Κοντά στα ιστορικά τους ρεκόρ οι μεγάλοι ξένοι χρηματιστηριακοί δείκτες Ευρώπης και ΗΠΑ, με τους επενδυτές να μην φοβούνται τόσο τα «κόλπα» του Τραμπ και με τις μετοχές να ανεβαίνουν γενικά σαν να μην υπάρχει αύριο.
Ιστορικό το 1ο εξάμηνο σε Wall Street και αλλού, με τις υπερβολές να ξεχειλίζουν τόσο στη βαθιά «βουτιά» που ακολούθησε την από τον πλανητάρχη αποκαλούμενη ως «Ημέρα Απελευθέρωσης» (2Απριλίου) και την ανακοίνωση ασήκωτων δασμών, τους οποίους με την μέθοδο της… κωλοτούμπας ανακάλεσε- όσο και στο σχεδόν non-stop ράλι της τελευταίας τριμηνίας.
Οι ενεργοί επενδυτές έχουν αρχίσει να νιώθουν ανοσία στα… τιτιβίσματα του προέδρου, στα γεωπολιτικά ζητήματα και στις αδύναμες οικονομικές μετρήσεις. Ναι, είναι οι ίδιοι που ξεπουλούσαν τον Απρίλιο φοβούμενοι τις επιπτώσεις των δασμών στην παγκόσμια οικονομία, την εκτίναξη του αμερικάνικου και του παγκόσμιου χρέους (το οποίο, ας μην γελιόμαστε, δεν θα εξυπηρετηθεί με normal τρόπο) και τις προσπάθειες του Τραμπ να παρέμβει στην πολιτική της πανίσχυρης κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ.
Αν διακρίνουμε φάσεις υπερβολής; Προφανώς και ναι. Θα πέσουν πολύ και γρήγορα οι διεθνείς μετοχές; Άγνωστο. Σίγουρα όμως κάποια στιγμή η… «ευχάριστη μουσική» θα σταματήσει να παίζει και πολλοί επενδυτές -δηλαδή αυτοί που θα «μπουν» τελευταίοι και καταϊδρωμένοι- θα μείνουν με τον «μουτζούρη στο χέρι».
Αυτό συμβαίνει πάντα άλλωστε και δεν αποτελεί επενδυτική συμβουλή! Ως ασχολούμενοι με τις αγορές, συνεχίζουμε να κοιτάζουμε τις αποτιμήσεις και τα θεμελιώδη στοιχεία των εισηγμένων εταιρειών έτσι ώστε να αποφεύγουμε όσο γίνεται τις «κακοτοπιές» και να μην πέφτουμε θύματα των όποιων υπερβολών στις αποτιμήσεις. Για να μην ξεχάσουμε δηλαδή και αυτά που ξέραμε εν μέσω… bull market.
Σε αυτό το περιβάλλον, οι επενδυτές συνεχίζουν να καλοκοιτάζουν, αλλά με επιφυλακτικότητα, το «ασφαλές καταφύγιο» του χρυσού, μάλλον αποφεύγουν τα ομόλογα, τα οποία είναι εκτεθειμένα στον πληθωρισμό, και ενδιαφέρονται για το «τρενάκι της ανόδου» των μετοχών. Όποιος προλάβει…
Περνώντας στο συνάλλαγμα, το οποίο αφορά κάθε εταιρεία διεθνούς προσανατολισμού και δραστηριότητας, η μεγάλη πτώση του δολαρίου, το οποίο κατέγραψε το χειρότερο 1ο εξάμηνο των τελευταίων 50 ετών, μάλλον έχει παραπάει, δεδομένου και του ότι τα στοιχεία από την αγορά εργασίας των ΗΠΑ είναι ακόμη συμπαγή, ενώ δεν έχουν πάψει και οι πληθωριστικοί φόβοι, οι οποίοι δεν αφήνουν τα αμερικάνικα επιτόκια σε ησυχία.
Το μέχρι πριν από λίγους μήνες «ξεγραμμένο» ευρώ έχει μετατραπεί σε «μάγκα», με τη μάλλον απροσδόκητη φετινή ανατίμηση, η οποία πάντως περισσότερο οφείλεται στην σταδιακή απώλεια του παγκόσμιου αποθεματικού χαρακτήρα του δολαρίου και στις ανακοινώσεις των Ευρωπαίων να αρχίσουν τα… «έξοδα» σε άμυνα και υποδομές.
Η άνοδος του Ευρώ πλέον «πονοκεφαλιάζει» την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, καθώς δυσχεραίνει τις εξαγωγές της Γηραιάς Ηπείρου και δη της Γερμανίας προς τρίτες χώρες. Τι άλλο να κάνει και η ΕΚΤ για να ρίξει το ευρώ; Σε τόσες μειώσεις επιτοκίων έχει προχωρήσει, οι οποίες θεωρητικά θα «απομάκρυναν» κεφάλαια από το ενιαίο νόμισμα, αλλά αυτό… τίποτα – παραμένει κοντά σε υψηλό 4 ετών έναντι του USD.
Με αυτά και με αυτά, με το προηγούμενο εξάμηνο των ρεκόρ και των υπερβολών να ανήκει στο παρελθόν, αγορές και επενδυτές έχουν μπει στο καλοκαίρι, το οποίο παραδοσιακά «κρύβει συγκινήσεις». Θυμόμαστε σαν χθες το κραχ που συνέβη στις αρχές του περσινού Αυγούστου, το οποίο είχε ως βασικότερο λόγο τις κινήσεις της ιαπωνικής κεντρικής τράπεζας και έπιασε τα περισσότερα χαρτοφυλάκια… στον ύπνο. Οι αγορές βέβαια συνήλθαν γρήγορα, «πανηγυρίζοντας» λίγες εβδομάδες αργότερα την εκλογή Τραμπ στο αξίωμα του πλανητάρχη. Καλό 2ο εξάμηνο!
* Οικονομολόγος
