Η ελπίδα δεν σβήνει (είναι περίπου όπως τις πυρκαγιές) αλλά υπάρχει όσο ο επικεφαλής του κράτους είναι ευσυγκίνητος και διαθέτει ευαίσθητες χορδές (όταν αυτές δεν είναι σκουριασμένες). Και για τους κακόπιστους παραπέμπω στην ευαισθησία που επέδειξε (και όχι επίδειξε) ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Νίκος Χριστοδουλίδης όταν ενημερώθηκε για την περίπτωση της μονογονιού στην Πάφο της οποίας κάηκε το σπίτι συνεπεία των πρόσφατων πυρκαγιών.
Και το οποίο (σπίτι) δεν θα καιγόταν (όπως τουλάχιστον ισχυρίζονται κάτοικοι της περιοχής) αν οι υπηρεσίες πυρόσβεσης παρενέβαιναν εγκαίρως. Αν και το γεγονός ότι στην Πάφο ο Φειδίας Παναγιώτου συγκέντρωσε τις περισσότερες ψήφους, θέτει εν αμφιβόλω όχι μόνο τις επιλογές των συμπαθών Παφίων αλλά και τις δηλώσεις τους.
Στην Κύπρο, αγαπητοί συν-χαζοκούμπροι, όπου υπάρχουν 35.000 μονογονεϊκές οικογένειες ο Πρόεδρος είχε την ευαισθησία να συγκινηθεί από μια περίπτωση. Για τις υπόλοιπες 34.999 δεν του έκανε «κούκου» και σπεύδω να διευκρινίσω πως αναφέρομαι αποκλειστικώς και μόνο σε θέματα ευαισθησίας. Και μην σπεύσει κανείς κακεντρεχής να υποστηρίξει πως αν δεν καιγόταν το σπίτι της δυστυχούς μονογονιού (και αν δεν υπήρχαν οι κάμερες) δεν θα συγκινείτο, διότι θα διαφωνούσα εντόνως. Καθότι, άνθρωπος ο οποίος διαθέτει 5.000-6.000 τόμους βιβλία, είμαι σίγουρος πως διαθέτει ευαισθησίες, έστω και αν τα βιβλία αυτά βρίσκονται σε κιβώτια. Είναι και όλοι αυτοί που τους πήραν ή θα τους πάρουν τα σπίτια οι τράπεζες αλλά αυτά δεν κάηκαν για να συγκινηθεί κανείς. Στο κάτω κάτω της γραφής, ας μην έκτιζαν ή ας μην αγόρασαν σπίτι και ας ζούσαν στο νοίκι. Διότι, με €1.000-€2.000 το μήνα, μια χαρά μονάρι βρίσκεις να νοικιάσεις. Ή ας εκλέγονταν Πρόεδροι της Δημοκρατίας να μένουν τσάμπα στο προεδρικό.
Και πραγματικά είναι κρίμα το γεγονός ότι της πυρκαγιάς στο Ψάθι της Πάφου δεν προηγήθηκε η έρευνα εισοδήματος και Συνθηκών Διαβίωσης των Νοικοκυριών υπό τον τίτλο «Κίνδυνος Φτώχιας 2023», διότι ο Πρόεδρος δεν θα άντεχε το γεγονός ότι στην Κύπρο εκτός από τη συγκεκριμένη γυναίκα μονογονιό, υπάρχουν άλλα 153.000 άτομα τα οποία αντιμετωπίζουν κίνδυνο φτώχειας. Με την ευαισθησία που τον…δέρνει, τον είχα άξιο να τους φιλοξενήσει όλους στο Προεδρικό, του οποίου η ανακαίνιση εκτιμήθηκε ότι θα κοστίσει περίπου €1,5 εκατ. Βεβαίως η ανακαίνιση δεν θα βολέψει μόνο από τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη αλλά και από τον Φειδία Παναγιώτου. Εννοώ τον επόμενο Πρόεδρο.
Εκτός και αν ο Φειδίας ανανεώσει τον στόχο ζωής που είχε να αγκαλιάσει ξανά τον Έλον Μάσκ ή κάποιον άλλον δισεκατομμυριούχο. Και μεταξύ μας, απορώ πως τόσα χρόνια ως κοινωνία θέταμε λάθος στόχους. Διότι, γιατί να κυνηγάς να πάρεις ένα πτυχίο όταν με λίγη προσπάθεια μπορείς να αγκαλιάσεις έναν ζάμπλουτο, να εκλεγείς ευρωβουλευτής, να ταξιδεύεις σε «τριτοκοσμικούς» και να μην πληρώνεις εισιτήρια λεωφορείων, τρένων κοκ. Όχι σαν εμάς τους χαζοκούμπαρους που θα ντρεπόμασταν να μην πληρώσουμε έστω και ένα εισιτήριο σε χώρο στάθμευσης. Για να είμαι δίκαιος, δεν φταίει για όσα έκανε αφού πέτυχε αντιγράφοντας άλλους ποθκιάντραπους του είδους. Αλλά εδώ ο Νίκος Χριστοδουλίδης αντέγραψε την προεκλογική ομιλία του Κασουλίδη και έγινε πρόεδρος ενώ ο Τσουρούλης αντέγραφε ασυστόλως αρθρογράφους και εξακολουθεί να είναι διευθυντής τηλεοπτικού σταθμού. Φταίει (μόνο) ο Φειδίας;
Μεταξύ μας, είμαι σίγουρος πως αν εκλεγεί ο Φειδίας ή κάποιος άλλος ο οποίος έχει τους ίδιους στόχους, θα μειωθεί το ποσοστό του πληθυσμού που ζει κάτω από το όριο της φτώχειας ή διαβιούσε σε νοικοκυριά με σοβαρή υλική και κοινωνική στέρηση ή ακόμη σε νοικοκυριά με πολύ χαμηλό δείκτη έντασης εργασίας. Βεβαίως, ο δείχτης αυτός δεν σχετίζεται με τον δείκτη νοημοσύνης, αν ληφθεί υπόψιν πως το ποσοστό των ανθρώπων οι οποίοι απλώς δεν ζουν σαν άνθρωποι αλλά απλώς υπάρχουν, κυμαίνεται στο 16,7%.
Όμως για να είμαστε δίκαιοι, ο υπουργός Οικονομικών κ. Μάκης Κεραυνός έριξε τα δόντια τις τράπεζες, αν και κάποιοι υπέδειξαν στη στήλη, πως για να τρίξεις τα δόντια σου, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να διαθέτεις οδόντες. Διάβασα και έναν τίτλο και σκέφτηκα, πως μετά συγχωρήσεως, οι τραπεζίτες τα έκαναν πάνω τους. Ο τίτλος ήταν: «Μάκης Κεραυνός προς τράπεζες: Ακούστε τις κραυγές αγωνίας των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων». Άλλος που αγωνιά. «Ο υπουργός, σύμφωνα με το δημοσίευμα, τόνισε στους εκπροσώπους των τραπεζών: «Θέλω να μεταφέρω προς τις τράπεζες μας με τον πιο έντονο τρόπο τις κραυγές αγωνίας των νοικοκυριών… για το ύψος των δανειστικών επιτοκίων, το οποίο αποτελεί ένα από τους πιο σοβαρούς ανασταλτικούς παράγοντες στην ανάπτυξη της οικονομίας και στην αντιμετώπιση κοινωνικών προβλημάτων όπως το στεγαστικό».
Ο υπουργός δεν περιορίστηκε μόνο στα πιο πάνω, προσθέτοντας και τα ακόλουθα τα οποία κατατρομοκράτησαν όχι μόνο τους Κύπριους τραπεζίτες αλλά και τους όπου γης συναδέλφους τους.«Καλώ τις τράπεζες μας, τις εταιρείες εξαγοράς πιστώσεων και τις διαχειρίστριες εταιρείες πιστώσεων να συνεχίσουν τις προσπάθειες και τις θετικές προσεγγίσεις για να υπάρξει κάθετη μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων στην πραγματική οικονομία, γεγονός που θα αποβεί προς αμοιβαίο όφελος όλων, αφού έτσι θα δοθεί σημαντική ώθηση της οικονομικής ανάπτυξης». Μα κύριε Κεραυνέ τους (όχι Κερευνέ μας), αφού οι προσεγγίσεις τους είναι θετικές, όπως μας λες και όπως τους λες, τι αναμειγνύεσαι στα πόδια τους; Τους κάνεις παρατήρηση για κάτι θετικό που κάνουν; Θα μου πεις κι εσύ τις τράπεζες υπηρέτησεςκαι κατανοώ τη δυσκολία σου, αλλά όσα τους είπες προφανώς τα ακούνε βερεσέ.
Όπως ακούμε κι εμείς αυτά που λες εσύ που, ενώ τους χαϊδεύεις, το παίζεις τσάμπα μάγκας.
Βεβαίως, η οικονομία προς το παρόν αντέχει αλλά τώρα που γίναμε υπερδύναμη αναβαθμίζοντας τις σχέσεις μας με τις Ηνωμένες Πολιτείες, δεν φοβόμαστε κανένα. Και ας μου επιτραπεί εκ μέρους όλων να προειδοποιήσω τον Πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν, ότι έχει και η υπομονή τα όρια της και αν συνεχίσει όπως πάει, θα ενταχθούμε στο ΝΑΤΟ και θα στείλουμε τα παιδιά των χαζοκούμπαρων στην Ουκρανία με σκοπό να πολεμήσουν μέχρι της τελευταίας ρανίδος του αίματός του προκειμένου να κρατήσουν τα εδάφη στα οποία επενδύουν οι πολυεθνικές της ΕΕ, των ΗΠΑ και άλλων φιλικών χωρών. Ας μου επιτραπεί επίσης να προειδοποιήσω και τη Χεζμπολάχ ότι είμαστε τόσο κατευθυνόμενοι από τους φίλους μας (με ή χωρίς εισαγωγικά) που δεν τους λαμβάνουμε υπόψιν, έστω και αν τρέμει ο πισινός των κυβερνώντων.
Ο θεός να μας λυπηθεί (ή έστω ο Χασάν Νασράλα).
