Ένας 73χρονος, χαμηλοσυνταξιούχος πρόσφυγας με βεβαρημμένο ιατρικό ιστορικό απευθύνεται προς τη Ζέτα Αιμιλιανίδου.
Κυρία Υπουργέ,
Σε όλες τις τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές σας εμφανίσεις διαβεβαιώνεται ότι η κυβέρνηση βοηθά όλους τους πολίτες που το έχουν ανάγκη και διερωτώμαι, με μεγάλη μου έκπληξη γιατί εγώ και η γυναίκα μου να εξαιρούμαστε;
Είμαι πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας, 73 χρονών που μετά την προσφυγιά του 1974 και των στρατιωτικών μου υποχρεώσεων έφυγα για τη Νότιο Αφρική και επαναπατρίστηκα το 2005. Στο 68ο έτος της ηλικίας μου (2015) έκανα αίτηση για σύνταξη και μου λέχθηκε ότι δεν είχα αρκετές εισφορές και μου έδωσαν €12.000 για την επιστροφή των εισφορών μου. Από την Ν.Αφρική δεν λαμβάνω καμιά σύνταξη γιατί δεν ζω εκεί. Είμαι καρκινοπαθής και έχω και καρδιακά προβλήματα. Έχω ήδη υποβληθεί σε 4 χειρουργικές επεμβάσεις τα τελευταία χρόνια. Ζούμε με €760 από την εργασία της γυναίκας μου σε καφετέρια με €4,30 την ώρα και μετά από 200 ώρες εργασίας τον μήνα. Τώρα, λόγω της πανδημίας 3 μήνες πέρσι και τα σημερινά δεδομένα ζούμε με €460 δύο άνθρωποι.
Αποτάθηκα στην Εξυπηρέτηση του Πολίτη και με συμβούλευσαν να κάνω αίτηση για χαμηλοσυνταξιούχος. Συμπλήρωσα όλα τα έντυπα και ανάφερα σε αυτήν την κατάσταση της υγείας μου, τα κατάθεσα στις 25/05/2020. Με παράπεμψαν στο Τμήμα Κοινωνικής Ενσωμάτωσης ατόμων με αναπηρίες και παρουσιάστηκα στις 21/09/2020 και μέχρι σήμερα 10/01/2021 δεν έχω λάβει καμία ενημέρωση από οποιανδήποτε υπηρεσία.
Δεν είναι απογοητευτικό και καταθλιπτικό, κυρία Υπουργέ, να ζούμε σε τέτοιες απελπιστικές οικονομικές καταστάσεις; Χριστουγεννιάτικα να μην μπορείς να αγοράσεις ένα κιλό κρέας και να τη βγάζεις νηστικός και από την άλλη να βλέπεις άρθρα στον Τύπο με τίτλο όπως «Μόνο στην Κύπρο εκατομμυριούχοι λαμβάνουν δημόσιο βοήθημα, επίδομα».
Πεστε μου, τι κάνεις κυρία Υπουργέ μου σε αυτή την περίπτωση;
Με ετκίμηση
