Με απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου έγινε δεκτή η προσφυγή αιτήτριας και ακυρώθηκε η απόφαση της ΕΔΥ για προαγωγή 11 υπαλλήλων στη μόνιμη θέση Κτηματολογικού Λειτουργού, 2ης Τάξης στο Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας.
Ο δικαστής Λάκης Χριστοδούλου έκρινε ότι τόσο η ΕΔΥ, όσο και ο Διευθυντής Κτηματολογίου, έκριναν λανθασμένα ότι η αιτήτρια υστερούσε σε αξία έναντι των προαχθέντων κατά τα πέντε τελευταία έτη, και συγκεκριμένα από το 2013 μέχρι 2017, λόγω της μειονεξίας της, από 1 μέχρι 4 «εξαίρετα».
Ως προς το κριτήριο των απαιτούμενων και επιπρόσθετων προσόντων, το Δικαστήριο επεσήμανε ότι «ως προς τα προσόντα, όλοι οι υποψήφιοι έχουν τα απαιτούμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντα και κρίθηκαν ως κατάλληλοι. Ενώ, από τους φακέλους προκύπτει ότι, ουδείς είτε της αιτήτριας είτε των ενδιαφερόμενων μερών, κατέχει πρόσθετα προσόντα σχετικά με τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης». Ως προς το κριτήριο της αρχαιότητας κρίθηκε ότι η αιτήτρια υπερείχε έναντι όλων των προαχθέντων τόσο στην κατεχόμενη Θέση Βοηθού Κτηματολογικού Λειτουργού όσο και στην προηγούμενη θέση.
Για το κριτήριο της αξίας το Δικαστήριο υιοθέτησε τη θέση του δικηγόρου της αιτήτριας, Δημοσθένη Στεφανίδη, ότι αυτή και οι προαχθέντες ήταν ουσιαστικά ίσοι σε αξία, σύμφωνα με τη νομολογία, καταγράφοντας τα ακόλουθα στην απόφασή του:
«Προβάλλοντας την οριακή διαφορά στις ετήσιες αξιολογήσεις της αιτήτριας σε συνάρτηση με την προαναφερθείσα υπεροχή της σε αρχαιότητα έναντι όλων των ενδιαφερόμενων μερών, ο κ. Στεφανίδης επιχειρηματολόγησε ότι πάσχει η σύσταση του Διευθυντή αφού, «η νομολογία έχει υιοθετήσει την άποψη ότι διαφορά μέχρι και πέντε εξαίρετα στις υπηρεσιακές εκθέσεις παραπέμπει σε ουσιαστική ισοδυναμία και δεν μπορεί να προσδώσει οποιαδήποτε υπεροχή».
Όπως έχει κατ’ επανάληψη νομολογηθεί, ο προϊστάμενος του τμήματος και/ή της υπηρεσίας, όπου υφίσταται η κενή θέση, βρίσκεται στην καταλληλότερη θέση να γνωρίζει στην πράξη τις ανάγκες της εν λόγω θέσης, αλλά και για να περιγράψει τις αρετές που χρειάζονται για την επιτυχή εκτέλεση των καθηκόντων μιας θέσης, επισημαίνοντας ποιες από τις ιδιότητες και τις ικανότητες που καταφαίνεται ότι έχει ένας υπάλληλος ταιριάζουν καλύτερα στις ανάγκες της επίδικης θέσης, ώστε αυτός να αναδεικνύεται ως ο καταλληλότερος.
Εν προκειμένω, προσθέτει το Δικαστήριο, ο Διευθυντής προέβη σε λανθασμένη αναφορά σε υπεροχή όλων των ενδιαφερομένων μερών σε αξία έναντι της αιτήτριας. Υπό πλάνη αναφέρθηκε πως, «οι υποψήφιοι ΧΧ και ΧΧ, οι οποίοι επίσης προηγούνται σε αρχαιότητα αυτών που συστήνονται, υστερούν τούτων σε αξία στα τελευταία χρόνια», αφού είναι ισοδύναμοι στο κριτήριο της αξίας.
Δεδομένου τούτου, καταλήγει ο δικαστής, η διαπίστωση του Διευθυντή ότι η αιτήτρια υστερεί σε αξία έναντι όλων των ενδιαφερόμενων μερών συνιστά πλάνη, με αποτέλεσμα η σύσταση του υπέρ των ενδιαφερόμενων μερών αυτών να πάσχει. Στην ίδια ακριβώς πλάνη, όπως υποδείχθηκε πιο πάνω, υπέπεσε και η ΕΔΥ, ενώ η σύσταση του Διευθυντή ήταν καθοριστική και εν πάση περίπτωση επηρέασε την ΕΔΥ στην επιλογή των Ε/Μ έναντι της αιτήτριας. Αποτέλεσμα, τούτων των διαπιστώσεων του Δικαστηρίου, είναι ο σχετικός λόγος ακύρωσης τον οποίο προωθεί η αιτήτρια να επιτυγχάνει.
