Παρά την αντίδραση της Λευκωσίας, ούτε κάποιες μικροδιορθώσεις στο αρχικό κείμενο των δύο εκθέσεών του (ΟΝΦΙΚΥΠ και αποστολή των καλών υπηρεσιών στην Κύπρο) δεν θέλησε να κάνει ο Αντόνιο Γκουτέρες, δείχνοντας ξεκάθαρα ποιες είναι οι προθέσεις του ενόψει της επικείμενης διάσκεψης. Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι άνοιξε και επίσημα τον δρόμο για την αλλαγή της βάσης της λύσης και συνάμα αγνόησε προκλητικά την κυπριακή κυβέρνηση σε σχέση με τα επίμαχα σημεία των εκθέσεων. Αυτή τη φορά, στην έκθεσή του για την Ειρηνευτική Δύναμη στην Κύπρο δεν συμπεριέλαβε καν την πάγια αναφορά του για την εισφορά των κυβερνήσεων της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ελλάδας.
Αποδεικνύεται λοιπόν ότι για να απενοχοποιηθεί η Τουρκία και να διευκολυνθεί ο Τούρκος Πρόεδρος, Ταγίπ Ερντογάν, μπροστά σε αδιέξοδα που ο ίδιος δημιούργησε, ανέλαβαν και πάλι να διαδραματίσουν πρωταγωνιστικό ρόλο τα Ηνωμένα Έθνη και ειδικότερα ο Γενικός Γραμματέας τους. Μετά από τριάμισι χρόνια, κι ενώ η Άγκυρα και ο νέος εκπρόσωπος του κατοχικού καθεστώτος δεν αφήνουν κανένα περιθώριο σοβαρής διαπραγμάτευσης, ο κ. Γκουτέρες αποφάσισε να συγκαλέσει νέα διάσκεψη για το Κυπριακό μέσα στον Φεβρουάριο.
Τον τελευταίο καιρό, ειδικά μετά τη νίκη του Τζο Μπάιντεν στις ΗΠΑ, σε δημοσιεύματα αμερικανικών και ευρωπαϊκών ΜΜΕ επισημαίνεται ότι ο Ερντογάν επιδιώκει να δείξει «διαφορετικό πρόσωπο» λόγω της άσχημης κατάστασης της τουρκικής οικονομίας, της μείωσης της δημοτικότητάς του και τις περαιτέρω κυρώσεις που ενδέχεται να επιβληθούν από Ευρωπαϊκή Ενωση και Ηνωμένες Πολιτείες. «Ο Τούρκος πρόεδρος επιδιώκει να αποκαταστήσει τις σχέσεις του με την Ευρωπαϊκή Ένωση γιατί προετοιμάζεται να αντιμετωπίσει μια ενδεχομένως ακόμη και εχθρική αμερικανική κυβέρνηση υπό τον Τζο Μπάιντεν» αναφέρθηκε ενδεικτικά σε ανάλυση του Γαλλικού Πρακτορείου Ειδήσεων.
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Τσαβούσογλου: Νέες κυρώσεις θα καταστρέψουν το διάλογο
Για πρώτη φορά, η τουρκική πλευρά (Άγκυρα και ηγεσία του ψευδοκράτους) προωθεί και προβάλλει συστηματικά τη λύση των δύο κρατών με βάση την «ισότιμη κυριαρχία». Για πρώτη φορά, στην ελληνοκυπριακή πλευρά υπάρχει μια «ύποπτη κατάσταση» σε σχέση με την επιδιωκόμενη λύση. Δεν είναι μόνο οι ισχυρισμοί, ακόμα και από τον Αρχιεπίσκοπο της Κύπρου, ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας «ερωτοτροπεί» με λύση δύο κρατών (στο πνεύμα της παγιοποίησης των τετελεσμένων), αλλά είναι και αρκετά άλλα γεγονότα (όπως η άποψη περί «νέου ρεαλισμού») που αναπόφευκτα προκαλούν αρκετά ερωτήματα και συνάμα φαίνεται ότι «προδίδουν» τις πραγματικές διαθέσεις της ηγεσίας. Επίσης, για πρώτη φορά, Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών σε δύο εκθέσεις του προς το Συμβούλιο Ασφαλείας δεν κάνει αναφορά στη συμφωνηθείσα βάση λύσης, όπως αυτή καθορίζεται σε όλα τα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ, του Οργανισμού που προΐσταται.
Επιπλέον, για πρώτη φορά, Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών αντί να αναφέρεται στην κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, σε αρκετά σημεία κάνει λόγο για «βορρά» και «νότο», καθώς και σε «ελληνοκυπριακή αρχή», εξισώνοντάς την απόλυτα με την «τουρκοκυπριακή αρχή».
Επομένως, πέρα από την γενικότερη επιδίωξη να δοθεί μια «σανίδα σωτηρίας» στον Ερντογάν για να δείξει ότι δήθεν επιδιώκει τον διάλογο και όχι μονομερείς ενέργειες, ταυτόχρονα υπάρχει και ένας άλλος στόχος, πολύ πιο επικίνδυνος για τα συμφέροντα του Ελληνισμού. Στήνεται σκηνικό ανατροπής του πλαισίου λύσης του Κυπριακού. Στην ουσία μπορεί να είναι και το τελευταίο κομμάτι του παζλ πολύχρονων μεθοδεύσεων ώστε η Τουρκία να καταφέρει να υλοποιήσει τη διαχρονική στρατηγική της για να ελέγχει (πολιτικά και στρατιωτικά) ολόκληρο το νησί και με ρητή δέσμευση απέναντι στο Λονδίνο για απόλυτο και μόνιμο σεβασμό των βρετανικών Βάσεων.
Οι Τούρκοι προτάσσουν λύση δύο κρατών, αλλά σύμφωνα με πολλούς διπλωμάτες, ακαδημαϊκούς και ειδικούς στα ζητήματα που αφορούν την τουρκική πολιτική, η μορφή της λύσης που εξυπηρετεί τις πάγιες τουρκικές απαιτήσεις (ειδικά λόγω των υδρογονανθράκων) είναι η συνομοσπονδία. Άρα, μεταξύ της θέσης της ελληνοκυπριακής πλευράς για «αποκεντρωμένη ομοσπονδία» και της θέσης της τουρκοκυπριακής πλευράς για «δύο ξεχωριστά κυρίαρχα κράτη» θα αναδυθεί ως συμβιβαστική λύση η συνομοσπονδία με «κυριαρχική ισότητα».
