Λίγες ώρες πέρασαν από τη στιγμή που το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών υιοθετούσε ομόφωνα το ψήφισμα 2646 για την ανανέωση της θητείας της ΟΥΝΦΙΚΥΠ και στην Κύπρο, από τις δύο πλευρές του συρματοπλέγματος, οι τοποθετήσεις εκ διαμέτρου αντίθετες. Η μια πλευρά εκφράζει ικανοποίηση για το περιεχόμενο του ψηφίσματος αναδεικνύοντας τα όσα επιτεύχθηκαν μέσω της τελευταίας απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας. Η άλλη πλευρά, άκρως απογοητευμένη, εκφράζει δυσφορία και ανακοινώνει ότι προτίθεται να λάβει μέρα.
Ο υπουργός Εξωτερικών, Ιωάννης Κασουλίδης, σημείωσε πως στο 2646 «γίνεται αναφορά στα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών που αφορούν την Αμμόχωστο», ενώ θεωρεί εξαιρετικά θετική την αναφορά που γίνεται στη λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας. Ενώ έσπευσε να κακίσει όλους εκείνους που είχαν ασκήσει κριτική για το ότι στις εκθέσεις του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών δεν γινόταν αναφορά στη μορφή λύσης του Κυπριακού. Ο Ι. Κασουλίδης υπέδειξε πως ο ίδιος μελέτησε 20 εκθέσεις ΓΓ του ΟΗΕ και σε καμιά δεν υπήρχε αναφορά για τη μορφή της λύσης.
Στα κατεχόμενα ο Ταχσίν Ερτουγρούλογλου ήταν έντονος, διαμηνύοντας πως η τουρκοκυπριακή πλευρά δεν μπορεί να αποδεχθεί την παράταση της εντολής της Ειρηνευτικής Δύναμης των Ηνωμένων Εθνών με βάση την έγκριση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Επανέλαβε ότι έπρεπε να εξασφαλιστεί και η συγκατάθεση της τουρκοκυπριακής πλευράς.
Εν συνεχεία και ο ηγέτης των Τουρκοκυπρίων, Ερσίν Τατάρ, εμφανίστηκε και αυτός να δυσφορεί για το περιεχόμενο του ψηφίσματος. Αυτός διαμαρτυρήθηκε γιατί δεν λήφθηκε υπόψη το περιεχόμενο των εκθέσεων, αλλά και οι επιστολές που ίδιος είχε αποστείλει προς τον Γενικό Γραμματέα των Εθνών. Ο Ερσίν Τατάρ διαμαρτυρήθηκε γιατί το ΣΑ ΟΗΕ δεν προέβη σε καταγγελίες κατά των Ελληνοκυπρίων για παραβιάσεις στη νεκρή ζώνη, για τις δραστηριότητες σχετικά με τους υδρογονάνθρακες και δεν τόνισε πως αυτοί οι φυσικοί πόροι ανήκουν και στους δύο. Τόσο ο Ερσίν Τατάρ όσο και Ταχσίν Ερτουγρούλογλου προειδοποίησαν με μέτρα κατά της ΟΥΝΦΙΚΥΠ.
Τα όσα λέει η τουρκική πλευρά δεν είναι καινούργια. Τα επαναλαμβάνει, σχεδόν αυτούσια, μετά από κάθε υιοθέτηση ψηφίσματος για την ανανέωση της θητείας της ΟΥΝΦΙΚΥΠ. Στέκεται πρώτα και κύρια στο ότι οι φωνές διαμαρτυρίας και η έκφραση αδικίας θα φτάσουν στα αυτιά των αξιωματούχων του διεθνούς οργανισμού που θα θελήσει να βοηθήσει την όλη κατάσταση. Η εμπειρία δείχνει πως όσο περισσότερο φωνάξουν και διαμαρτυρηθούν τόσες μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες να τσιμπήσουν κάτι στο επόμενο ψήφισμα.
Η τουρκική πλευρά γνωρίζει επίσης πολύ καλά πως όσο περισσότερο διαμαρτυρηθεί τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες οι διάφοροι τρίτοι που εμπλέκονται στο Κυπριακό να σπεύσουν να βοηθήσουν. Όπως ήταν η προσπάθεια να βοηθήσουν στο «θέμα της απομόνωσης».
Αλλά και στο θέμα των προκλήσεων στην ανατολική Μεσόγειο είδαμε ένα Συμβούλιο Ασφαλείας να καλεί σε αποφυγή ενεργειών που μπορεί να προκαλέσουν εντάσεις. Αποφεύγει να καταδείξει ποιος ευθύνεται για την ένταση. Αποτέλεσμα, η ε/κ πλευρά να εμφανίζεται τόσο δημοσίως όσο και παρασκηνιακώς ικανοποιημένη ότι το ψήφισμα εννοεί την τουρκική πλευρά. Και από την άλλη η τ/κ πλευρά να είναι δυσαρεστημένη γιατί το ψήφισμα δεν κατηγόρησε τους Ελληνοκύπριους.
Μπορεί η Λευκωσία, τώρα, να μην αρέσκεται στο παιχνίδι επίρριψης ευθυνών και να αποφεύγει να εκφράζει παράπονα για το ψήφισμα. Αλλά θα ήταν καλύτερο για όλους εάν ήταν λιγότερο ενθουσιασμένη για το ψήφισμα. Αν μη τι άλλο να μειώσει τις δυνατότητες της άλλης πλευράς να έχει απαιτήσεις που διαφοροποιούν τα δεδομένα επί του εδάφους. Χρειάζεται λιγότερος ενθουσιασμός και μεγαλύτερη καχυποψία από όλους. Ιδιαίτερα αυτή την περίοδο που προετοιμάζεται το έδαφος για τις επόμενες κινήσεις στο Κυπριακό.
