Ο Α. Χατζηαντώνης, γράφει για το πραγματικό νόημα της μοναξιάς.
Όταν περάσουν οι γιορτές, Χριστούγεννα, Πάσχα, αλλά και τώρα που πέρασε και η εορτή μου, η εορτή μνήμης του Οσίου Αντωνίου, συνηθίζω να λέω στον φίλο μου τον Γεώργιο, το εξής: «Άντεξα και αυτές τις γιορτές, φίλε μου… Ουφ, πάει κι αυτό». Άποψη, που ασπάζεται και εκείνος, συμπληρώνοντας: «Ε, ώς το Πάσχα, άξιος πον να ζήσει».
Ας δούμε τα αποτελέσματα, ή ας κάνουμε έναν απολογισμό: 200 – 230 ευχές από διαδικτυακούς φίλους, στο facebook (εκ των οποίων είναι ζήτημα αν προσωπικά γνωρίζω 25 – 30), και τους οποίους ήδη ευχαρίστησα. SMS δυο -τρία-και αυτά εξ Ελλάδος- τηλεφωνήματα, μόλις δύο (το ένα από την αδελφή μου), και επισκέψεις στο σπίτι… μηδέν. Ουδεμία μάλλον, για να ακριβολογούμε.
Ξέρετε φίλοι μου, ο κάθε άνθρωπος έχει τα δικά του προβλήματα, μπορεί να έχει άρρωστο άτομο στο σπίτι, κάτι που τον καθηλώνει και δεν του επιτρέπει επισκέψεις σε φίλους, συγγενείς, πιθανόν να έχασε πρόσφατα αγαπημένο του πρόσωπο κ.λπ. Καταφεύγουμε λοιπόν, στην εύκολη λύση του πατήματος με το δάκτυλο, ενός σκέτου, ξερού, απρόσωπου like και νομίζουμε πως ξεμπερδέψαμε!
Αχ, πού πήγαν οι παλιές εποχές, που γέμιζαν τα σπίτια μας, με φίλους, χαρές και ανθρώπινη πραγματική επαφή.
Ως καθηγητής Αγγλικών, γνωρίζω τη διαφορά των 3 βασικών λέξεων, που αφορούν τη μοναξιά. Προσέξτε: Η λέξη alone, σημαίνει μόνος. Είναι ουδέτερη. Δεν είναι αρνητική ως ψυχική κατάσταση. I am alone tonight, so I will have a drink and go to sleep.
Δεύτερη λέξη, είναι η lonely. Μοναχικός. Να σας θυμίσω το αγγλικό τραγούδι Lonely people. Γραμμένο από το ζεύγος Dan and Catherine Peek, 1976. Ε, εδώ, εκφράζουμε την επιθυμία ή τον χαρακτήρα κάποιου που επιθυμεί να μένει μόνος. Ίσως τον κουράζει «η πολλή συνάφεια του κόσμου…». Τρίτη, θα παραθέσω τη λέξη lonesome, που κλίνει προς μια κάπως αρνητική έννοια, είναι ο έρημος, ο θλιμμένος, που δεν επεδίωξε τη μοναξιά, αλλά είναι θύμα κάποιων καταστάσεων, που του αποστέρησαν την ανθρώπινη κοινωνικότητα.
Ε, φυσικά υπάρχουν και άλλες παραπλήσιες, ή και πιο δυσάρεστες από την τελευταία, π.χ. isolated, ο απομονωμένος. Αλλά, δεν προτίθεμαι να σας διδάξω την αγγλική γλώσσα, εδώ φίλοι μου.
Είναι λοιπόν, κάτι απόλυτα τυχαίο, η σύναψη ενός δεσμού με κάποιον/α, του αντιθέτου φύλου. Και η διατήρησή του, απαιτεί προσπάθειες, θυσίες. Και από τους δύο.
Κλείνω, με στίχους από το ποίημα: «Όσο μπορείς», του αγαπημένου μου Αλεξανδρινού ποιητή, Κωνσταντίνου Καβάφη (1863 – 1933).
«Κι αν δεν μπορείς να κάμεις τη ζωή σου όπως τη θέλεις
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον: Μην την εξευτελίζεις
Μες στην πολλή συνάφεια της πόλης
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες…». (Ποιήματα 1897 – 1933, εκδ. Ίκαρος, 1984,Αθήνα).
Ας δούμε τα αποτελέσματα, ή ας κάνουμε έναν απολογισμό: 200 – 230 ευχές από διαδικτυακούς φίλους, στο facebook (εκ των οποίων είναι ζήτημα αν προσωπικά γνωρίζω 25 – 30), και τους οποίους ήδη ευχαρίστησα. SMS δυο -τρία-και αυτά εξ Ελλάδος- τηλεφωνήματα, μόλις δύο (το ένα από την αδελφή μου), και επισκέψεις στο σπίτι… μηδέν. Ουδεμία μάλλον, για να ακριβολογούμε.
Ξέρετε φίλοι μου, ο κάθε άνθρωπος έχει τα δικά του προβλήματα, μπορεί να έχει άρρωστο άτομο στο σπίτι, κάτι που τον καθηλώνει και δεν του επιτρέπει επισκέψεις σε φίλους, συγγενείς, πιθανόν να έχασε πρόσφατα αγαπημένο του πρόσωπο κ.λπ. Καταφεύγουμε λοιπόν, στην εύκολη λύση του πατήματος με το δάκτυλο, ενός σκέτου, ξερού, απρόσωπου like και νομίζουμε πως ξεμπερδέψαμε!
Αχ, πού πήγαν οι παλιές εποχές, που γέμιζαν τα σπίτια μας, με φίλους, χαρές και ανθρώπινη πραγματική επαφή.
Ως καθηγητής Αγγλικών, γνωρίζω τη διαφορά των 3 βασικών λέξεων, που αφορούν τη μοναξιά. Προσέξτε: Η λέξη alone, σημαίνει μόνος. Είναι ουδέτερη. Δεν είναι αρνητική ως ψυχική κατάσταση. I am alone tonight, so I will have a drink and go to sleep.
Δεύτερη λέξη, είναι η lonely. Μοναχικός. Να σας θυμίσω το αγγλικό τραγούδι Lonely people. Γραμμένο από το ζεύγος Dan and Catherine Peek, 1976. Ε, εδώ, εκφράζουμε την επιθυμία ή τον χαρακτήρα κάποιου που επιθυμεί να μένει μόνος. Ίσως τον κουράζει «η πολλή συνάφεια του κόσμου…». Τρίτη, θα παραθέσω τη λέξη lonesome, που κλίνει προς μια κάπως αρνητική έννοια, είναι ο έρημος, ο θλιμμένος, που δεν επεδίωξε τη μοναξιά, αλλά είναι θύμα κάποιων καταστάσεων, που του αποστέρησαν την ανθρώπινη κοινωνικότητα.
Ε, φυσικά υπάρχουν και άλλες παραπλήσιες, ή και πιο δυσάρεστες από την τελευταία, π.χ. isolated, ο απομονωμένος. Αλλά, δεν προτίθεμαι να σας διδάξω την αγγλική γλώσσα, εδώ φίλοι μου.
Είναι λοιπόν, κάτι απόλυτα τυχαίο, η σύναψη ενός δεσμού με κάποιον/α, του αντιθέτου φύλου. Και η διατήρησή του, απαιτεί προσπάθειες, θυσίες. Και από τους δύο.
Κλείνω, με στίχους από το ποίημα: «Όσο μπορείς», του αγαπημένου μου Αλεξανδρινού ποιητή, Κωνσταντίνου Καβάφη (1863 – 1933).
«Κι αν δεν μπορείς να κάμεις τη ζωή σου όπως τη θέλεις
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον: Μην την εξευτελίζεις
Μες στην πολλή συνάφεια της πόλης
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες…». (Ποιήματα 1897 – 1933, εκδ. Ίκαρος, 1984,Αθήνα).
