Αυτό είναι το όνειρο του Ισραήλ για τη νέα Μέση Ανατολή, στην οποία θέλει να έχει ηγεμονικό ρόλο, με υποτακτικούς, διαλυμένα κράτη και φοβισμένους λαούς, πρόσφυγες, διωγμένους και εκτοπισμένους: Αίμα και στάχτη. Τούτο απέδειξε και με το τελευταίο χτύπημα στη Ντόχα του Κατάρ, αλλά και με τα περισσότερα χτυπήματα των τελευταίων ετών.

Η ισραηλινή ηγεσία δεν ενδιαφέρεται για απόδοση δικαιοσύνης για την 7η Οκτωβρίου, αλλά μόνο για εκδίκηση και μάλιστα μαφιόζικου τύπου. Δεν κόφτει το Τελ Αβίβ αν θα λογοδοτήσει η ηγεσία της Χαμάς, μόνο να πεθάνει, δίχως να λογαριάζει παράπλευρες απώλειες.

Αυτή δεν είναι συμπεριφορά κράτους, αλλά φατρίας ή τρομοκρατικής οργάνωσης, έστω κι αν διαλαλούν οι φανατικοί υποστηρικτές του Ισραήλ πως διεξάγει αντιτρομοκρατική εκστρατεία. Το δυστυχές είναι πως ενώ συμβαίνουν όλα αυτά και ενώ το Ισραήλ αποδεικνύει -και στη Γάζα και αλλού- πως σκοπός του είναι μόνο η καταστροφή και η τρομοκρατία, στην Κύπρο (και στην Ελλάδα) φαντασιώνονται χτυπήματα στην Άγκυρα. Πώς ήταν ο «Μόσκοβος» και το ξανθό γένος πριν κάποια χρόνια; Τι εξευτελισμός.

ΑΛ.ΜΙΧ.