κομματικές μηχανές ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ, που είναι πιο ισχυρές από τους υποστηρικτές Χριστοδουλίδη, και το υψηλό ποσοστό αυτών που αποφασίζουν τελευταία στιγμή. Ο κατακερματισμός του εκλογικού σώματος, με πολλούς υποψήφιους και ποικιλία ιδεολογικών και άλλων κατευθύνσεων δεν διευκολύνει τις προβλέψεις.
Ο Ανδρέας Μαυρογιάννης, βρέθηκε με καθυστέρηση στην αφετηρία και η εκστρατεία του ακολούθησε αργή πορεία. Η επιτυχία του μπορεί να αποδοθεί, ανάμεσα σε άλλα, στην αντίδραση πολιτών που είδαν την υποψηφιότητα του ως μοναδική για πιθανή διέξοδο από την παρούσα διακυβέρνηση. Ήταν ακριβώς η ίδια αντίδραση που είχε φέρει τον Μαλά στο δεύτερο γύρο το 2018, μάλιστα με τις ίδιες ψήφους!
Ο Αβέρωφ Νεοφύτου ξεκίνησε λάθος, συνέχισε λάθος και βρέθηκε εκτός. Κουβαλούσε αρνητική δημοτικότητα και μειωμένη αξιοπιστία. Με μη πειστικές προτάσεις, χωρίς επαρκή μελέτη, με επικοινωνιακά τεχνάσματα επιδείνωνε την εικόνα του. Σε κατάσταση που χρειαζόταν λεπτούς και μελετημένους χειρισμούς δημιούργησε πόλωση ανάμεσα στους ψηφοφόρους του ΔΗΣΥ. Έτσι, ενώ έχανε ψήφους ο Νίκος Χριστοδουλίδης, αδυνατούσε να κερδίσει ο Αβέρωφ Νεοφύτου.
Ποια είναι η επόμενη μέρα;
Αντίθετα από ό,τι μπορεί να φαίνεται εκ πρώτης όψεως, το ΑΚΕΛ δεν είναι κερδισμένο, δεν έχει ανακάμψει. Αυτό διαφάνηκε και μετά την επιτυχία Μαλά στον πρώτο γύρο του 2018.
Στην περίπτωση του ΔΗΣΥ, η αποτυχία Αβέρωφ θέτει για το κόμμα πιο σοβαρά προβλήματα.
ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα ως κόμματα που λειτουργούν σαν κλειστά κλαμπ, χωρίς ουσιαστικό εσωτερικό διάλογο. Για χάρη μιας κακώς νοούμενης ενότητας, “για το κόμμα”, εμφανίζονται κόμματα υποτακτικών στον ηγέτη ή την ηγεσία. Φαίνεται να έχασαν επαφή με την κοινωνία. Χωρίς ζωντανό, ουσιαστικό διάλογο, με την απόκρυψη κάτω από το χαλί ουσιαστικών θεμάτων, απλώς είναι χαμένα.
Στην περίπτωση του Νίκου Χριστοδουλίδη, τα πραγματικά προβλήματα του θα αρχίσουν την επομένη των εκλογών της επόμενης Κυριακής, αν εκλεγεί. Οι αντικρουόμενες θέσεις, σε σημαντικά θέματα ακραίες θέσεις των κομμάτων ΔΗΚΟ-ΕΔΕΚ και υποστηρικτών του, οι νεφελώδεις θέσεις του σε κρίσιμα θέματα, προμηνύουν πρόβλημα για τον ίδιο, σοβαρά προβλήματα για την Κύπρο!
*Πολιτικός αναλυτής, εμπειρογνώμονας του Συμβουλίου της Ευρώπης σε ΜΜΕ και εκλογές
