«Είμαστε καλά. Από την πρώτη γραμμή, το μήνυμά μας είναι ότι είμαστε καλά. Να τους πείτε πως εδώ μέσα εμείς κάνουμε και τώρα που είναι δύσκολες οι ώρες, αυτό που κάναμε πάντα. Το καθήκον μας. Έχουμε και την καρδιά και την ψυχή, αλλά και την επαγγελματική ικανότητα να κάνουμε αυτό που πρέπει. Να τους πείτε εκεί έξω ακόμα, πως εδώ μέσα σε αυτό το νοσοκομείο πασχίζουμε όλοι να μείνουμε καλά. Και το προσωπικό και οι ασθενείς μας». Διαβάζοντας τις γραμμές αυτές από το ρεπορτάζ του συνάδελφου Πάμπου Βάσιλα, τα μάτια μου βούρκωσαν. Λόγια βγαλμένα από την καρδιά νεαρής νοσηλεύτριας στο νοσοκομείο Αμμοχώστου. Εκεί όπου οι άνθρωποι με τη λευκή μπλούζα, δίκην αγγέλων με λευκά φτερά, παλεύουν για τη ζωή των ασθενών που πλήγηκαν από τον κορωνοϊό.
 
Νέοι άνθρωποι, οι οποίοι σε μια τόσο δύσκολη στιγμή, ετάχθησαν να καταθέσουν ψυχή για να σωθούν οι συνάνθρωποί τους. Κανονικοί πολεμιστές πρώτης γραμμής. Πόσο όμορφα ηχούν τα λόγια της. Πόσο χαϊδεύουν τις καρδιές. Την ώρα που ο εφιάλτης της πανδημίας σκιάζει τα πάντα, τέτοιοι άνθρωποι μεγαλουργούν. Με ανθρωπιά, με ευσυνειδησία, με αλτρουισμό.
 
Οποία απογοήτευση, όμως, χθες. Οι πληροφορίες άκρως αντίθετες με τις δηλώσεις της υπέροχης νοσηλεύτριας, η οποία αξίζει να σημειωθεί ότι μιλούσε εξέφραζε όλους τους συναδέλφους της στο νοσοκομείο Αμμοχώστου. Καταγγελίες σωρηδόν για γιατρούς και νοσηλευτές του δημοσίου αλλά και του ιδιωτικού τομέα, οι οποίοι έσπευδαν να εξασφαλίσουν βεβαιώσεις ότι ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες. Δεν μιλάμε για τους λίγους, που μπορεί όντως να ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες, αλλά για πολλούς που, απλώς, επιχείρησαν να ξεγλιστρήσουν από την πρώτη γραμμή του πολέμου.
 
Τραγικό, απογοητευτικό, θλιβερό. Ωσάν να έχουμε κανονικό πόλεμο και κάποιοι αξιωματικοί και στρατιώτες παριστάνουν τους σοβαρά άρρωστους για να αποφύγουν το πεδίο των μαχών. Αν οι πληροφορίες για τον αριθμό όσων έσπευσαν να εξασφαλίσουν τέτοιες βεβαιώσεις ή και κανονικές άδειες ασθενείας ευσταθούν (δεν αμφισβητούμε τις πηγές μας) τότε, απλώς, μιλάμε για εξευτελιστικό κατάντημα. Άλλωστε, οι καταγγελίες του προέδρου των Οργανωμένων Ασθενών, Μάριου Κουλούμα, επιβεβαιώνουν σε μεγάλο βαθμό την προκλητική πληροφορία. Κατάγγειλε ότι χρόνιοι ασθενείς δεν βρίσκουν τους ειδικούς γιατρούς τους. «Πώς γίνεται να λείπουν όλοι οι γιατροί του δημοσίου», διερωτάται. Δικαιώνουν πέρα για πέρα την απόφαση του υπουργού Υγείας χθες, να επιστρατεύσει όλους τους γιατρούς και νοσηλευτές.
 
Επειδή, όμως, στο δημόσιο τομέα της υγείας, ευτυχώς, υπάρχουν πολλοί λεβέντες επαγγελματίες όπως την υπέροχη νοσηλεύτρια στην οποία αναφερθήκαμε στην αρχή του κειμένου, οφείλουμε να εστιάσουμε σε αυτούς. Και στην ύψιστης σημασίας ανάγκη να στηριχθούν στον πόλεμο. Εξασφαλίζοντας τους όπλα και πυρομαχικά ώστε να μπορέσουν να νικήσουν τον αόρατο εχθρό.
 
Η χθεσινή κραυγή απόγνωσης από γιατρούς και νοσηλευτές πρέπει να ταρακουνήσει τόσο το υπουργείο Υγείας όσο και το Προεδρικό. Δεν αρκεί να λαμβάνονται ορθές πολιτικές αποφάσεις. Δεν αρκεί κάποιοι υπουργοί (π.χ. Ιωάννου και Πετρίδης) να ξημεροβραδιάζονται για να πάρουν αποφάσεις. Αν οι αποφάσεις αυτές κολλάνε στην εφαρμογή τους λόγω ανεπάρκειας δημόσιων λειτουργών, τότε το αποτέλεσμα είναι πενιχρό.
 
Χθες, λοιπόν, μαζικά γιατροί και νοσηλευτές των δημόσιων νοσηλευτηρίων προέβησαν σε μια ηχηρή και, συνάμα, άκρως ανησυχητική καταγγελία. Κάνουν λόγο για απουσία, απραξία, ολιγωρία και ανικανότητα. Υποστηρίζουν ότι η κατάσταση που επικρατεί στο Νοσοκομείο Λεμεσού, μετά την επιβεβαίωση κρούσματος σε γιατρό του νοσοκομείου και στον διευθυντή της περιφέρειας Λεμεσού – Πάφου «δεν μπορεί να περιγραφεί. Ακόμη και στη διαδικασία της δειγματοληψίας δεν ήρθε ένας άνθρωπος από τη Μονάδα Επιδημιολογικής Επιτήρησης να μας βοηθήσει».
 
«Πρέπει να λέμε ωμές αλήθειες. Κάθε μέρα παρουσιάζεται μπροστά μας και ένα χειρότερο σενάριο από το προηγούμενο. Ήδη φθάσαμε τα τρία νοσοκομεία που έχουν μπει σε καραντίνα ή σε ημικαραντίνα. Η κατάσταση χειροτερεύει. Για το Νοσοκομείο Λεμεσού η κατάσταση είναι χειρότερη από την Πάφο. Ούτε επιδημιολογική μονάδα ήρθε, ούτε ο ΟΚΥπΥ. Δεν έχουμε εκτελεστικό διευθυντή. Έχουν μείνει όλοι στη Λευκωσία και δίνουν γραπτές οδηγίες με τα κινητά και τα κομπιούτερ», κατάγγειλε ο γ.γ. της ΠΑΣΥΝΟ, Παναγιώτης Γεωργίου. Ο εκπρόσωπος Τύπου της ΠΑΣΥΝΟ, Θεόδωρος Πετέλης, προσθέτει: «Πραγματικά κάποιοι δεν αντιλαμβάνονται την κατάσταση. Σε αυτή τη φάση πρέπει τα δημόσια νοσηλευτήρια να επιστρέψουν στο υπουργείο Υγείας. Δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη πλέον ότι ο ΟΚΥπΥ θα τα βγάλει πέρα. Να αναλάβει το Υπουργείο και μετά βλέπουμε».
 
Ακόμα πιο καυστικός στις δηλώσεις του ο πρόεδρος της ΠΑΣΥΚΙ, Σωτήρης Κούμας: «Στην όλη υπόθεση υπάρχει ένας αδύναμος κροίκος ο οποίος απειλεί όλους τους σχεδιασμούς και αυτός ονομάζεται ΟΚΥπΥ. Η κατάσταση που βιώσαμε στο νοσοκομείο Λεμεσού, που ενώ γνώριζαν από το βράδυ για τα θετικά κρούσματα τόσο του γιατρού όσο και του διευθυντή δεν μας ενημέρωσαν έγκαιρα, δεν μπορεί να περιγραφεί».
 
Με τέτοιες συνθήκες, ο πόλεμος δεν κερδίζεται. Γι’ αυτό, λύστε το σήμερα. Η υπέροχη νοσηλεύτρια καταθέτει ψυχή. Φωνάζει, «είμαστε καλά». Για να συνεχίσει να είναι καλά και μαζί της κι εμείς, κύριοι κυβερνώντες, προφυλάξτε τους επαγγελματίες υγείας με κάθε τρόπο!
 
ΥΓ: ΠΟΙΟΝ ΔΙΑΨΕΥΔΕΙΣ ΚΥΡΙΕ ΚΟΥΣΙΟ;
«Η Κυβέρνηση διαψεύδει κατηγορηματικά ότι προτίθεται να επιβάλει απαγόρευση της διακίνησης των πολιτών ή πλήρη αναστολή των εργασιών των επιχειρήσεων ή των γραφείων, πολύ δε περισσότερο των υπεραγορών και καταστημάτων τροφίμων», δήλωσε χθες ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, Κυριάκος Κούσιος. Τον εμπαιγμό δεν τον ανεχόμαστε. Αυτές οι πληροφορίες κυκλοφόρησαν, κύριε Κούσιο, από στελέχη της Κυβέρνησης. Είναι τραγικό ότι χρησιμοποιήσατε τα ΜΜΕ είτε για να τρομοκρατήσετε τον κόσμο είτε για να δοκιμάσετε τις αντιδράσεις του. Ντροπή!