Ο Τάσος Οικονόμου θεωρεί πως οι εγγυήσεις της Τουρκίας, σε μια ενδεχόμενη λύση του Κυπριακού, δεν πρέπει να είναι το πρώτιστο μας πρόβλημα.
Είναι η πολιτική όπως το εμπόριο; Ασφαλώς και είναι. Πρώτιστο χάρισμα του εμπορευόμενου ή επιχειρηματία, πρέπει να είναι ο ορθός υπολογισμός και η πρόβλεψη. Πολύ περισσότερο, πρέπει να είναι χαρακτηριστικά σε ένα πολιτικό, αλλά ταυτόχρονα να είναι και πατριώτης. Ο επιχειρηματίας, σε ένα λαθεμένο υπολογισμό, θα χάσει από τα κέρδη του. Ο πολιτικός όμως, με λάθος πρόβλεψη, θα καταστρέψει τον τόπο του, την πατρίδα του.
Ο μ. Κληρίδης, σε μια στιγμή σοφίας, αλλά και πατριωτισμού, εφώναξε το σοφό, «Την πατρίδα, ουκ ελάττω παραδώσω». Ο ελληνισμός σήμερα, έχοντας ως μπροστάρηδες, τον Ιαβέρη του Βίκτωρος Ουγκώ από την Γεροσκήπου και τον ονειροπόλο κον Δένδια, να χαράσσουν πολιτική και να τρέχουν στις Αραπιές αναζητώντας στήριξη και βοήθεια, μας κατέληξαν στα δύο κράτη, χαρίζοντας και την Αμμόχωστο στον Ερντογάν και τον Τατάρ.
Κυβερνούν αυτοί, διότι ο… Νίκαρος, θέλει να είναι ο καλός, χωρίς τόλμη, και όλους να τους «σάσει», να τους ικανοποιήσει. Ο δε κύριος Μητσοτάκης, δίδει το άπαν των δυνάμεων του στον Covid19. Ίσως ξυπνήσει μέσα του, στο αίμα του, το DNA του Ελευθερίου Βενιζέλου, αλλά να μην είναι πολύ αργά. Είναι ο κύριος Κυριάκος Μητσοτάκης, εγγονός του μεγαλύτερου πολιτικού, από την αδελφή του. Την κατάλληλη εποχή, ο Βενιζέλος, νίκησε την Τουρκία και εδιπλασίασε την Ελλάδα, αλλά μετά την καταστροφή του ’22, τόλμησε και υπέγραψε την Συνθήκη της Λωζάνης, που σήμερα όλοι οι Έλληνες την κρατούν ως ευαγγέλιο. Οι τότες πατριώτες, διαφωνούσαν και τον εξύβριζαν.
Βλέποντας τον χάρτη της περιοχής μας από τις ειδήσεις στην τηλεόραση, διερωτώμαι πόσην ΑΟΖ δικαιούται το Καστελλόριζο, και αν αξίζει ένας πόλεμος. Δεν θα ήταν καλύτερα με έναν συμβιβασμό; Κουβεντιάζοντας με ένα καλό φίλο, κάπως έντονα, με ρωτούσε να μάθει, ποιος πολιτικός αρχηγός, δέχεται λύση, με την Τουρκία εγγυήτρια. Σίγουρα, κανένας.
Κατέφυγα στον κύριο Άντρο Κυπριανού, που προς τιμή του σήκωσε το ακουστικό, αλλά με απογοήτευσε. Φοβούμενος και αυτός, τη λαϊκή αντίδραση, που η πλειονότητα των πολιτικών μας εγαλούχησεν τις μάζες, απάντησε αρνητικά, με τα σα και τα..μα.
Και σταράτα, ερωτώ. Πρώτιστο μας πρόβλημα, είναι οι εγγυήσεις της Τουρκίας, σε μια ενδεχόμενη λύση του Κυπριακού, ή η απαλλαγή και η έξοδος της Τουρκίας και του στρατού της από την Κύπρο; Εύκολη η εξίσωση με απλά μαθηματικά. Αν… ξανακάνουμε πραξικόπημα, η Τουρκία και να μην είναι εγγυήτρια, θα κάμει ξανά εισβολή. Αν η παλληκαριά θέλει τόλμη, η πολιτική θέλει φαντασία και όραμα.
