Πώς είναι δυνατόν ένα ολόκληρο κράτος (που λέει ο λόγος) να μην μπορεί να συντάξει συμβόλαια (για τα έργα που προωθεί) τα οποία να μην αφήνουν εκτεθειμένο το δημόσιο εάν και εφόσον τα δύο μέρη βρεθούν σε αδιέξοδο; Και πώς ξεμπλέκει όταν η κατάστασή φτάσει στα άκρα;
Ή μήπως υπάρχει και άλλο ερώτημα; Πώς να κερδίσει το κράτος όταν τους νόμους εγκρίνουν δικηγόροι βουλευτές οι οποίοι έχουν πελάτες κατασκευαστικές εταιρείες; Πώς να κερδίσει το κράτος όταν μεταξύ των δικηγόρων εταιρειών οι οποίες προσφεύγουν ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφορών «ρίχνοντας» τις προφορές ανήκουν και σε πολιτικά πρόσωπα; Πώς να δει χαΐρι ο τόπος όταν πολιτικοί πληρώνονται αδρά από το υστέρημα των φορολογουμένων, στους οποίους φορτώνουν και τις αποζημιώσεις των πελατών τους;
Β.
