Όταν είναι να αυξηθούν τα επιτόκια, οι τιμές των τροφίμων, των καυσίμων, των τελών και γενικά των αγαθών και υπηρεσιών, όλα απλοποιούνται. Είτε με διατάγματα (όπου επιτρέπεται) είτε με ετοιμασία νομοσχεδίων όλα ρυθμίζονται άψε-σβήσε. Όταν πρόκειται να τεθεί πλαφόν, δηλαδή να καθοριστεί ανώτατη τιμή πώλησης για παράδειγμα στο εμφιαλωμένο νερό για να μην το αγοράζουν οι ιθαγενείς αλλά και οι τουρίστες πανάκριβα, το νομοσχέδιο κατατίθεται τον Μάρτιο από την κυβέρνηση στη Βουλή η οποία, ενόψει εκλογών, μοιάζει με πανηγύρι υπό αποσυναρμολόγηση.
Ο πρόεδρος της Επιτροπής Εμπορίου δεν το φέρνει προς συζήτηση (αλήθεια γιατί;) όπως δηλώνουν συνάδελφοι του και μπήκαμε αισίως στο καλοκαίρι. Και τώρα τρέχουν δήθεν να προλάβουν. Αυτά βλέπει ο κόσμος (ανάμεσα σε άλλα) και υποψιάζεται ότι κυβέρνηση και Βουλή εξυπηρετούν συμφέροντα. Συνεχίστε, αλλά μετά να μην διερωτάστε γιατί οι πολίτες προτιμούν τις παραλίες αντί την κάλπη ή γιατί επιλέγουν υποψήφιους τους οποίους, όπως είπε κάποτε ο μακαριστός Λέλλος Δημητριάδης ερωτηθείς κατά πόσον εμπιστεύεται πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας, «ούτε τον σκύλο μου να βγάλει περίπατο θα του εμπιστευόμουν».
Β.
