Σε επιστολή τους 18 υπουργοί Περιβάλλοντος στην ΕΕ, μεταξύ των οποίων και ο υπουργός Γεωργίας, Αγροτικής Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος Κώστας Καδής, ζητούν η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία να αποτελέσει κεντρικό πλαίσιο και οδικό χάρτη για την ανάκαμψη τής ΕΕ από την πανδημία του COVID-19. Ο Κώστας Καδής συνυπόγραψε σχετική κοινή δήλωση με άλλους 17 Ευρωπαίους ομολόγους του.
 
Το συλλογικό καθήκον της ανοικοδόμησης των οικονομιών μετά την πανδημία πρέπει, σύμφωνα με τους 18 υπουργούς, να εστιάσει στην πράσινη μετάβαση, την κλιματική δράση, την προστασία του περιβάλλοντος και τη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης. Θα πρέπει η ΕΕ και τα κράτη – μέλη της, με πνεύμα αλληλεγγύης να αγωνιστούν ταυτόχρονα για την αντιμετώπιση της πανδημίας, την ανάσχεση των απωλειών της βιοποικιλότητας και την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
 
Οι υπουργοί ενθαρρύνουν την Κομισιόν να αξιοποιήσει στο μέγιστο τα εργαλεία τής Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας για την προώθηση των επενδύσεων σε σημαντικούς τομείς της οικονομίας αλλά και της δίκαιης μετάβασης. Η ΕΕ, τονίζουν πρέπει να συνεχίσει να διαδραματίζει ηγετικό ρόλο στη μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής, στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, στην υλοποίηση της Συμφωνίας των Παρισίων και στη διατήρηση και προστασία της βιοποικιλότητας.
 
 
Την επιστολή υπογράφουν οι υπουργοί των ακόλουθων χωρών: Αυστρία, Δανία, Φινλανδία, Ιταλία, Λετονία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Σουηδία, Γαλλία, Γερμανία, Ελλάδα, Κύπρος.
 
Η περίσταση μάς καλεί να πολεμήσουμε κατά της πανδημίας, όμως, «οφείλουμε να προετοιμασθούμε για την ανόρθωση των οικονομιών μας, υιοθετώντας σχέδια ανάκαμψης με απώτερο στόχο να ξαναπροσφέρουν στην Ευρώπη και στους πολίτες της, ανανεωμένη και βιώσιμη πρόοδο και ευημερία», τονίζουν οι υπουργοί.
 
«Θα πρέπει να αντισταθούμε στους πειρασμούς για βραχυπρόθεσμες λύσεις για την αντιμετώπιση της ενεστώσας κρίσης, που κινδυνεύουν να καθηλώσουν την ΕΕ σε μία οικονομία βασισμένη στην ενέργεια των γεωτρήσεων για πολλές δεκαετίες», τονίζεται.
 
 
«Το μάθημα του κορωνοϊού είναι βασικά ότι θα πρέπει να δράσουμε γρήγορα. Οφείλουμε λοιπόν να διατηρήσουμε τις φιλοδοξίες μας για να μειώσουμε τους κινδύνους και το κόστος της απραξίας στους τομείς της κλιματικής αλλαγής και της απώλειας της βιοποικιλότητας», προσθέτουν. Οι υπουργοί διασαλπίζουν μία «κοινή ευρωπαϊκή απάντηση» στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού Green Deal, που ανακοίνωσε η Κομισιόν και μία «αύξηση των επενδύσεων, ιδίως στους τομείς της βιώσιμης κινητικότητας, των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, στην ανακαίνιση των κτηρίων, την έρευνα και την καινοτομία, την αποκατάσταση της βιοποικιλότητας και την κυκλική οικονομία».
 
Οι 18 υπουργοί υποστηρίζουν ότι οι στόχοι της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας πρέπει να είναι η ραχοκοκαλιά του σχεδίου αποκατάστασης της ΕΕ για μια πιο βιώσιμη και ανθεκτική Ευρώπη.
 
Σύμφωνα με τους υπουργούς ο κόσμος αντιμετωπίζει μια άνευ προηγουμένου κρίση. Σε λίγες μόνο εβδομάδες, σημειώνουν, η πανδημία COVID-19 έχει εξαπλωθεί σε ολόκληρο τον κόσμο και προκάλεσε τεράστια ανθρώπινη τραγωδία και μια ιστορική οικονομική οπισθοδρόμηση για την οποία δεν γνωρίζουμε ακόμη τον πλήρη αντίκτυπο. Την επιστολή υπογράφουν οι υπουργοί των ακόλουθων χωρών: Αυστρία, Δανία, Φινλανδία, Ιταλία, Λετονία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Σουηδία, Γαλλία, Γερμανία, Ελλάδα, Σλοβακία, Ιρλανδία, Σλοβενία, Μάλτα, Κύπρος.
 
Η επιστολή προωθήθηκε στον Εκτελεστικό Αντιπρόεδρο της Κομισιόν, αρμόδιο για την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, Επίτροπο Φρανς Τίμερμανς, με κοινοποίηση σε συναρμόδιους Επιτρόπους Ενέργειας, Περιβάλλοντος και Μεταφορών.
 
ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΑΝΑΛΗΦΘΟΥΝ
  1. Τα μέτρα που συμβάλλουν στην ανάπτυξη και την απασχόληση διασφαλίζουν παράλληλα το μετριασμό του κλίματος και την ανθεκτικότητα και σύμφωνα με τους μακροπρόθεσμους στόχους της Συμφωνίας των Παρισίων πρέπει να αποτελέσουν τη ραχοκοκαλιά κάθε σχεδίου ανάκαμψης και γενικότερα, τη ραχοκοκαλιά της οικονομικής πολιτικής.
  2. Τα μέτρα ανάκαμψης πρέπει να είναι σύμφωνα με τους σχεδιασμούς και τις στρατηγικές για το κλίμα.
  3. Η εκπόνηση σχεδίων ανάκαμψης είναι μια ευκαιρία για την εφαρμογή πολιτικών που συμβάλλουν στη μετατόπιση δημόσιων και ιδιωτικών χρηματοδοτικών ροών από δραστηριότητες με υψηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα σε χαμηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και ανθεκτική ανάπτυξη, όπως: ● τιμολόγηση του άνθρακα και σταδιακή κατάργηση των επιδοτήσεων ορυκτών καυσίμων (προκειμένου να μετριαστούν οι χαμηλές τιμές των ορυκτών καυσίμων μετά την κρίση, αντιμετωπίζοντας παράλληλα κοινωνικές ανησυχίες). ● αξιολόγηση των επιπτώσεων των επενδυτικών έργων στο κλίμα και επισήμανση των δαπανών για το κλίμα («πράσινος προϋπολογισμός»). ● χρηματοοικονομικός κανονισμός (αποκάλυψη χρηματοοικονομικών κινδύνων και διαχείριση κινδύνων που σχετίζονται με το κλίμα, ενσωμάτωση τού κλίματος στα χαρτοφυλάκια). ● έκδοση κρατικών πράσινων ομολόγων (ως καινοτόμος τρόπος χρηματοδότησης των δημοσίων δαπανών υπέρ της κλιματικής δράσης).

Επενδύσεις και χρηματοδότηση

  • Δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις που θα μπορούσαν να υλοποιηθούν για να τροφοδοτήσουν την οικονομική ανάκαμψη δεν θα βλάψουν τον μετριασμό και την προσαρμογή της κλιματικής αλλαγής.
  • Επενδύσεις που δεν λαμβάνουν υπόψη τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή θα μπορούσαν να κλειδώσουν τις χώρες σε τεχνολογίες υψηλής έντασης εκπομπών και να οδηγήσουν σε λανθάνον ενεργητικό.
  • Αντίθετα, η μετατόπιση της χρηματοδότησης προς δραστηριότητες χαμηλές σε εκπομπές άνθρακα και ανθεκτικές στο κλίμα μπορεί να τροφοδοτήσει τη βιώσιμη ανάπτυξη, να δημιουργήσει θέσεις εργασίας και να ενισχύσει τη συνολική ανθεκτικότητα των κοινωνιών, καθώς τέτοιες δραστηριότητες έχουν οφέλη. 
  • Οι εκτιμήσεις για τον μετριασμό και την προσαρμογή της κλιματικής αλλαγής σύμφωνα με τη Συμφωνία του Παρισιού θα πρέπει να αποτελούν κατευθυντήριες αρχές, καθώς θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στις επενδύσεις ή / και να επιλέξουμε βασικούς τομείς σε όλες τις χώρες, ανεξάρτητα από το επίπεδο ανάπτυξής τους. 
  • Οι δημόσιοι και ιδιωτικοί χρηματοδότες να ενσωματώσουν περαιτέρω το κλίμα στις στρατηγικές χρηματοδότησής τους (πέρα από τη χρηματοδότηση ειδικά αφιερωμένη στη δράση για το κλίμα).
  • Όσον αφορά τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης, ο προβληματισμός σχετικά με τα θέματα της κλιματικής αλλαγής και η απαίτηση για ευθυγράμμιση του Παρισιού στον διάλογο μεταξύ των δικαιούχων χωρών, των διεθνών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, του ιδιωτικού τομέα και άλλων ενδιαφερομένων είναι πιο ζωτικής σημασίας από ποτέ.
  • Τα ιδρύματα αναπτυξιακής χρηματοδότησης και ο ιδιωτικός τομέας θα είναι πιο πρόθυμοι να δεσμευτούν για την ενσωμάτωση του κλίματος, εάν οι κυβερνήσεις δρουν παραδειγματικά και συμμορφώνονται με αυτές τις δεσμεύσεις.