Η παύση του Οδυσσέα Μιχαηλίδη αποτελεί τερατώδες σκάνδαλο και μια κατάμαυρη σελίδα στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας, καθώς η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου είναι γεμάτη αυθαίρετες απόψεις εναντίον του, για πράγματα που δεν αφορούν την ικανότητά του να ασκεί τα καθήκοντα. Πρόκειται για μια κατάπτυστη απόφαση, που επιτρέπει στον λαό να μην την σεβαστεί, για μια απόφαση που εξυπηρετεί όλους όσοι επενδύουν στη συγκάλυψη των μικρών ή μεγάλων σκανδάλων του τόπου.
Ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης αποτέλεσε για δέκα χρόνια μια από τις ελάχιστες, αν όχι τη μοναδική φωνή δημοκρατίας, διαφάνειας και καθαρότητας σε ένα θεμελιωδώς διεφθαρμένο σύστημα και όποιος δεν καταλαβαίνει, δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει. Και για αυτό, η απόφαση του Ανωτάτου δικαιολογεί πλήρως την απαξίωση της κυπριακής δικαιοσύνης, που μόνο ανεξάρτητη δεν είναι. Πέραν τούτου, ντροπή πρέπει να αισθάνεται και η παρούσα ηγεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία με την ένοχη σιωπή της, επέτρεψε τον κανιβαλισμό εις βάρος του Γενικού Ελεγκτή.
Και ασφαλώς, πια δεν αντέχεται η δυσωδία που εκπέμπουν οι εξουσίες αυτού του ήδη σαθρού κράτους, που προσπάθησε να βελτιώσει ο κ. Μιχαηλίδης. Τρόμος και αθλιότητα στην Κυπριακή Δημοκρατία.
ΑΛ.ΜΙΧ.
