Εις το παρόν άρθρο οι συγγραφείς Ελευθέριος Αδαμίδης διδάκτορας Φυσικών Επιστημών, Ραφαέλα και Ειρήνη Λοή φοιτήτριες, παρατηρούν τις θεϊκές σχέσεις Ελλάδας – Κύπρου από το διάστημα….
Μελετώντας τους διαστημικούς χάρτες εντοπίσαμε ένα πολύ ενδιαφέροντα που εστιάζει επάνω στην Ελλάδα και την Κύπρο μας, την Ανατολική Μεσόγειο.
Μία εικόνα χίλιες λέξεις όπως λέει το ρητό. Εν συνδυασμό με τη Φυσική μας ανακάλυψη ότι η Κύπρος μας ξεριζώθηκε, Θεία Θελήσει, από το Κέντρο της Ελλάδας, ο διαστημικός αυτός χάρτης, τον οποίον επισυνάπτομε στο παρόν άρθρο, μας γέμισε με αγαλλίαση. Βλέπει κανείς την Κύπρο μας να ξεπετιέται σαν δυνατός αετός από τα στήθη της Ελλάδας και να καταλήγει στην άκρη της Μεσογείου.
Με τον τρόπο αυτό η Θεία Πρόνοια, παραδειγματίζει τους Έλληνες να βλέπουν συνολικά τον Ελληνισμό και να σχεδιάζουν συνολικά γι’ αυτόν, πάντα με γνώμονα το ουκ άνευ του Ελληνισμού, να είναι δηλαδή ένα βήμα μπροστά για το καλό αυτού και της ανθρωπότητας. Ένα βήμα πίσω δεν επιβιώνει ούτε αυτός, ούτε η ανθρωπότητα. Γίνονται έρμαια των δυνάμεων του σκότους, που έντεχνα και με μαεστρία (είναι η μόνη τους απόλαυση) από απαρχής χρόνου τον διατρέχουν, ροκανίζοντας τον για την εξόντωσή του.
Για να πετύχει τα ανωτέρω ο Ελληνισμός χρειάζεται τη μέγιστη αξία των άγραφων νόμων που στην πραγματικότητα διέπουν αυτόν, δηλαδή την αξία της αυτοθυσίας από την οποίαν προέρχονται όλες οι άλλες αξίες και νόμοι. Ο ένας για τον άλλον και οι ηγέτες μας να είναι παραδείγματα αυτοθυσίας. Οι γραπτοί νόμοι έχουν αφεθεί στο χερικό των πολιτικών, που χωρίς την παραδειγματική αυτοθυσία, μπορούν να γίνουν καταστροφικοί, νόμοι βαρβάρων.
Είναι εντυπωσιακός ο διαστημικός χάρτης Ελλάδας – Κύπρου. Είναι γεμάτος με την θεϊκή ενέργεια, που δόθηκε στον πλανήτη μας στη θεϊκή αυτή περιοχή. Είναι γεμάτος ζωντάνια. Σε αντίθεση ο γεωγραφικός χάρτης είναι, παρόλη την ακρίβεια του, πλακωμένος, νεκρός. Παλαιότεροι χάρτες παρουσίαζαν Ελλάδα και Κύπρο σα σκουλήκια, χωρίς την ομορφιά της ακρίβειας, το θεϊκό ταίριασμα τους και την θεϊκή στρατηγική τους σχέση.
Είναι εξαιρετικός ο δυναμισμός που υπάρχει μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου όπως δείχνει το διάστημα. Είναι ο δυναμισμός του αετού της λεβεντιάς που ξεπετιέται από τα στήθια της Ελλάδας. Όλη η δύναμη της Ελλάδας πλέον συγκεντρώνεται στην Κύπρο μας που γίνεται το πολεμικό δόρυ του Ελληνισμού, έτοιμο να λογχίσει τις δυνάμεις του σκότους, που χρησιμοποιώντας την υποκρισία και την δολιότητα, τα γνωστά τους όπλα, το πάντα σε βάθος χρόνου δόλια στημένο, απαίσιο και αναίσθητο ροκάνισμά τους, εφόσον βλέπουν ψαχνό, και την νοσηρή κατακτητική τους μανία, τίποτε άλλο δεν θέλουν από το να δαγκώσουν το διαμάντι του πλανήτη μας, το νησί του Χριστού και των αγίων, την Ελληνίδα Κύπρο μας, ορίζοντας, κραυγάζοντας και διατάσσοντας και να την ξεπαστρέψουν, εξαφανίζοντας την θεϊκή της κληρονομιά, με επαίσχυντες μεθόδους που κατά κόρον χρησιμοποιούν από τότε που μας ήρθαν, νομίζοντας ότι έτσι γίνονται αυτοί θεοί. Κακό δρόμο πήρα, η τιμωρία τους περιμένει αδυσώπητη.
Η Κύπρος μας είναι ένα θείον δώρο για τον Ελληνισμό και τον κόσμο. Πραγματικά στηριζόμενοι στον διαστημικό χάρτη, η Κύπρος μας αποτελεί την προς τα έξω ορμή του Ελληνισμού. Χωρίς αυτήν η Ελλάδα αποτελεί μια ευάλωτη χώρα, μια μπάλα (μπουκιά) και μάλιστα έτι πλέον θεϊκά κατακερματισμένη, ώστε μήποτε να κάνει την αδιάφορη αλλά πάντοτε να είναι ενεργή, προσβλέποντας στην καρδιά της, την δύναμή της, την Κύπρο μας , που θεϊκά οδηγήθηκε στην άκρη του Λιβάνου σαν οδηγήτρια του Ελληνισμού, ώστε οι Ελλάδα – Κύπρος να αλληλοεπιβλέπονται συνολικά αλλά και τόσο κοντά, για την επιβίωση και των δύο και της ανθρωπότητας.
Ας ξυπνήσουμε λοιπόν. Πολύ μας έχουν κοιμίσει οι δυνάμεις του σκότους με τις σειρήνες τους και τα θέλγητρα τους, για το δικό τους και μόνο καταχθόνιο συμφέρον.
Είναι έξοχες οι συγκυρίες όπου φαίνεται η θεϊκή δύναμη της Κύπρου μας στην ιστορία του Ελληνισμού στο χρόνο.
Ήδη από το 4.000 π.Χ. οι Αρκάδες αποφάσισαν ότι ήταν καιρός να εποικήσουν την καρδιά τους.
Στην Κύπρο μας βρήκε καταφύγιο η Αφροδίτη, η θεά του έρωτα και του πολέμου, σύζυγος του Άρη, και έφτιαξε το ιερό της, για να μπορέσει να συνδυάσει την ομορφιά με τον πόλεμο. Για να είναι η Κύπρος μας το νησί των Πολεμιστών με καρδιά και όχι των κοιλαράδων καλοπερασάκηδων, το ψαχνό για τους βαρβάρους. Ξέρουν οι βάρβαροι από π-ό-λ-ε-μ-ο. Βαρύ το “πας μη Έλλην βάρβαρος “ αλλά αληθινό. Ως πότε θα μας μαγεύει η βαρβαρότητα τους; Ξέρουν να χαϊδεύουν την ανθρώπινη λαιμαργία και τον ανθρώπινο σαδισμό. Την παγίδα του ανθρώπου, που τινάζει κάθε αξία των ΕΛ ( ΙΧΩΡ ) στον αέρα.
Στον Τρωϊκό πόλεμο και η Κύπρος βοήθησε να ανοίξουν για τον Ελληνισμό τα στενά του Βοσπόρου προς τον χρυσοφόρο Πόντο.
Ο Ονήσιλος ήτο ο πρώτος Λεωνίδας στον αγώνα κατά των βαρβάρων. Τον ακολούθησε ο Σπαρτιάτης Λεωνίδας.
Τα Κυπριακά χέρια με τους καλύτερους τεχνίτες έφτιαξαν 200 τριήρεις για την εκστρατεία του Μ. Αλεξάνδρου.
Η Κύπρος έγινε το καταφύγιο των Χριστιανών την εποχή του Χριστού, το άσυλο των Αγίων με πρώτο τον νεκραναστημένο Λάζαρο, δια τον φόβον των Ιουδαίων.
Υπέστη την μεγαλύτερη σφαγή στον κόσμο από τους Ιουδαίους, στην οποίαν εσφάγησαν 250.000 Κύπριοι με σκοπό την εξόντωση του χριστιανισμού. Τα ποτάμια γέμισαν αίμα.
Η Θεοδώρα, η μεγάλη αγάπη του Ιουστινιανού, έσωσε το Βυζάντιο με την άρνηση της να το εγκαταλείψει στη στάση του ΝΙΚΑ ενάντια στην Βυζαντινή αρχή.
Ο Διγενής Ακρίτας την Κύπρο είχε σαν βάση του για να πολεμήσει τους επίδοξους βάρβαρους κατακτητές.
Στην Ελληνική Επανάσταση συνεισέφερε τα μέγιστα σε βοήθεια και θυσίες η Κύπρος μας και στα γεννητούρια της Επανάστασης και στην ολοκλήρωσή της. Από Κύπρια μάνα γεννήθηκε ο μέγιστος διεθνής πολιτικός Ιωάννης Καποδίστριας που προστάτεψε διεθνώς την Επανάσταση από τους κακοθελητές. Ήτο ο Έλλην-Κύπριος ηγέτης με την ευρεία και σοφή αντίληψη του Ελληνισμού ( ήτο εγκεφαλικός, χαρακτηριστικό των Κυπρίων ): «Είναι η Ρόδος και η Κύπρος Ελληνικά διαμερίσματα», μια μέγιστη προσφορά στον Ελληνισμό και την ανθρωπότητα.
Η αμέριστη συμμετοχή και οι θυσίες της Κύπρου στους αγώνες του Ελληνισμού τον 20ο αιώνα και οι φλογερές διαδηλώσεις και αγώνες της για το Εθνικό χρέος.
Κύριοι, η Κύπρος μας δεν ανήκει μόνο στους Έλληνες της Κύπρου, είναι ταυτόχρονα και η καρδιά της Ελλάδας, ο Ελληνικός αετός της λεβεντιάς, που ξεπέταξε από τα στήθια της όπως βεβαιώνει το διάστημα, το ουκ άνευ του Ελληνισμού. Τα επίδοξα σχέδια δόλια, στοχευμένα με μαεστρία από απαρχής χρόνου, συνεπικουρούμενα από την διεθνή πολιτική σκηνή του σκότους , το μακρύ χέρι, όπως λέμε, από το οποίο όλα τα κακά προέρχονται, καλό είναι να το κατανοήσουν αυτό καλά. Το διάστημα μίλησε για το καλό του κόσμου, η Κύπρος δεν είναι η πατσαβούρα του κάθε δόλιου επίδοξου για να σκουπίζει τα σάλια της λαιμαργίας του, είναι το Ελληνικό πετράδι του σύμπαντος κόσμου.
