1. Άστοχη χρήση του πληθυντικού: Ακούμε και διαβάζουμε την άστοχη χρήση του πληθυντικού αφηρημένων ουσιαστικών, όπως: συμπεριφορ-ές, λειτουργί-ες, ζωές, διάκοσμ-οι, δομ-ές.
Λέμε: Η νοοτροπία των Κυπρίων διαφέρει από εκείνη των Άγγλων (και όχι: οι νοοτροπίες).
Ας αλλάξουμε την πρακτική αντιμετώπισης των προβλημάτων μας! (και όχι: τις πρακτικές).
Η τηλεόραση έπαιξε σημαντικό ρόλο στη ζωή των ανθρώπων (και όχι: στις ζωές).
Ας γνωρίσουμε καλά τον εαυτό μας! (και όχι: τους εαυτούς μας). Η λειτουργία της δημόσιας υπηρεσίας πρέπει να αλλάξει (και όχι: οι λειτουργίες).
Η ένταση ανάμεσα στις δύο ποδοσφαιρικές ομάδες ακόμη συνεχίζεται (και όχι: οι εντάσεις).
2. Λάθη στις καταλήξεις επιθέτων σε –ης: Ακούμε και διαβάζουμε λάθη στις καταλήξεις επιθέτων σε –ης, όπως: «του διεθν-ή αερολιμένα» – «συνθήκες πλήρ-ης απασχόλησης»
Λέμε: ο/η διεθνής, το διεθνές – του/της διεθνούς – τον/τη διεθνή, το διεθνές, οι διεθνείς, τα διεθνή – των διεθνών – τους/τις διεθνείς, τα διεθνή, η Δέσπω, της Δέσπως, η πειθώ, της πειθούς, ο πατήρ Αντρέας, του πατρός Αντρέα, ο πρύτανης, του πρύτανη, οι πρυτάνεις.
*Σύμφωνα με το «διεθνής» κλίνονται: o επιμελής, o ειλικρινής, o υγιής, o πλήρης κ.ά. Προσοχή! Ο συγγενής, του συγγενή – ο ευγενής, του ευγενή.
3. Λάθη στις καταλήξεις ρημάτων σε -ώ: Ακούμε και διαβάζουμε λάθη στις καταλήξεις ρημάτων σε -ώ, όπως: «Μου δημιουργ-ά εμπόδια!» – «Προσδοκ-εί μια καλύτερη ζωή!»
Λέμε: Μας οδηγείς με το παράδειγμά σου (και όχι: Μας οδηγάς με το παράδειγμά σου.)
Προχωρεί η μελέτη για τη δημιουργία καζίνο (και όχι: Προχωρά η μελέτη για τη δημιουργία…)
Χρησιμοποιείς σωστά ελληνικά; (και όχι: Χρησιμοποιάς σωστά ελληνικά).
Η κυβέρνηση αδικεί τη νοημοσύνη των πολιτών (και όχι: H κυβέρνηση αδικά τη νοημοσύνη…)
Λέμε: Η ελπίδα κρατά ή κρατεί ζωντανό τον αγώνα μας.
Με βοηθά ή βοηθεί στα μαθήματά μου.
Πόσο συχνά τηλεφωνάς ή τηλεφωνείς (λογ.) στο εξωτερικό;
Ο κυπριακός λαός προσδοκά λύση του προβλήματός του (και όχι: προσδοκεί), (ακολουθάς/ακολουθείς, ζητάς/ζητείς, κυκλοφοράς/κυκλοφορείς, συζητάς/συζητείς).
4. H δημοτική αποφεύγει την εσωτερική αύξηση (-η) στην παθητική μετοχή: Ακούμε και διαβάζουμε λανθασμένα: εξηρτημένος (Προσοχή! εξαρτώμαι, (μτχ.) εξαρτημένος)
Λέμε: «εξαρτημένος από τον τζόγο» (και όχι: εξηρτημένος από τον τζόγο), «χώρες εξαρτημένες από τη Γερμανία»
«απαγορευμένες ουσίες» (και όχι: απηγορευμένες ουσίες) (απαγορεύομαι, απαγορευμένος)
«Ο διευθυντής είναι πολύ απασχολημένος σήμερα» (και όχι: απησχολημένος) – (απασχολούμαι), «απαλλαγμένος από ευθύνες» (και όχι: απηλλαγμένος) – (απαλλάσσομαι, απαλλαγμένος).
