Μπορεί κάποιοι να συνδέουν τις Ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου με τις Προεδρικές του 2023, στον βαθμό απαξίωσης προς τα μεγάλα κόμματα, αλλά αγνοούν, μάλλον καιροσκοπικά, το γεγονός ότι οι 71.330 πολίτες που προτίμησαν τον ανεξάρτητο Φειδία Παναγιώτου, «έφτυσαν» και προς τη μεριά του Προεδρικού αυτή τη φορά. Δεν ήταν μια επανάληψη εκείνης της διαδικασίας, σύμφωνα με την οποία ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ ηττήθηκαν από τον νεοφανή Χριστοδουλίδη, αλλά μια άλλη διαδικασία.
Το 19,4% όσων ψήφισαν (περίπου 8% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων) στράφηκε προς τον Φειδία ως αντίδραση προς όλο το πολιτικό σύστημα: Από τον Πρόεδρο μέχρι το τελευταίο κόμμα. Η αντίδραση αυτή μπορεί να μην είχε ιδιαίτερο πολιτικό περιεχόμενο, αλλά αφορά σύσσωμο το σύστημα εξουσίας και μια απέλπιδα κραυγή μάλλον χωρίς στόχο. Αν, δηλαδή, ο Χριστοδουλίδης ψηφίστηκε επειδή ο Αβέρωφ και ο Μαυρογιάννης αντιπροσώπευαν τον παλαιοκομματισμό, τη διεφθαρμένη κομματοκρατία, σήμερα την αντιπροσωπεύει και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος πιθανώς να ψηφίστηκε και από τους ψηφοφόρους του Φειδία.
Με αυτή τη σκέψη, τα κόμματα που στηρίζουν Χριστοδουλίδη καταποντίστηκαν και έλαβαν ποσοστό 17% επί των ψηφισάντων -λίγο παραπάνω από 60.000 ψήφους, ούτε 10% του πληθυσμού της Κύπρου. Επομένως, ας αποφεύγονται οι συγκρίσεις και οι πανηγυρισμοί.
ΑΛ.ΜΙΧ.
