Σε ανύποπτο χρόνο, η στήλη απευθύνθηκε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, επισημαίνοντας πως είναι προβληματικός ο τρόπος που χειρίζεται στενούς του συνεργάτες.
Τώρα που τα ξαναέκανε θάλασσα με τον ανασχηματισμό, γίνεται κατανοητό πως δεν αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να ωριμάσει. Σε πολιτικό και θεσμικό επίπεδο, αλλά και σε προσωπικό.
Πριν τον σάλο για τον ανασχηματισμό, πολλές μέρες προηγουμένως, χωρίς να θυμάμαι την αφορμή, είχα πει σε έναν φίλο πως ο Πρόεδρος μού δίνει την εντύπωση πλέον ότι πιο κοντά στην καθημερινή του συμπεριφορά και νοοτροπία είναι οι κακές εντυπώσεις που σχηματίστηκαν όταν προεκλογικά διέρρευσαν -για να τον πλήξουν- τα γνωστά μηνύματα μέσω κινητών τηλεφώνων, παρά η εικόνα του καλοπροαίρετου, συμπαθούς και καλοσυνάτου οικογενειάρχη και πολιτικού.
Η στήλη διερωτήθηκε αρκετές φορές μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον κ. Χριστοδουλίδη πώς γίνεται να μην αντιλαμβάνεται πόση ζημιά κάνει στη δουλειά του και στην αποστολή του όταν επιτρέπει με τη συμπεριφορά του να κατηγορείται από συνεργάτες ή από ανθρώπους που απλά τον συνάντησαν καθηκόντως μια-δυο φορές ότι ανοίγει το στόμα του με χαρακτηριστική ευκολία και επιρρίπτει ευθύνες σε υπουργούς, διευθυντές, επίτροπους, ακόμα και για αποφάσεις ή χειρισμούς που ούτως ή άλλως φέρει ο ίδιος την πολιτική ευθύνη.
Πώς επιτρέπει να έχει γίνει συνήθεια μεταξύ δημοσιογράφων, για παράδειγμα, μετά από κάποιες συναντήσεις του να ψάχνουν κατά προτεραιότητα να μάθουν το κους κους από την αθυροστομία και την πολιτική ανωριμότητα του Προέδρου, παρά για την όποια ουσιαστική εξέλιξη.
Και έχουν ακουστεί πολλά. Και μια φορά να πεις «εν πελλάρες», δυο φορές να πεις «οκ, είπεν μια κουβέντα παραπάνω», τρεις φορές. Φτάνει, κ. Πρόεδρε. Λίγα λόγια, περισσότερη σκέψη και αυτοπροστασία, ενσυναίσθηση, αλληλεγγύη, σεβασμός, εκτίμηση στους ανθρώπους που επιλέξατε να σας βοηθήσουν. Και όταν πραγματικά υπάρχει απογοήτευση για την προσφορά κάποιου και απέτυχαν οι προσπάθειες αφύπνισης, ναι, να γίνουν διορθωτικές κινήσεις, αλλά… όχι έτσι. Αχρηστεύοντας ολόκληρο Υπουργικό Συμβούλιο και παραλύοντας υπουργούς με εκατοντάδες επείγοντα θέματα στις ατζέντες τους.
Πάρτε για παράδειγμα την υπουργό Υγείας. Πιστεύει ο Πρόεδρος πώς δεν ακούσαμε -ή δεν ξέρει ή ίδια άραγε- τι λέει συχνά πυκνά για την κ. Κανάρη; Πριν καλά-καλά αναλάβει. Νομίζει πως δεν κυκλοφορούσαν εδώ και μήνες ονόματα πιθανών αντικαταστατών της; Ή ότι κάποιοι δεν κάνουν και… υπουργική εκστρατεία σε εκδηλώσεις και φιλικές συνευρέσεις για την υπουργοποίηση που ίσως τους έταξαν κάποιοι; Το πιο ανησυχητικό όμως: Δεν έχει αντιληφθεί ο Πρόεδρος -έστω κάποιοι στον περίγυρο του- ότι η κ. Κανάρη βρήκε γρήγορα τα πατήματα της, είναι εργατικότατη και απαιτητική και καλών πολιτικών-κοινωνικών προθέσεων και ήδη έδωσε ή προωθεί λύσεις σε χρονίζοντα προβλήματα;
Ο κ. Κεραυνός, λίγα άκουσε και διάβασε ότι είχε ή έχει ημερομηνία λήξης; Από τις πρώτες μέρες και αυτός. Γιατί; Επειδή είναι μεγάλος σε ηλικία; Μεγάλωσε απότομα από τον Μάρτη και μετά; Να κτυπήσω ξύλο, μου φαίνεται σε πολύ καλή φυσική κατάσταση και δεν αντιλαμβάνομαι να ακολουθεί πολιτικές με τις οποίες διαφωνεί ο Πρόεδρος. Θα ήταν αδιανόητο. Όπως είναι αδιανόητο να αφήνονται να κυκλοφορούν φήμες από ανθρώπους με πονηρές ατζέντες και έκδηλα επαγγελματικά συμφέροντα για αποφάσεις της Κυβέρνησης για πολύ σοβαρά ζητήματα (που βάλτωναν για χρόνια, εις βάρος του συμφέροντος της χώρας), οι οποίες αποδίδονται σε προσωπικούς χειρισμούς υπουργών και όχι σε κυβερνητικές ή προεδρικές επιλογές. Αυτές οι φήμες πλήττουν, στον βαθμό που γίνονται πιστευτές, τον ίδιο τον Πρόεδρο πάνω απ’ όλους.
Και τον Καινοτομίας φρόντισαν κάποιοι να τον αδειάσουν νωρίς-νωρίς, χωρίς να τον προστατέψει κανένας από τον Λόφο ή χωρίς να αντικατασταθεί αξιοπρεπώς, στο κάτω-κάτω, αν έπρεπε. Και τη υπουργό Δικαιοσύνης θέλησαν να την αποδομήσουν, πολύ πριν τη δικαιολογημένη δυσφορία για τους χειρισμούς πριν και μετά τα πογκρόμ φασιστοειδών εναντίον μεταναστών και προσφύγων, και για λόγους κάθε άλλο παρά πολιτικούς.
Αγαπητέ κ. Πρόεδρε. Το επαναλαμβάνουμε: Δεν μας παίρνει να αποτύχετε. Προλαβαίνετε να σοβαρευτείτε και να δουλέψετε με πρόγραμμα, αξιοποιώντας τους συνεργάτες που επιλέγετε και όχι υπονομεύοντάς τους, βγάζοντας την ουρά σας απέξω όποτε ζορίζουν τα πράγματα.
