Ο Χίλων, Λακεδαιμόνιος, γιος του Δαμάγητου (600 – 520 π.Χ.), φιλόσοφος, ερευνητής και ελεγειακός ποιητής –εθεωρείτο ένας εκ των 7 σοφών– έλεγε ότι η κυριότερη αρετή του ανθρώπου είναι να προβλέπει με τη βοήθεια της σκέψης, το μέλλον. Όταν κάποτε ρωτήθηκε ποια είναι η δουλειά του Δία, απήντησε: «Να χαμηλώνει τα ψηλά και να υψώνει τα χαμηλά». Μάλλον, θα εννοούσε, ότι οι θεοί είχαν καθήκον να δημιουργούν μια εξισορρόπηση στις ζωές των θνητών.
Κάποιος, τον ρώτησε, ποιο πράγμα θεωρεί πολύ δύσκολο και εκείνος είπε: «Το να μη μιλάς για ό,τι είναι μυστικό, να οργανώνεις σωστά τον ελεύθερο χρόνο σου. Και όταν σε αδικούν, να μπορείς να το υπομένεις αδιαμαρτύρητα…». Σύστηνε επίσης, να συγκρατείς τη γλώσσα σου και ειδικά στα συμπόσια. Να μην κακολογείς τον πλησίον σου, αλλιώς, θα ακούσεις πράγματα που θα σε στενοχωρήσουν. Μην απειλείς κανέναν. Αυτό, έλεγε, είναι κάτι που ταιριάζει στις γυναίκες.
Για να προσθέσει: «Να πηγαίνεις πιο γρήγορα στις δυστυχίες των φίλων σου, παρά στις χαρές τους. Ο γάμος σου να είναι λιτός, να μην επιδιώκεις την επίδειξη». Το show off, όπως το αποκαλούμε σήμερα. «Μην κακολογείς ανθρώπους που έχουν πεθάνει. Να τιμάς τους γέροντες και όταν έχουν ανάγκη στήριξης να προστρέχεις προς βοήθειά τους. Να προτιμάς τη ζημιά, παρά το αισχρό κέρδος. Η ζημιά σε στενοχωρεί μια φορά, ενώ το άδικο, αισχρό κέρδος, για πάντα. Το φέρεις βάρος στη συνείδησή σου… Η γλώσσα σου να μην προτρέχει της διανοίας σου. Μάθε να συγκρατείς τον θυμό σου. Να μην επιθυμείς πράγματα που δεν μπορούν να γίνουν».
Ήταν ολιγόλογος. Τα λόγια του ήταν τόσο λίγα, που ο Αρισταγόρας ο Μιλήσιος χαρακτήριζε τον τρόπο αυτό, όταν δηλαδή κάποιος δεν μιλούσε πολύ, χιλώνειο λόγο.
Κατά την 52η Ολυμπιάδα ήταν ήδη σε πολύ προχωρημένη ηλικία. Πέθανε, σύμφωνα με τον Έρμιππο, στην Πίσα, αμέσως μόλις αγκάλιασε τον γιο του, που αναδείχθηκε νικητής στο αγώνισμα της πυγμαχίας. Το έπαθε από την υπερβολική του χαρά και λόγω της κλονισμένης υγείας του…!
Στον τάφο του γράφτηκε το εξής: «Χίλωνος πυγμή, χλωρόν έλεν κότινον, ει δ’ ο πατήρ στεφανούχον ιδών τέκνον, ήμυσεν ησθείς».
Ας προβληματιστούμε, φίλοι μου, από τις σκέψεις των σοφών της ελληνικής αρχαιότητος. Αυτό, σίγουρα, θα μας βοηθήσει να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, τόσο όσον αφορά στη συμπεριφορά προς τους γύρω μας όσο και προς τον ίδιο τον ψυχισμό και τον εσωτερικό εαυτό μας.
