Ακούμε και διαβάζουμε εδώ και πολλές μέρες τώρα για τη διάλυση του Δήμου Γεροσκήπου. Δεν θα έπρεπε ο Δήμος να ασχοληθεί κάπως πιο επιστημονικά με το θέμα για να επιβάλει αλλαγή της θέσης της κυβέρνησης, εκτός από τα συλλαλητήρια και τις ανακοινώσεις; Άλλοι Δήμοι πληροφορούμαστε ότι έχουν εκπονήσει ήδη μελέτες από ειδικούς. Γιατί η Γεροσκήπου με τόσο μακραίωνη ιστορία δεν ενεργεί με τον ίδιο τρόπο;
Τάκης Η.
 
Για το θέμα ασχολείται ένας εκ των πλέον αρμόδιων παραγόντων της επαρχίας Πάφου, ο πρώην πρόεδρος του ΕΒΕ Πάφου, οικονομολόγος Κυριάκος Δρουσιώτης. Μιλώντας σχετικά στην ανταποκρίτρια μας στην Πάφο Ντόρα Χριστοδούλου τόνισε ότι η μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όπως έχει μελετηθεί και ετοιμαστεί, δεν αξιολογεί ούτε αγγίζει τα πραγματικά προβλήματα του θεσμού. 
«Η ετοιμασία του νομοσχεδίου βασίζεται σε προϋποθέσεις ανύπαρκτες, που απλώς κρύβουν τα πραγματικά προβλήματα τα οποία θα γίνουν με την μεταρρύθμιση πολύ μεγαλύτερα. Έχοντας μακρά πείρα για την τοπική αυτοδιοίκηση, επισημαίνω τον ερασιτεχνισμό με τον οποίο γίνεται η διαχείριση αλλά και η εποπτεία ελέγχου των Δήμων από το κράτος. Η όλη προσέγγιση για την μεταρρύθμιση δεν διαφέρει από τον τρόπο αντιμετώπισης όλων των υπολοίπων κεφαλαίων ζωτικής σημασίας για την Κυπριακή κοινότητα και τα δημόσια οικονομικά
Αυθαίρετα, χωρίς τεκμηρίωση, έχει τεθεί ένας αριθμός Δήμων που πρέπει να μειωθεί και πρόχειρα χωρίς αντικειμενικά κριτήρια, γίνεται προϋπόθεση η μεταρρύθμιση να χωρέσει σε αυτό τον αριθμό», υποστηρίζει. 
Από τα κυριότερα προβλήματα, αναφέρει ο Κυριάκος Δρουσιώτης, είναι ότι η συνένωση ή απορρόφηση Δήμων έπρεπε να γίνει ταυτόχρονα με ένα προκαταρκτικό σχέδιο προγραμματισμού για την εξέλιξη των κοινοτήτων και την πιθανή συνένωση ή απορρόφηση τους από Δήμους, με συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα. Χωρίς αυτή την παράμετρο υπάρχει τεράστιο κενό στον τρόπο προσέγγισης της μεταρρύθμισης, αναφέρει.
 «Το περιεχόμενο του Νομοσχεδίου περιέχει ανακρίβειες και αντιφάσεις. Υπάρχει πρόνοια για δημιουργία δήμων όταν οι κοινότητες που μπορούν να συνενωθούν θα έχουν 10.000 κατοίκους και ταυτόχρονα υπάρχει περίπτωση να διαλυθούν δήμοι που είναι πέραν των 10.000, είναι βιώσιμοι οικονομικά, οργανωμένοι, με διαφάνεια και προοπτικές. Στις περιπτώσεις αυτές επιβάλλεται να γίνει αξιολόγηση των δεδομένων αυτών των δήμων με τις γειτονικές κοινότητες, από την αρχή. Υπάρχει η περίπτωση επομένως, να απορροφηθεί ένας υγιής δήμος και οι γειτονικές κοινότητες μετά από κάποια χρόνια να δημιουργήσουν ένα νέο δήμο.»