Τάση λειψανδρίας διαμορφώνεται στην ανώτατη ηγεσία της Εκκλησίας της Κύπρου, κάτι το οποίο φάνηκε αμυδρά στην περίπτωση του θρόνου της Πάφου, όταν τις εκλογές διεκδικούσε και κέρδισε ο έκπτωτος, πλέον, μητροπολίτης Τυχικός. Οι ιεράρχες είχαν προβληματιστεί τότε και ο ίδιος προβληματισμός επανέρχεται και ενόψει της επικείμενης προκήρυξης εκλογών για διαδοχή του κ. Τυχικού.
Η μόνη μητρόπολη η οποία φαίνεται να διαθέτει «πάγκο» είναι η μητρόπολη Λεμεσού, λόγω του τρόπου λειτουργίας της και του γεγονότος ότι ο μητροπολίτης Λεμεσού επηρεάζει τους ηγουμένους των περισσοτέρων μοναστηριών, τα οποία λειτουργούν σαν φυτώρια κληρικών.
Υπενθυμίζεται, πως λόγω της κρίσης που είχε δημιουργηθεί στην περίπτωση Τυχικού, ο Αρχιεπίσκοπος Γεώργιος είχε στείλει μέσω του «Φ» το μήνυμα πως θα έθετε θέμα απώλειας της τοποτηρητείας από τον εκάστοτε επικεφαλής του θρόνου της μητροπόλεως Πάφου όπως ισχύει σήμερα. Κάτι τέτοιο θα εξουδετέρωνε αυτομάτως τον τότε μητροπολίτη Τυχικό και τις όποιες επιλογές του. Σύμφωνα με πληροφορίες, το συγκεκριμένο σενάριο (αφαίρεσης της τοποτηρητείας από τη μητρόπολη Πάφου) δυνατόν να επανέλθει και ήδη κάποιοι Συνοδικοί έκαναν σχετικές σκέψεις.
Βεβαίως, ο Αρχιεπίσκοπος Γεώργιος θεωρείται ότι ελέγχει την Ιερά Σύνοδο αλλά επειδή τίποτε δεν είναι αιώνιο και στατικό, ουδείς γνωρίζει πως θα διαμορφωθούν οι συσχετισμοί μετά τον Γεώργιο. Βέβαιο θεωρείται, ότι θα καταβληθεί προσπάθεια ώστε η Εκκλησία της Κύπρου να εξακολουθήσει να είναι κοσμική συνεχίζοντας τη σημερινή παράδοση και προσέγγιση, χωρίς να υιοθετεί αγιορείτικες πρακτικές, οι οποίες θεωρούνται ξένες προς την Εκκλησία και τους πιστούς στην Κύπρο, παρ’ όλον ότι τα τελευταία χρόνια αυξάνεται ο αριθμός όλων όσοι ασπάζονται τέτοιες προσεγγίσεις.
Ανεξαρτήτως των πιο πάνω, η δυστοκία που παρατηρείται για την εξεύρεση άγαμων κληρικών οι οποίοι να είναι σε θέση να καταλάβουν θέση στην ιεραρχία της Εκκλησίας της Κύπρου, αποτελεί γεγονός.
Σημειώνεται, πως στην περίπτωση του θρόνου της Πάφου, μέλη της Ιεράς Συνόδου ευνοούσαν την ανάδειξη του ηγουμένου Χύτρων Λεοντίου, ο οποίος, ωστόσο, απέρριψε μέχρι τέλους τις εκκλήσεις άλλων ιεραρχών να προωθηθεί προς εκλογή. Αυτό έδωσε περισσότερη ώθηση στον κ. Τυχικό, ο οποίος τελικά εξελέγη, με τα γνωστά αποτελέσματα. Σίγουρο θεωρείται, επίσης, πως ουδείς ευνοεί επανάληψη του φαινομένου που παρατηρήθηκε με τον Τυχικό.
Παρατηρείται όντως λειψανδρία στα ανώτατα δώματα της Εκκλησίας της Κύπρου, και αν ναι, που οφείλεται αυτό;
Για τη συγκεκριμένη πτυχή ζητήσαμε τα φώτα του θεολόγου Θεόδωρου Κυριακού, ο οποίος, απέδωσε εν μέρει το ζήτημα της λειψανδρίας που δημιουργήθηκε και στη διεύρυνση της Ιεράς Συνόδου. Συγκεκριμένα, ο κ. Κυριακού αναφέρει, αρχικά, πως η απόκτηση πλήρους Συνόδου από την Εκκλησία της Κύπρου ήταν αναγκαία ώστε να ρυθμίζει αφ’ εαυτής τα του οίκου της. Η χειροτονία ιεραρχών για την κάλυψη των δέκα επισκοπικών θρόνων και των βοηθών επισκόπων ανέδειξε και το πρόβλημα της έλλειψης ικανών στελεχών για χειροτονία τους σε επίσκοπο, είπε ο κ. Κυριακού.
Τα προβλήματα παρουσιάζονται ήδη μέσα στην Σύνοδο, αναφέρει ο θεολόγος, ο οποίος προσθέτει: «Υπάρχει η ομάδα των Αθανασιακών που περιλαμβάνει τον ίδιο τον μητροπολίτη Αθανάσιο και τους επισκόπους Λήδρας, Αμαθούντος και Νεαπόλεως. Είναι γνωστό», προσθέτει, «ότι οι προαναφερθέντες λειτουργούν ως ομάδα προεξάρχοντος του μητροπολίτη Λεμεσού με αποτέλεσμα να αγνοούμε τις προσωπικότητες και ικανότητες των υπολοίπων της ομάδας σε περίπτωση κατά την οποίαν κληθούν να αναλάβουν αναβαθμισμένο ρόλο».
«Αν πάμε παρακάτω, ο μητροπολίτης Μόρφου με το θέμα των εμβολίων σήκωσε δικό του μπαϊράκι και δεν συμμαζεύεται». Ο Αρσινόης δεν έχει κάνει αισθητή την παρουσία του ενώ οι υπόλοιποι, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, βρίσκονται υπό την επιρροή του Αρχιεπισκόπου και «είναι πολύ προσεχτικοί», διαπιστώνει ο κ. Κυριακού.
Ο ίδιος υποδεικνύει πως ο Ταμασού Ησαΐας έχει και τα προβλήματα που άφησε πίσω το σκάνδαλο Αββακούμ, ενώ οι μητροπολίτες Κιτίου και Κηρυνείας είναι ακόμη άγνωστοι στο ευρύ κοινό. Έτσι, «η Σύνοδος ουσιαστικά έχει τρεις πρωταγωνιστές. Αρχιεπίσκοπος, Κύκκου και Λεμεσού».
Το θέμα της πλήρωσης του μητροπολιτικού θρόνου της Πάφου είναι ακόμη ένα ζητούμενο για την εξεύρεση αποτελεσματικής λύσης, παρ’ όλον ότι υπάρχει πληθώρα υποψηφίων οι οποίοι πληρούν τα τυπικά προσόντα. Όμως, ο συγκεκριμένος θρόνος θεωρείται και είναι κρίσιμος. Απαιτεί δε, μια προσωπικότητα που θα έχει την ικανότητα να εκτονώσει τις αντιδράσεις που υπάρχουν (λόγω της έκπτωσης του κ. Τυχικού) και ο οποίος θα γίνει γρήγορα αποδεκτός από τον κόσμο της Πάφου. Πρέπει, επίσης, να διαθέτει τέτοια προσωπικότητα ώστε να μπορεί να αναλάβει και Τοποτηρητής του αρχιεπισκοπικού θρόνου όταν χηρευτεί.
«Προσωπική μου άποψη είναι, πως δεν υπάρχει τέτοια πληθώρα ικανών προσωπικοτήτων», λέει ο κ. Κυριακού, ο οποίος υπενθυμίζει, πως οι τρεις τελευταίες αρχιεπισκοπικές εκλογές οδήγησαν τον εκάστοτε μητροπολίτη Πάφου (και Τοποτηρητή) στον αρχιεπισκοπικό θρόνο. «Αυτό κάνει ακόμη πιο δύσκολο το έργο επιλογής. Η έλλειψη πληθώρας ικανών στελεχών πρέπει να απασχολήσει Σύνοδο και Θεολογική Σχολή για την κατάργηση τέτοιων στελεχών. Το πρόβλημα από την έλλειψη είναι πολύ σοβαρό», προσθέτει.
Το πρόβλημα βέβαια υπάρχει στην Εκκλησία της Κύπρου παλαιόθεν, αναφέρει ο κ. Κυριακού, ο οποίος συμπληρώνει: «Αναλογιστείτε απλώς την τύχη των μητροπολιτών που αναδείχθηκαν επίσκοποι μετά την καθαίρεση των τριών από τον Μακάριο».
