Θυμάστε που γινόταν αγώνας και κόντρα αγώνας, διαπραγμάτευση πάνω στη διαπραγμάτευση και προσφορές και εκπτώσεις και πολύμηνο παρασκήνιο, ώστε να πεισθούν τα ιδιωτικά νοσοκομεία να ενταχθούν στο ΓεΣΥ; Ήταν πραγματικά ένα θρίλερ. Είχαν οργανωθεί οι επιχειρηματίες της υγείας και ζητούσαν «βουν τζιαι κάμηλον» για να ενταχθούν. Είχαν αντιληφθεί κι αυτοί και όλοι μας ότι ήταν εκ των ων ουκ άνευ η ένταξή τους, αλλιώς η εφαρμογή του ΓεΣΥ ήταν αμφίβολη. Πού θα στηριζόταν; Στα δημόσια νοσοκομεία, που ακόμα να βρουν τα πόδια τους; Τελικά, ο Οργανισμός Ασφάλισης Υγείας, υπό την προεδρία του Θωμά Αντωνίου, τους έπεισε και εντάχθηκαν σχεδόν όλα τα ιδιωτικά νοσοκομεία. Έμειναν εκτός ΓεΣΥ δυο – τρία, που αποφάσισαν να εργαστούν έξω από το Γενικό Σύστημα Υγείας. Δικαίωμά τους.

Μπορεί, όμως, να μας εξηγήσει κάποιος από αυτήν την πάνσοφη Κυβέρνηση, με ποια λογική το υπουργείο Υγείας εξακολουθεί να στέλνει ασθενείς σε αυτά ειδικά τα ιδιωτικά νοσηλευτήρια; Εξ όσων γνωρίζουμε δεν έχουν τίποτε περισσότερο από ιατρικής πλευράς με όσα είναι εντός ΓεΣΥ. Τους επιβραβεύουν που αποφάσισαν να σαμποτάρουν το Γενικό Σύστημα Υγείας; Και, ας πούμε ότι μπορεί να μας το εξηγήσουν αυτό. Παρακαλούμε να μας εξηγήσουν και κάτι πολύ πιο ουσιώδες: Από πού ώς πού η Κυβέρνηση απαιτεί από το ΓεΣΥ να πληρώνει εκατομμύρια στα νοσηλευτήρια που δεν εντάχθηκαν στο Σύστημα;

Το υπουργείο Υγείας ζητά, λέει, από τον ΟΑΥ να πληρώσει επί τούτου €18 εκατομμύρια διότι τους έστειλε ασθενείς –που αδυνατούσαν να περιθάλψουν τα δημόσια νοσοκομεία. Γιατί παρακαλώ; Τόσα ιδιωτικά που εντάχθηκαν στο ΓεΣΥ δεν μπορούσαν να πάρουν αυτά τα εκατομμύρια, να επιβραβευθούν κιόλας που στηρίζουν το Σύστημα; Τα χρήματα που διαχειρίζεται ο ΟΑΥ προέρχονται από τις μηνιαίες εισφορές των εργαζομένων και των εργοδοτών. Είναι ο ΟΑΥ που έχει την ευθύνη να διαχειριστεί αυτά τα χρήματα προς όφελος των πολιτών. 

Αν η Κυβέρνηση βάζει χέρι στο ταμείο του ΓεΣΥ με αποφάσεις άλλων και όχι της διοίκησης του ΓεΣΥ, θα πάθουμε όπως πάθαμε με το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων και με το Ταμείο της Άμυνας. Διότι, δεν είναι μόνο αυτά τα €18 εκατομμύρια. Ο Θωμάς Αντωνίου είχε στείλει επιστολή στο υπουργείο Υγείας κι έθεσε θέμα για φάρμακα τα οποία ενώ πριν την εφαρμογή του ΓεΣΥ, που τα πλήρωνε η Κυβέρνηση, είχαν δαπάνη €18 εκατομμύρια, τώρα ξαφνικά η δαπάνη εκτινάχθηκε στα €80 εκατομμύρια. Κάτι δεν πάει καλά. Και το κυριότερο: Το υπουργείο Υγείας απαίτησε από τον ΟΑΥ να περιλάβει στον προϋπολογισμό του ΓεΣΥ για το έτος 2023 συνολικά €123 εκατομμύρια για να καλυφθούν οι δαπάνες του υπουργείου για αποστολή ασθενών σε εκτός ΓεΣΥ νοσηλευτήρια της Κύπρου, παραπομπές ασθενών στο εξωτερικό και φάρμακα.

«Την περασμένη εβδομάδα», καταγγέλλει ο Θωμάς Αντωνίου, «λάβαμε μια νέα επιστολή από το υπουργείο Υγείας το οποίο βλέπουμε ότι, έχει ξεπεράσει το όριο της νομιμότητας και καλεί τον Οργανισμό να δώσει €120 εκατομμύρια για να μπορεί (το υπουργείο) να τα ξοδέψει κατά το δοκούν». Τις εισφορές του κόσμου, δηλαδή. Γι΄ αυτό είπα ότι θα πάθουμε όσα πάθαμε με τα άλλα Ταμεία. Εξάλλου, το είπε καθαρά ο κ. Αντωνίου: «Εξαιτίας των ενεργειών των υπουργείων Υγείας και Οικονομικών, σε κάποια στιγμή στις αρχές του καλοκαιριού το Ταμείο του ΓεΣΥ έφθασε στα όρια της αντοχής του, αφού μας έμενε ρευστότητα για μερικές μόνο ημέρες».

Η απορία τώρα είναι αν όλα αυτά έχουν σχέση με το φάγωμα του Θωμά Αντωνίου. Διότι περί φαγώματος πρόκειται, ας μην κοροϊδευόμαστε. Μήπως, λέω, επειδή δεν έδειξε διατεθειμένος να αφήσει το ταμείο του ΓεΣΥ στα χέρια της Κυβέρνησης για να βάζει το χέρι της «κατά το δοκούν», είπαν, ας φύγει αυτός να βάλουμε εκεί έναν δικό μας άριστο των αρίστων να συνεννοούμαστε; Τόσα εκατομμύρια παίζονται!

Αυτά έπρεπε να δεις Οδυσσέα Μιχαηλίδη, που ανησυχείς για το ενδεχόμενο ασυμβίβαστου του Θωμά Αντωνίου επειδή η σύζυγος του πληρώθηκε από το ΓεΣΥ €26.590 το 2021 και δεν ανησυχείς για όλα αυτά τα εκατομμύρια. Ή ανησυχείς αλλά δεν βρήκες χρόνο να ασχοληθείς;