ΘΑ επιμένουμε στο θέμα της οδικής ασφάλειας. Και με αφορμή των όσων παρακολουθούμε την τελευταία περίοδο με αποκορύφωμα το τετραπλό θανατηφόρο δυστύχημα στη Λεμεσό, ανήμερα της Πρωτοχρονιάς, αλλά και ενόψει της σημερινής σύσκεψης του Συμβουλίου Οδικής Ασφάλειας. Σε μια σύσκεψη στη διάρκεια της οποίας θα πρέπει- επιβάλλεται- να ληφθούν αποφάσεις, να υιοθετηθούν μέτρα.
ΚΑΙ μάλιστα τα μέτρα αυτά, θα πρέπει να είναι ορατά από την επόμενη ημέρα της συσκέψεως. Και υπάρχουν τέτοιας μορφής μέτρα, άμεσης εφαρμογής, όπως είναι τοποθέτηση συστήματα φωτοεπισήμανσης σε δρόμους, που σημειώνονται δυστυχήματα ή οδηγοί παραβιάζουν συχνά τον κώδικα οδικής συμπεριφοράς. Αυτό μπορεί, κατά την άποψη μας, να γίνει σχεδόν αμέσως.
ΑΠΟ την ημέρα λειτουργίας του συστήματος φωτοεπισήμανσης, με βάση στοιχεία, που έχει δημοσιεύσει ο «Φ», σχεδόν 20.000 οδηγοί έχουν καταγγελθεί επειδή παραβίασαν το κόκκινο φανάρι. Ποσοστό κοντά στο 70% εξ αυτών κινούνταν σε ευθεία κατεύθυνση και οι υπόλοιποι με βέλος για στροφή δεξιά ενώ καταγγελίες υπήρξαν και για παραβίαση του ΣΤΟΠ μετά από κόκκινο και της γραμμής διάβασης πεζών. Από τα στοιχεία αυτά προκύπτει πως η πλειοψηφία όσων παραβίασαν το κόκκινο φανάρι το έπραξαν χωρίς να σταματήσουν καθόλου. Κι αυτή η κατηγορία δεν αφορά περιπτώσεις που το κόκκινο φανάρι άναψε όταν ήδη είχαν περάσει οι οδηγοί αυτοί την γραμμή.
ΑΥΤΑ τα στοιχεία είναι αρκούντως ανησυχητικά και ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί τι σημαίνει κάποιος «με κλειστά μάτια» να περνά παραβιάζοντας το κόκκινο φανάρι. Όλοι αυτοί οι παραβάτες αποτελούν εν πολλοίς έναν κινητό κίνδυνο για όλους τους υπόλοιπους οδηγούς.
ΚΑΙ δεν είναι μόνο αυτό το θέμα. Είναι και γενικά η εν γένει συμπεριφορά οδηγών, που δεν τηρούν τις κανόνες οδήγησης. Την ίδια ώρα, σε σχέση με τα πιο πάνω, υπάρχει και η ευθύνη της Πολιτείας. Ο σχεδιασμός ανήκει στο κράτος. Η υιοθέτηση αποτρεπτικών μέτρων είναι ευθύνη του κράτους. Κι αυτό είναι που λαμβάνει τα μέτρα και τα υλοποιεί.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ειδικοί, εμπειρογνώμονες, στα αρμόδια υπουργεία, που κάνουν μελέτες πριν τοποθετηθούν σηματοδότες, τα συστήματα φωτοεπισήμανσης, οι διαβάσεις πεζών, η κατασκευή ενός κυκλικού κόμβου, η κατασκευή κυρτωμάτων κλπ. Κι αυτό προφανώς πρέπει να γίνει εξαρχής και όχι συμπληρωματικά κι όταν προκληθεί θανατηφόρο δυστύχημα. Αυτό είναι το μείζον και πρώτιστο όταν τίθενται θέματα ασφάλειας.
