Πολίτες δεύτερης κατηγορίας, τουλάχιστον μισθολογικά, είναι οι μετανάστες σε χώρες της Ευρωζώνης, καθώς οι μισθοί τους είναι περίπου 25%-30% χαμηλότεροι από τους μισθούς που κερδίζουν οι αυτόχθονες κάτοικοι.
Στην έκθεση της ΕΚΤ «πλούσιοι μη μετανάστες και φτωχοί μετανάστες; Γιατί έχει σημασία για τη νομισματική πολιτική», αναφέρεται ότι «οι αυτόχθονες στη ζώνη του ευρώ είναι κατά μέσο όρο σε καλύτερη κατάσταση από τους μετανάστες όσον αφορά τους μισθούς και τον πλούτο. Αυτές οι διαφορές μπορεί να αναγκάσουν τους μετανάστες να αντιδρούν διαφορετικά σε οικονομικούς κραδασμούς και μεταβαλλόμενες οικονομικές συνθήκες. Καθώς η οικονομική ανισότητα έχει σημασία για τη μετάδοση της νομισματικής πολιτικής, το ιστολόγιο της ΕΚΤ εξετάζει το θέμα πιο προσεκτικά». Κατά μέσο όρο, οι μη μετανάστες –άτομα που γεννήθηκαν σε μια δεδομένη χώρα– κερδίζουν υψηλότερους μισθούς και είναι πιο εύποροι από τους ανθρώπους που γεννήθηκαν σε άλλες χώρες.
Αυτό ισχύει όχι μόνο για άτομα που προέρχονται από χώρες εκτός ΕΕ αλλά και για όσους μετανάστευσαν από άλλη χώρα της ΕΕ, σημειώνεται στην έκθεση. «Είναι εντυπωσιακό ότι η διαφορά είναι ακόμη πιο έντονη για τον καθαρό πλούτο, όπου οι μετανάστες για τις περισσότερες ηλικιακές ομάδες κατέχουν λιγότερο από το ήμισυ του πλούτου των μη μεταναστών (εκτός από τους μετανάστες σε άλλη χώρα της ΕΕ ηλικίας 65-74 ετών)».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Παραμένουν οι διαφορές για τον κατώτατο μισθό – Τι αναφέρουν οι συντεχνίες
Οι συντάκτες της έκθεσης αναφέρουν ότι υπάρχουν κενά και ανισότητες μεταξύ μεταναστών και μη. «Πρώτον, οι μετανάστες που γεννήθηκαν εκτός ΕΕ συγκεντρώνουν πολύ λιγότερο πλούτο από εκείνους από άλλη χώρα της ΕΕ. Επιπλέον, διαπιστώνουμε ότι οι ανισότητες μειώνουν όσο περισσότερο οι μετανάστες ζουν στο νέο τους σπίτι. Ωστόσο, τα κενά μειώνονται πολύ αργά και, ακόμη και μετά από μερικές δεκαετίες, δεν κλείνουν εντελώς. Τα κενά είναι επίσης μικρότερα για τους μετανάστες που μετακόμισαν στην τρέχουσα χώρα διαμονής σε μικρότερη ηλικία», αναφέρεται στην έκθεση.
Μπορεί οι μετανάστες να κερδίζουν χαμηλότερους μισθούς εν μέρει επειδή είναι νεότεροι ή λιγότερο μορφωμένοι από τους μη μετανάστες, εξηγούν οι αρθογράφοι. «Στην πραγματικότητα, αποδεικνύεται ότι τέτοιες διαφορές αντιπροσωπεύουν μόνο περίπου το ένα τρίτο αυτών των κενών. Τα υπόλοιπα παραμένουν ανεξήγητα και οδηγούνται από άλλους παράγοντες, όπως διαφορετικές προτιμήσεις, πεποιθήσεις, ικανότητες προσαρμογής και ενδεχομένως διακρίσεις». Στη ζώνη του ευρώ το 2019, οι μετανάστες αποτελούσαν σημαντικό μερίδιο του πληθυσμού: περίπου το 15% των νοικοκυριών είναι μετανάστες, με το ένα τρίτο από αυτά να γεννήθηκαν σε άλλη χώρα της ΕΕ και τα δύο τρίτα να γεννήθηκαν εκτός ΕΕ.
Οι αποφάσεις καθορίζουν την ευημερία
Είναι σημαντικό για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να γνωρίζουν ότι οι ενέργειές τους επηρεάζουν διαφορετικά την ευημερία των ανθρώπων, σημειώνεται στην έκθεση. Τα αποτελέσματα νομισματικής πολιτικής, σημειώνεται στην έκθεση, ποικίλλουν ανάλογα με το αν τα νοικοκυριά είναι δανειολήπτες, πόσα και τι είδους περιουσιακά στοιχεία κατέχουν και πώς η απασχόληση και τα εισοδήματά τους σχετίζονται με τις ενέργειες νομισματικής πολιτικής». Επιπλέον, αναφέρεται, «η ανισότητα εισοδήματος και πλούτου επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο η νομισματική πολιτική επηρεάζει τη συνολική κατανάλωση. Τα νοικοκυριά με χαμηλότερους μισθούς και λιγότερο πλούτο, τα οποία εκπροσωπούνται δυσανάλογα μεταξύ των μεταναστών, έχουν μικρότερα αποθέματα ασφαλείας για να εξομαλύνουν την κατανάλωσή τους. Εξαιτίας αυτού, είναι πιθανό να ανταποκριθούν πιο έντονα στις αλλαγές των επιτοκίων και των εισοδημάτων, αυξάνοντας ή μειώνοντας την κατανάλωσή τους».
