Το πρωϊνό της 7ης Οκτωβρίου 2023, ο κόσμος πάγωσε στην είδηση του αδιανόητου εφιάλτη που εκτυλισσόταν στα σπίτια και τους δρόμους του νότιου Ισραήλ.
Η εορταστική μέρα για την εβραϊκή γιορτή Σιμχάτ Τορά μετατράπηκε σε μια πραγματική κόλαση, όταν χιλιάδες τρομοκράτες της Χαμάς, ορμώμενοι από μίσος και αγριότητα, ξεχύθηκαν από τη Γάζα και έσπειραν τον όλεθρο στο πέρασμά τους.
Οι τρομοκράτες διέπραξαν μια εσκεμμένη, συστηματική σφαγή. Χωρίς να κάνουν καμία διάκριση, αθώες ζωές – ηλικιωμένοι, παιδιά, άνδρες, γυναίκες- εξοντώθηκαν με τον πιο βάρβαρο τρόπο. Γυναίκες βιάστηκαν πριν δολοφονηθούν άγρια. Παιδιά ξεριζώθηκαν από την αγκαλιά της μητέρας τους. Οικογένειες σφαγιάστηκαν. Συνολικά 1.200 ψυχές χάθηκαν. Άλλοι 250 απήχθησαν και κρατήθηκαν όμηροι. Χιλιάδες άλλοι απέμειναν τραυματισμένοι και σημαδεμένοι, σωματικά και ψυχικά.
Είναι σχεδόν αδύνατο να γίνει κατανοητό το μέγεθος, η έκταση του τρόμου εκείνης της μέρας, αλλά πρέπει να προσπαθήσουμε να το αντιληφθούμε. Δεν μπορούμε να στρέψουμε απλά αλλού το βλέμμα και να κλείσουμε τα μάτια, γιατί οι αριθμοί αυτοί δεν είναι απλά στατιστικές.
Είναι πατέρες που δεν θα επιστρέψουν ποτέ στα παιδιά τους, είναι κόρες που δεν θα γεράσουν ποτέ, οικογένειες που διαλύθηκαν σε λίγα λεπτά. Οι επιζώντες θα κουβαλούν τα σημάδια αυτής της θηριωδίας για το υπόλοιπο της ζωής τους, στοιχειωμένοι από τη βία που έζησαν, ξαφνικά και χωρίς έλεος. Αυτή η φρικτή τρομοκρατική επίθεση άφησε πίσω της ένα έθνος συντετριμμένο από θλίψη και οργή. Αυτή ήταν μια επιδρομή στην ίδια την καρδιά του πολιτισμού.
Ενέργειες τέτοιας εσκεμμένης και στυγνής βαρβαρότητας – βιασμοί, δολοφονίες, σκόπιμη στόχευση αθώων- δεν είναι αποτέλεσμα ενός ξαφνικού ξεσπάσματος. Είναι οι ενέργειες ενός συστήματος, που έχει σχεδιαστεί για την απανθρωποποίηση, τη ριζοσπαστικοποίηση και τη διαιώνιση του μίσους. Η Χαμάς, μια ομάδα που εξυμνεί και ηρωοποιεί τον μαρτυρικό θάνατο και την ωμή βία, έχει διεισδύσει εδώ και καιρό στη ζωή των Παλαιστινίων στη Γάζα, και παρουσιάζεται ως υπερασπιστή τους, στην πραγματικότητα όμως, είναι ο μεγαλύτερος καταπιεστής τους.
Καθώς θρηνούμε τα θύματα από την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου, διαπιστώνουμε μια δυσάρεστη πραγματικότητα: όσο η Χαμάς διατηρεί τον έλεγχο της Γάζας, όσο συνεχίζει να διασπείρει το δόγμα του μίσους και της βίας, η σφαγή της 7ης Οκτωβρίου δεν θα είναι ένα μεμονωμένο γεγονός. Θα υπάρξουν περισσότερες απώλειες, περισσότερη αιματοχυσία, περισσότερες καταστροφές. Και αυτό, δεν μπορούμε να το επιτρέψουμε να συμβεί ξανά. Το δικαίωμα στην αυτοάμυνα δεν είναι απλώς μια νομική έννοια, αλλά πρωτίστως ηθική. Το Ισραήλ, όπως κάθε άλλο έθνος, έχει το δικαίωμα —και το καθήκον— να προστατεύει τους πολίτες του από κάθε εχθρική ενέργεια.
Το δικαίωμα στην αυτοάμυνα είναι καθολικό και είναι καιρός ο κόσμος να αναγνωρίσει ότι ο αγώνας του Ισραήλ, δεν είναι μόνο δικός του. Είναι ένας αγώνας για όσους πιστεύουν στο δικαίωμα οι άνθρωποι να ζουν χωρίς φόβο, να μεγαλώνουν τα παιδιά τους σε συνθήκες ειρηνικές, και να υπάρχουν σε έναν κόσμο όπου το κακό δεν θα μένει ατιμώρητο. Το χρωστάμε στα θύματα, στους επιζώντες και στις μελλοντικές γενιές, να διασφαλίσουμε ότι μια τέτοια φρίκη δεν θα επαναληφθεί ποτέ.
Ωστόσο, η αυτοάμυνα δεν περιορίζεται μόνο στην απόκρουση των επιθέσεων επί θύραις. Θα πρέπει να γίνουν ενέργειες για αντιμετωπιστεί η ρίζα του κακού, η πραγματική αιτία της βίας. Αυτό που συνέβη στις 7 Οκτωβρίου είναι η κλιμάκωση μιας μακροχρόνιας και βαθύρριζης υποκίνησης, στρατιωτικοποίησης και ιδεολογικής κατήχησης, με σκοπό την εξόντωση του Ισραήλ.
Η Χαμάς δεν ενδιαφέρεται για την ειρήνη. Οι ηγέτες της οργάνωσης έχουν επανειλημμένα καταστήσει σαφές πως απώτερος στόχος τους, είναι ο αφανισμός του εβραϊκού κράτους και για να το πετύχουν, δεν διστάζουν να θυσιάσουν τις ζωές αθώων πολιτών – τόσο Ισραηλινών όσο και Παλαιστινίων.
Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στη Χαμάς να συνεχίσει να κυβερνά τη Γάζα. Ακριβώς όπως είχε συμβεί με το ναζιστικό καθεστώς στη Γερμανία, που έπρεπε να εκριζωθεί για να υπάρξει ειρήνη και ανάκαμψη στην Ευρώπη, έτσι και η Χαμάς θα πρέπει να διωχθεί από την εξουσία, για να υπάρξει κάποτε ελπίδα για ειρήνη και σταθερότητα στην περιοχή.
Η Γάζα πρέπει να αποριζοσπαστικοποιηθεί και να αποστρατικοποιηθεί. Ο λαός της Γάζας αξίζει καλύτερα. Αξίζει μια ηγεσία που θα επενδύει στο μέλλον των κατοίκων της περιοχής, και όχι μια ηγεσία που τους χρησιμοποιεί ως ανθρώπινες ασπίδες και πιόνια σε ένα γεωπολιτικό παιχνίδι.
Κάποιοι μπορεί να υποστηρίξουν ότι η ειρήνη μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω διαπραγματεύσεων και διαλόγου. Πώς όμως μπορεί να διαπραγματευτεί κάποιος με μια οντότητα που βλέπει την ίδια την ύπαρξή του ως έγκλημα; Πώς να βρεθεί κοινό έδαφος με μια ομάδα που πανηγυρίζει για τη δολοφονία αθώων και που χρησιμοποιεί ομήρους ως διαπραγματευτικό χαρτί; Ο διάλογος προϋποθέτει δύο μέρη που είναι πρόθυμα να έρθουν στο τραπέζι των συζητήσεων, με καλή πίστη. Η Χαμάς με τις πράξεις και τα λόγια της, έχει κάνει σαφές, ξανά και ξανά πως δεν ενδιαφέρεται για την ειρήνη.
Αυτή η μάχη δεν είναι μόνο του Ισραήλ — είναι μια μάχη για το μέλλον της περιοχής και για το δικαίωμα όλων των ανθρώπων να ζουν χωρίς την απειλή του τρόμου. Η διεθνής κοινότητα πρέπει να κατανοήσει, ότι ένα ειρηνικό μέλλον δεν μπορεί να οικοδομηθεί πάνω σε θεμέλια τρομοκρατίας. Εάν θέλουμε πραγματικά να αποτρέψουμε μια άλλη 7η Οκτωβρίου, πρέπει να είμαστε αποφασισμένοι να προχωρήσουμε με την εξάρθρωση των δομών, όπου εκκολάπτονται και ευδοκιμούν εξτρεμιστικά στοιχεία. Ακριβώς όπως ο κόσμος είχε συσπειρωθεί στο παρελθόν για να ανατραπεί το ναζιστικό καθεστώς, έτσι και εμείς σήμερα, θα πρέπει να ενωθούμε για να διασφαλίσουμε ότι ριζοσπαστικές ομάδες, όπως η Χαμάς, δεν θα μπορούν να ασκούν εξουσία, ανεξέλεγκτα.
Τα θύματα της 7ης Οκτωβρίου αξίζουν δικαίωση. Ο λαός του Ισραήλ αξίζει ασφάλεια. Και ο λαός της Γάζας αξίζει ένα μέλλον απαλλαγμένο από την τυραννία της Χαμάς.
Πρέσβης του Ισραήλ στην Κύπρο
