Αν παρακολουθούσε κανείς -άσχετος- τη συζήτηση στη Βουλή για το νέο νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις, θα πίστευε πως η Κύπρος συγκλονίζεται από τρομοκρατικές επιθέσεις και βίαιες διαδηλώσεις ντόπιων, ένοπλων οργανώσεων και ήταν αναγκαία μια ρύθμιση για να συλλαμβάνονται οι τρομοκράτες πριν να γίνει το κακό. Θα πίστευε πως τα γραφεία του ΔΗΣΥ στη Λεμεσό, δέχτηκαν επίθεση από παραστρατιωτική οργάνωση -«δυνάμεις του σκότους», είπε η ηγέτιδα του κόμματος- και όχι από 2-3 αυτοαποκαλούμενους αντιεξουσιαστές που ήθελαν να κάνουν πολιτική δήλωση. Θα πίστευε πως η χώρα σείεται από αντικυβερνητικές διαδηλώσεις και πως το χάος απειλεί τη δημοκρατία. Μα η δημοκρατία επλήγη την Πέμπτη από 28 βουλευτές (ΔΗΣΥ, ΔΗΚΟ, ΔΗΠΑ, ΕΛΑΜ, ΕΔΕΚ), οι οποίοι ενέκριναν το κυβερνητικό νομοσχέδιο για τις συγκεντρώσεις.
Παραχωρώντας, έτσι, την ελευθερία τόσο στον Αρχηγό όσο και στον όποιο αξιωματικό της Αστυνομίας να απαγορεύει ή να διαλύει διαδηλώσεις, συγκεντρώσεις ή ακόμα και παρελάσεις. Πάντα υπό τον αόριστο όρο της «εύλογης υποψίας», νομιμοποιήθηκε με τις ψήφους των βουλευτών μας, η κατάχρηση της εξουσίας και περιορίστηκε το δικαίωμα της διαμαρτυρίας, της συνάθροισης και της ελευθερίας της έκφρασης. Κι ας διαλαλούν ότι απειλούμαστε από κουκουλοφόρους, όταν η ίδια η Βουλή -με υπόδειξη της κυβέρνησης- παραχωρεί υπερεξουσίες στην Αστυνομία και οριοθετεί την ίδια τη δημοκρατία.
ΑΛ.ΜΙΧ.
