Περί «ασυμβίβαστου» ο λόγος, αφορμής δοθείσης της περίπτωσης που προέκυψε την περασμένη εβδομάδα γύρω από το πρόσωπο του παραιτηθέντος προέδρου του ΟΑΥ. Το «ασυμβίβαστο» πέραν από τις αυστηρά νομικές του ερμηνείες σε πρώτη δεύτερη ή χιλιοστή ανάγνωση, με τις οποίες προσεγγίζεται και ερμηνεύεται, έχει και μια βαθύτερη ηθική έννοια που παραπέμπει σ’ όλο το φάσμα του ιδιωτικού και κυρίως του δημόσιου μας βίου.

Πέραν των περιπτώσεων που βοούν και έχουν να κάνουν καταφανώς με την όψη της διαπλοκής διά της εξυπηρέτησης συμφερόντων από διάφορες θέσεις και αξιώματα και για τις οποίες υποτίθεται προνοεί σαφώς η νομοθεσία, είναι και οι κραυγαλέες τόσες άλλες περιπτώσεις που καταμαρτυρούν ότι η γυναίκα του Καίσαρος ούτε φαίνεται αλλά ούτε και τίμια είναι σ’ αυτό τον τόπο. Σ’ όλο τον συρφετό που προκύπτει «περί ασυμβίβαστου», από ιδρύσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας όλα κόβονται και ράβονται και στο τέλος όλα μια χαρά συμβιβάζονται… Στις κάποιες περιπτώσεις που κατά καιρούς εγείρονται θέματα, μάλλον περισσότερος θόρυβος γίνεται και στο τέλος όλα καταχωνιάζονται. Κι αν επιμένεις να βγάλεις άκρη, θα βυθιστείς σε λαβυρίνθους που στοιχειώνουν όλο το φάσμα του διεφθαρμένου άτιμου συστήματος μας, το οποίο σχεδόν όλους μας σκεπάζει…

Μόνο μερικά ερωτήματα αρκούν για τη λειτουργία του περιβόητου «ασυμβίβαστου»:

. Σε μια ενδεχόμενη κάθετη και οριζόντια αμερόληπτη έρευνα για όσους κατέχουν ή κατείχαν στο παρελθόν ανώτερες θέσεις και αξιώματα δεν προκύπτει θέμα ασυμβίβαστου στις πλείστες των περιπτώσεων και οι οποίες περνούν ή πέρασαν στα μουλωχτά;

. Στους εκάστοτε διορισμούς σε θέσεις κλειδιά λειτουργίας θεσμών και εξουσιών πόσες φορές όλα συμβιβάζονται με καθ’ όλα υποδειγματικές μεθόδους και μεθοδεύσεις;

. Σε πόσες των περιπτώσεων από της λειτουργίας της Κυπριακής Δημοκρατίας υπερίσχυσε ο ανίκητος νόμος του οικογενειοκρατικού βολέματος – το οποίο έκτοτε ζει και βασιλεύει – σε βάρος οποιασδήποτε έννοιας, νομικής και ηθικής, «περί ασυμβιβάστου»;

. Πόσο μπορεί να λειτουργεί το «ασυμβίβαστο» όταν στα πάτρια εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας πλειάδα νόμων και κανονισμών να έχουν περάσει στα έδρανα της Βουλής από ψήφους εμπλεκομένων σε συμφέροντα, τα οποία στοιχειώνουν τις πιο χαρακτηριστικές φάσεις διαπλοκής;

. Πώς θα μπορούσε να λειτουργεί απρόσκοπτα η κομματοκρατία και το βόλεμα χωρίς εξόφθαλμους συμβιβασμούς στο ασυμβίβαστο;

. Στα της Δικαιοσύνης που από χρόνια υψώνονται φωνές ότι πάσχει, πόσες υποθέσεις  κρίθηκαν – πέραν των όσων έρχονται στην επιφάνεια – με καταφανή παραβίαση των κανόνων περί ασυμβιβάστου;

. Πόσο «ασυμβίβαστος» είναι ακόμα ο εξευτελισμός του «πόθεν έσχες» που ποτέ δεν μπόρεσε να λειτουργήσει ακόμα και στην πιο υπεραπλουστευμένη μορφή του: πόσο φτωχός μπαίνεις στο σύστημα της εξουσίας και πόσο πλούσιος φεύγεις; Με απλούς αριθμούς. 

Τελικά η όποια «αριστεία» μας εξαντλείται στην φοβερή ικανότητα μας πώς να τα συμβιβάζουμε όλα, χωρίς ταυτόχρονα να παραλείπουμε να ψάχνουμε μετά σπουδής και τα «περί ασυμβίβαστου»… Τη στιγμή που είμαστε φοβερά συμβιβασμένοι σε όλα…