Όχι απλώς δεν κλυδωνίζεται, αλλά επεκτείνεται, με την εισδοχή ενός νέου κράτους-μέλους. Αυτό είναι το μήνυμα για την Ευρωζώνη, το οποίο περιχαρείς εξέπεμψαν οι Ευρωπαίοι ιθύνοντες, με πρώτη την πρόεδρο της ΕΚΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, καθώς η έλευση του νέου έτους έφερε την Κροατία στους κόλπους της νομισματικής ενοποίησης. Σύμφωνα με δημοσίευμα της ιστοσελίδας capital.gr εν μέσω ενός χειμώνα ο οποίος σημαδεύεται από την πληθωριστική και ενεργειακή κρίση, που επιτάχυνε ο πόλεμος στην Ουκρανία, η προγραμματισμένη αυτή εξέλιξη αντιβαίνει προς την απαισιοδοξία που από πολλές μεριές διαχέεται σχετικά με τις αντοχές της Γηραιάς Ηπείρου.
Εκτός από 20ό κράτος-μέλος της Ευρωζώνης, η Κροατία έγινε και το 26ο μέλος του χώρου Σένγκεν, προτού καν συμπληρώσει δεκαετία από την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση – εξέλιξη ενδεικτική της θελκτικότητας που διατηρεί το σχέδιο της ευρωπαϊκής ενοποίησης στη λεγόμενη «Νέα Ευρώπη» ή τουλάχιστον τα δυτικά Βαλκάνια. Διότι, κατά τα λοιπά, η Πολωνία, η Ουγγαρία και η Τσεχία μόνο βιασύνη δεν επιδεικνύουν για υιοθέτηση του ευρώ. Για μια χώρα η οποία διεξήγε το 95% των εξωτερικών συναλλαγών της σε ευρώ, η εγκατάλειψη του εθνικού νομίσματος κούνα έμοιαζε περίπου αναπόφευκτη. Ωστόσο, σε μια συγκυρία κατά την οποία ο πληθωρισμός σκαρφάλωσε στο 13% σε ετήσια βάση, ο φόβος των ανατιμήσεων που θα επιφέρει η αλλαγή νομίσματος είναι απολύτως υπαρκτός, όσο και αν η κεντρική τράπεζα (που πλέον αποκτά τη δική της θέση στη διοίκηση του ευρωσυστήματος) επιμένει ότι οι επιπτώσεις θα είναι ελάχιστες και ο εναρμονισμένος ετήσιος δείκτης τιμών καταναλωτή θα προσγειωθεί στο 7,5% το 2023.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ευρωζώνη: Σε υψηλό πέντε μηνών ο σύνθετος δείκτης PMI
Σε κάθε περίπτωση, η Κροατία των μόλις τεσσάρων εκατομμυρίων κατοίκων, που απέκτησε την ανεξαρτησία της το 1991 εν μέσω του χάους της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας, επαίρεται ότι έχει ήδη προωθηθεί στον στενότερο κύκλο της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Ωστόσο, η χώρα, που στηρίζεται κυρίως στον τουρισμό, δοκιμάζεται από υψηλό χρέος (85,3% του ΑΕΠ), χαμηλά εισοδήματα κατά κεφαλήν (στο 65% το ευρωπαϊκού μέσου όρου), αναποτελεσματική δημόσια διοίκηση, διαφθορά (60ή θέση παγκοσμίως στο Corruption Perceprion Index) και κυρίως ραγδαία δημογραφική επιδείνωση, καθώς η υψηλή ανεργία (17,38% κατά μέσο όρο την περίοδο 1996-2018) έχει ωθήσει πολλούς Κροάτες στη μετανάστευση. Η διεύρυνση της Ευρωζώνης έδωσε μια συμβολική νότα αισιοδοξίας, όμως και στο πεδίο της πραγματικής οικονομίας τα δεδομένα κάθε άλλο παρά επιβεβαιώνουν μέχρι στιγμής τις Κασσάνδρες. Βοήθησε βέβαια σε αυτό και η κλιματική μεταβολή, καθώς οι ενεργειακές ανάγκες υπήρξαν μικρότερες του αναμενομένου για τέτοια εποχή, με αποτέλεσμα τα όποια αποθέματα έχουν οικοδομηθεί να επαρκέσουν, παρά τους γεωπολιτικούς κλυδωνισμούς.
