Έστησε τους κοινοτάρχες, μες στον καύσωνα και το βάσανο της καταστροφικής πυρκαγιάς, για να καλύψει τις επικοινωνιακές του ανάγκες. Ή και για να τους προσθέσει στο κάδρο της ευθύνης που έχει η κυβέρνησή του, ο ίδιος ο Πρόεδρος και οι υπουργοί του, που δεν πόζαραν τούτη τη φορά. Ακόμα και η τραγωδία, ανθρώπινη και περιβαλλοντική, έγινε προϊόν μιας εκτεταμένης επικοινωνιακής ασάφειας, που συνεχίζεται από την προεκλογική του ’23 και θα συνεχιστεί μέχρι το ’28. Απολογήθηκε εκ μέρους της Πολιτείας και μοίρασε χρήμα, χωρίς να μπορεί να κάνει κάτι άλλο.
Τι να κάνει; Να εξαγγείλει συγκεκριμένες προτάσεις, κατόπιν συνεννόησης με ανθρώπους που καταλαβαίνουν, για τις πληγείσες περιοχές, την ανοικοδόμηση, την αναδάσωση. Αυτός αρκέστηκε στις αποζημιώσεις και στην εικόνα που θα βγάλει, μετά από μια τόσο καταστροφική πυρκαγιά. Δεν αισθάνθηκε πως όφειλε να πει κάτι παραπάνω από τη φράση «περιβαλλοντική αποκατάσταση» κι ας αυτοπροτείνεται ως πιο σύγχρονος από τους προηγούμενους.
Κι όλα αυτά, χωρίς να αναλαμβάνει κανείς την πολιτική ή προσωπική ευθύνη, χωρίς μισή παραίτηση μετά από τέτοιο κακό. Με μια εξουσία στο μοτίβο των προηγούμενων, που δεν έμαθαν να αναλαμβάνουν την ευθύνη για τις καταστροφές και έχτισαν -με άνεση- τις καριέρες τους στις πλάτες των ανθρώπων.
ΑΛ.ΜΙΧ.
