Στον ευεργετικό ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν τα κοινωνικά ρομπότ στις θεραπευτικές παρεμβάσεις για παιδιά με αυτισμό, αναφέρεται νέα έρευνα.
Η εργασία, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science, σημειώνει ότι η χρήση κοινωνικών ρομπότ στη θεραπεία παιδιών με αυτισμό έχει διερευνηθεί για περισσότερα από 20 χρόνια, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν περιορισμένα κλινικά στοιχεία.
Η έρευνα παρέχει μια συστηματική προσέγγιση για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας γεφυρώνοντας το χάσμα μεταξύ θεωρίας και πράξης στοχεύοντας στην προσοχή, τη μίμηση και την εναλλαγή ως βασικούς αναπτυξιακούς μηχανισμούς που μπορούν να κάνουν τη διαφορά στις παρεμβάσεις για τον αυτισμό.
Παρουσιάζονται δύο τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές με διαφορετικές εφαρμογές θεραπείας με υποβοήθηση ρομπότ που απευθύνονται σε μικρά παιδιά. Η πρώτη είναι μια δοκιμή αποτελεσματικότητας (n = 69· μέση ηλικία = 4,4 έτη) που δείχνει ότι 12 συνεδρίες ενδοκλινικής θεραπείας με υποβοήθηση ρομπότ ανά δύο εβδομάδες επιτυγχάνουν ισοδύναμα αποτελέσματα με τη συμβατική θεραπεία, αλλά με σημαντική αύξηση στη συμμετοχή των ασθενών.
Η δεύτερη δοκιμή (n = 63· μέση ηλικία = 5,9 έτη) αξιολογεί την αποτελεσματικότητα σε πραγματικά περιβάλλοντα αντικαθιστώντας την κλινική διαμόρφωση με μια απλούστερη για χρήση σε σχολεία ή σπίτια.
Με πέντε κανονικές συνεδρίες, η έρευνα καταδεικνύει ισοδύναμα αποτελέσματα με την τυπική θεραπεία.
Οι δοκιμές αποτελεσματικότητας προσδίδουν περαιτέρω αξιοπιστία στον ευεργετικό ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν τα κοινωνικά ρομπότ στη θεραπεία του αυτισμού, αναφέρεται στην έρευνα.
ΚΥΠΕ
