Της συντακτικής ομάδας του Bloomberg
Εδώ και 22 μήνες, από τις επιθέσεις της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου επιμένει ότι είναι πολύ νωρίς για να συζητηθεί το μέλλον της Γάζας. Μπορούμε να αναλογιστούμε τα πλεονεκτήματα της θέσης του (και τα κίνητρά του). Για χάρη της μακροπρόθεσμης ασφάλειας του Ισραήλ, ωστόσο, έχει έρθει η ώρα να αλλάξει πορεία.
Χάρη σε μεγάλο βαθμό στις αποφάσεις του πρωθυπουργού -μαζί με τις ικανότητες των ισραηλινών κατασκόπων και πιλότων και την καθοριστική βοήθεια των ΗΠΑ- το Ισραήλ απολαμβάνει ισχυρότερη θέση στη γειτονιά του από ό,τι εδώ και δεκαετίες, ή ίσως ποτέ. Οι εχθροί του έχουν ηττηθεί: Η Χεζμπολάχ είναι ακέφαλη και της έχει αφαιρεθεί μεγάλο μέρος του πυραυλικού της οπλοστασίου. Το πιο σημαντικό είναι ότι το Ιράν έχει ταπεινωθεί, καθώς υπέστη καταστροφικές ζημιές στις πυρηνικές του εγκαταστάσεις, στη στρατιωτική του ηγεσία, στις πυραυλικές δυνάμεις και στην αεράμυνά του μετά από 12 ημέρες ισραηλινών και αμερικανικών αεροπορικών επιδρομών. Οι γείτονες από τη Σαουδική Αραβία έως το Λίβανο και τη Συρία έχουν δείξει διαφορετικό βαθμό ενδιαφέροντος για πιο υγιείς σχέσεις με το εβραϊκό κράτος.
Ταυτόχρονα, ο πόλεμος στη Γάζα εξαντλεί τους πόρους του Ισραήλ και πλήττει σοβαρά την παγκόσμια θέση του. Οι εικόνες των αποστεωμένων και πεινασμένων παιδιών έχουν προκαλέσει ευρεία οργή. Εκατοντάδες Παλαιστίνιοι έχασαν τη ζωή τους προσπαθώντας να προσεγγίσουν τα περιορισμένα σημεία διανομής βοήθειας. Την περασμένη εβδομάδα, περισσότερα από 24 δυτικά έθνη ζήτησαν τον άμεσο τερματισμό των μαχών. Η Γαλλία ανακοίνωσε ότι προτίθεται να αναγνωρίσει ένα παλαιστινιακό κράτος.
Ενώ η Χαμάς αξίζει το μεγαλύτερο μερίδιο της ευθύνης για την καθυστέρηση των συνομιλιών κατάπαυσης του πυρός, οι ακροδεξιοί σύμμαχοι του Νετανιάχου έχουν επίσης ορκιστεί να ανατρέψουν την κυβέρνηση αν συμφωνήσει σε εκεχειρία. Ήρθε η ώρα ο πρωθυπουργός να ξεσκεπάσει τη μπλόφα τους. Με την Κνεσέτ σε διακοπή μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου, θα πρέπει να έχει μεγαλύτερη ελευθερία να δράσει.
Οφείλει να αναγνωρίσει ότι η αυτή η στιγμή θριάμβου του Ισραήλ δεν θα διαρκέσει για πάντα. Το Ιράν θα ξαναχτίσει τις άμυνές του- έχει ήδη συνεχίσει τις προσπάθειες να εξοπλίσει τη Χεζμπολάχ και τους Χούτι της Υεμένης. Η προθυμία των Αράβων ηγετών για εξομάλυνση των σχέσεων θα εξασθενίσει αν το Ισραήλ συνεχίσει να απορρίπτει κάθε πιθανότητα δημιουργίας παλαιστινιακού κράτους. Ακόμη και στις ΗΠΑ, η υποστήριξη προς το εβραϊκό κράτος μειώνεται κατακόρυφα.
Όσο κυρίαρχο και αν φαίνεται το Ισραήλ στρατιωτικά, ο καλύτερος τρόπος για να διασφαλιστεί η μακροπρόθεσμη ασφάλειά του παραμένει η εξομάλυνση των σχέσεων με τους Άραβες γείτονές του, σχηματίζοντας ένα μπλοκ με την υποστήριξη των ΗΠΑ που θα περιορίσει το Ιράν και θα προωθήσει την καινοτομία και την ανάπτυξη στην περιοχή αντί για την τρομοκρατία και τον πόλεμο. Οι Σαουδάραβες και άλλοι πάντα αντιστέκονταν στο να κάνουν ένα τέτοιο “άλμα” μέχρι οι Ισραηλινοί ηγέτες να χαράξουν μια αξιόπιστη πορεία προς μια νέα ειρηνευτική διαδικασία με τους Παλαιστίνιους. Με τους αραβικούς λαούς να έχουν θορυβηθεί από τις σκηνές καταστροφής στη Γάζα, αυτό είναι ακόμη πιο ζωτικής σημασίας τώρα.
Το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να περιμένει από τα αραβικά κράτη να αναλάβουν κάποια δικά τους ρίσκα. Όχι μόνο θα πρέπει να πιέσουν τη Χαμάς να συμφωνήσει σε μια προσωρινή κατάπαυση του πυρός και να απελευθερώσει τους Ισραηλινούς ομήρους, αλλά θα πρέπει επίσης να καταστήσουν σαφές στους ηγέτες της ομάδας ότι θα πρέπει τελικά να παραδώσουν την εξουσία σε μια μεταβατική διοίκηση. Θα πρέπει επίσης να στηρίξουν την Παλαιστινιακή Αρχή να εφαρμόσει πραγματικές μεταρρυθμίσεις, μεταξύ άλλων με την αντικατάσταση της “σκληρυμένης”, διεφθαρμένης και απαξιωμένης ηγεσίας της, αν θέλει να έχει ρόλο σε αυτό το σώμα. Τα αραβικά έθνη θα πρέπει να παρέχουν ασφάλεια στη Γάζα μέχρι να αναλάβει μια Παλαιστινιακή Αρχή που θα έχει την εμπιστοσύνη του Ισραήλ.
Εάν το κάνουν, το Ισραήλ θα πρέπει να προσφέρει αυτό που οι γείτονές του απαιτούν: μια οδό προς μια λύση δύο κρατών. Το να χλευάζουμε την ιδέα ως αφελή είναι εύκολο αλλά μη παραγωγικό. Αυτό που ανήκει πραγματικά στη σφαίρα της φαντασίας είναι να πιστεύει κανείς ότι η Γάζα και η Δυτική Όχθη μπορούν ως δια μαγείας να απογυμνωθούν από τους Παλαιστίνιους. Η προσάρτηση αυτών των εδαφών και ο υποβιβασμός των Παλαιστινίων σε πολίτες δεύτερης κατηγορίας – η λύση του ενός κράτους – θα ήταν μια συνταγή για ατελείωτες συγκρούσεις.
Το Ισραήλ έχει τόσο το δικαίωμα όσο και τη δύναμη να απαιτήσει από τα αραβικά κράτη να πράξουν το μερίδιο που τους αναλογεί για την ειρήνη. Για το δικό του καλό, το ίδιο πρέπει να κάνει και εκείνο.
