O Πανίκος Νεοκλέους με αφορμή την πρόσφατη ψήφιση σειράς μέτρων για την προστασία και ευημερία των ζώων, γράφει τα πιο κάτω.
Σε αυτή τη χώρα θεσπίζουμε νόμους απλά για να υπάρχουν και όχι για να εφαρμόζονται ή καλύτερα για να εφαρμόζονται για τους άλλους και όχι για τους ίδιους που τους θέσπισαν.
Αφορμή για το άρθρο μου αυτό είναι η πρόσφατη ψήφιση σειράς μέτρων για την προστασία και ευημερία των ζώων. Πόσα όμως από τα μέτρα αυτά εφαρμόζονται ακόμα και από αυτούς που εμφανίζονται σαν υπέρμαχοι της προστασίας και ευημερίας των ζώων;
Ένα από τα μέτρα αυτά είναι και η απαγόρευση φύλαξης ζώων σε κλουβιά.
Γνωρίζω προσωπικά μερικές περιπτώσεις, η μία από τις οποίες ξεχωρίζει και αυτός που παρανομεί δεν είναι ένας απλός πολίτης αλλά άνθρωπος ο οποίος είναι ενεργό μέλος κάποιων συνδέσμων προστασίας των ζώων. Το πόσο ενεργό μέλος είναι, αρκεί να αναφέρω ότι το μέλος αυτό ήταν στο πρόσφατο παρελθόν υποψήφιος/α βουλευτής.
Συνοπτικά η κατάσταση είναι η εξής: Πριν 12 – 14 χρόνια, ο άνθρωπος αυτός διατηρούσε μέσα στο σπίτι του δέκα σκύλους μαζί με παιδιά. Στη συνέχεια, πριν 8 – 9 χρόνια κατασκεύασαν κλουβί διαστάσεων 4Χ4 μέτρων και εκεί τοποθέτησαν μαζί ένα μεγαλόσωμο και 10 μικρόσωμα σκυλιά. Επειδή τα μικρόσωμα σκυλιά παρενοχλούσαν το μεγαλόσωμο και λόγω της στενότητας του χώρου για τόσα ζώα, γίνονταν ομηρικές μάχες τόσο μεταξύ των μικρόσωμων όσο και του μεγαλόσωμου με τα μικρότερα. Το αποτέλεσμα ήταν δυο από τα σκυλιά να δεχτούν δολοφονικά δαγκώματα και ένα τρίτο να επιβιώσει με σοβαρότατα τραύματα. Τελικά οι ιδιοκτήτες των σκύλων υποχρεώθηκαν να χωρίσουν το κλουβί σε δυο μέρη, στο ένα από τα οποία έβαλαν ξεχωριστά το μεγαλόσωμο ζώο.
Λόγω του μακρόχρονου περιορισμού και της στενότητας του χώρου, οι διαμάχες μεταξύ τους δεν σταμάτησαν.
Αυτό που περιγράφω πιο πάνω δεν είναι κατά την άποψή μου αγάπη προς τα ζώα. Το να προσφέρω σε αυτά στέγη, φαγητό και νερό, δεν είναι αρκετό για την ευημερία τους. Δεν μπορούμε να λέμε ότι αγαπάμε τα ζώα μόνο επειδή τους προσφέρουμε φαγητό και νερό. Το κάθε είδος ζώου, αλλά και το κάθε ζώο ξεχωριστά χρειάζεται ιδιαίτερη φροντίδα, στοργή και αγάπη.
Γι’ αυτό και στις χώρες όπου δεν είναι χώρες της μπανανίας, εδώ και χρόνια θέσπισαν νόμους τους οποίους όμως εφαρμόζουν σε πολύ μεγάλο βαθμό και επιβάλλουν βαρύτατες τιμωρίες σε εκείνους οι οποίοι παρανομούν.
Εδώ στην Κύπρο οι πρώτοι οι οποίοι παρανομούν είναι αυτοί που φραστικά κόπτονται και «νομοθετούν». Δυστυχώς αυτό δεν αφορά μόνο την περίπτωση των ζώων, αλλά ευρύτερα. Και ο νοών νοείτο.
