Αν κρίνουμε από το ψήφισμα που ενέκρινε χθες κατά πλειοψηφία το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, υπό τη νέα του σύνθεση, για την Ουκρανία, μπορούμε να συμπεράνουμε πως δεν πρέπει να αναμένεται ουσιαστική διαφοροποίηση της πλειοψηφίας του σώματος έναντι του συνεχιζόμενου πολέμου.
Δεν εννοούμε να διαφοροποιηθεί η αμέριστη συμπαράσταση στον ουκρανικό λαό για την εισβολή που υπέστη και την κατοχή τμήματος της χώρας του. Ούτε βέβαια η υποστήριξη «της ανεξαρτησίας, της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας εντός των διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων της», όπως αναφέρεται στο ψήφισμα.
Αναμέναμε όμως ότι κάπως θα μετρούσε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τη διαφαινόμενη ουσιαστική διαφοροποίηση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής στο Ουκρανικό, σε περίπτωση εκλογής του Ντόναλντ Τραμπ, που μοιάζει με βεβαιότητα αν κρίνουμε από τα όσα μεταδίδονται από τις ΗΠΑ. Αν επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις και οι προβλέψεις, ούτε η στρατιωτική, ούτε η οικονομική βοήθεια των ΗΠΑ στην κυβέρνηση της Ουκρανίας θα μείνουν στα σημερινά επίπεδα.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει καμία διάθεση να προσαρμόσει την στάση της στις αλλαγές που έρχονται; Πάλι θα «αντιδράσει» εκ των υστέρων;
Πολύ πιθανό, αν κρίνουμε από το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Που δεν δεσμεύει βέβαια ούτε τη νέα Επιτροπή, ούτε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, ούτε τις ηγεσίες των κρατών – μελών. Μια αίσθηση όμως της έλλειψης διάθεσης από τα πλείστα κράτη μέλη να στραφούν προς την άσκηση πιέσεων για μία διαδικασία διαπραγματεύσεων για να σταματήσει ο πόλεμος και να αποτραπεί μια αιφνίδια επιδείνωση του είναι διακριτή μέσα από την στάση του Ευρωκοινοβουλίου και των κρατών.
Έκκληση για ειρήνευση – έστω για τους τύπους- δεν εντοπίσαμε στο ψήφισμα. Διακοπή εχθροπραξιών και έναρξη συνομιλιών, δεν είναι αυτό που λέγεται όποτε ξεσπάσει πόλεμος;
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Ευρωκοινοβουλίου, το ψήφισμα καλεί μάλιστα την ΕΕ να σκληρύνει την στάση της έναντι της Ρωσίας: «Να διατηρήσει και να επεκτείνει την πολιτική κυρώσεων κατά της Ρωσίας και της Λευκορωσίας, παρακολουθώντας και επανεξετάζοντας την αποτελεσματικότητα και τον αντίκτυπό της».
Ποιον αντίκτυπο εννοεί άραγε το νέο μας Κοινοβούλιο; Είδε κάτι που δεν βλέπουν οι υπόλοιποι; Και αυτός ο -όποιος- αντίκτυπος είναι μόνο στη Ρωσία που εντοπίζεται ή «πιάνει» και τα μέλη της ΕΕ; Χθες, κατά σύμπτωση, η κυβέρνηση στην Ελλάδα ανακοίνωσε νέα τέλη στα υπερκέρδη των εταιρειών ενέργειας, για να συγκρατηθεί η αυξημένη (πάλι) επιβάρυνση των καταναλωτών. Η ενεργειακή κρίση του 22-23 δεν ξεπεράστηκε ακριβώς. Και δεν πληρώθηκαν όλες οι ζημιές της. Και οι χώρες της ανατολικής ΕΕ, περιλαμβανομένης τώρα της Ελλάδας, έχουν χονδρικές τιμές ηλεκτρικής ενέργειας υπερδιπλάσιες αυτών της δυτικής ΕΕ.
Οι νέοι Ευρωβουλευτές χαιρέτισαν τις αποφάσεις της ΕΕ να διοχετεύσει έσοδα που προέκυψαν από τα δεσμευμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία στη στήριξη της ουκρανικής πολεμικής προσπάθειας, αναφέρει η ανακοίνωση του Ευρωκοινοβουλίου, και ζήτησαν να βρεθεί ένα «αξιόπιστο νομικό καθεστώς για τη δήμευση ρωσικών κρατικών περιουσιακών στοιχείων που έχουν δεσμευθεί από την ΕΕ». Και άλλο λάδι στη φωτιά, δηλαδή, παρόλο που ακόμα και δυτικοί οικονομολόγοι και πολιτικοί ανησυχούν πως αυτές οι πατέντες της ΕΕ θα αποδειχθούν άλλο ένα μπούμεραγκ κατά του πολιτικού – νομικού – οικονομικού υπόβαθρου της Ένωσης.
Όσο για την έκκληση της Ευρωβουλής προς την ηγεσία της ΕΕ και τα κράτη μέλη «να ενισχύσουν τη στρατιωτική τους στήριξη προς την Ουκρανία για όσο διάστημα και υπό οποιαδήποτε (σ.σ. οποιαδήποτε;) μορφή χρειάζεται» τι να πει κανείς. Ότι τα παιδία παίζει με τη φωτιά; Είναι η πρώτη φορά;
Ας ελπίσουμε πως η νέα Επιτροπή και κυρίως το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα μετρήσουν με περισσότερη σοβαρότητα και καθαρότερη πολιτική αντίληψη τα υπό διαμόρφωση δεδομένα αναφορικά με την εισβολή και τον πόλεμο στην Ουκρανία, από τη σοβαρότητα και την ποιότητα αντίληψης που επιδεικνύει και η νέα πλειοψηφία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
