Πρόσωπο της Εβδομάδας, για μένα, ο Ντόναλντ Τραμπ. Ήταν τόσο εξωφρενικά τα όσα είπε στο περίφημο ντιμπέϊτ αυτής της εβδομάδας με την Κάμαλα Χάρις, ιδίως εκείνο ότι οι κάτοικοι στην συνοριακή πόλη του Σπρίγκφιλντ κατήγγειλαν, τάχα, ότι οι λαθρομετανάστες τρώνε τα κατοικίδιά τους, τις γάτες και τους σκύλους τους, που κατέφυγα επειγόντως για βοήθεια από τον σπουδαίο ψυχίατρο-ψυχαναλυτή, Σάββα Σαββόπουλο:
– Ο Ντόναλντ Τραμπ, γιατί λέει τόσα ψέματα, γιατρέ μου; Από ανάγκη; Από στρατηγική; Ή από κάτι άλλο πιο βαθύ, που μπορεί και να το κουβαλά μέσα του από, ποιος ξέρει πότε, και από ποιον;
– Εγώ πιστεύω ότι είναι κατ’ επιλογήν αυτό που κάνει, γιατί ξέρει ότι περνάει λέγοντας ψέματα. Και μάλιστα σε πολύ κόσμο. Γιατί πολλοί είναι αυτοί, ξέρετε, θέλουν να ακούν ψέματα.
– Άρα το πρόβλημα το έχουν αυτοί, και όχι ο Τραμπ;
-Όχι. Ο Τραμπ πουλάει το εμπόρευμά του. Εάν ο άλλος, ξέρετε, δεν μπορεί να συμβιβαστεί με την πραγματικότητα, …, ε το ζήσαμε και εμείς στην χώρα μας, τότε με τα Μνημόνια. Διότι ο λαός δεν μπορούσε να συμβιβαστεί με μια συγκεκριμένη πραγματικότητα, και να την αποδεχτεί. Όποιος ήθελε να βγει, πρωθυπουργός, έλεγε στον λαό ότι ήθελε αυτός να ακούσει, και εκλεγόταν. Έβγαινε, θυμάστε, ο Σαμαράς στα Ζάππεια και φώναζε κατά των Μνηνονίων. Έβγαινε μετά και ο Τσίπρας με τους ζουρνάδες στο Σύνταγμα και φώναζε Go Back Madam Merkel. Άμα πεις στον λαό «πες Όχι», σαν το «Όχι» του Μεσολογγίου, των Θερμοπυλών, και του Δημοψηφίσματος του Τσίπρα που παραλίγο να μας βγάλει από την ΕΕ (σ.σ: όπως και το δικό μας «Όχι», στην Κύπρο, προσθέτω αυθαδώς και εγώ!…), αυτό θα ψηφίσει.
Ο κ. Σαββόπουλος, μέλος της Διεθνούς Ψυχαναλυτικής Ένωσης, ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Ψυχοσωματικής Εταιρείας, μέλος του Ινστιτούτου Ψυχοσωματικής του Παρισιού, και διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Γενεύης, πιστεύει ότι η στρατηγική της πολιτικής είναι η διαχείριση των φαντασιώσεων του λαού!
– Και ο κ. Τράμπ (λέει) διαχειρίζεται ακριβώς τις ψευδαισθήσεις των πολύ πικραμένων. Των πολύ παραπονεμένων. Των πολύ περιφρονημένων. Ειδικά στον νότο.
Δεν ξέρω εάν πράγματι, όπως λέει ο κ. Σαββόπουλος, είναι ηθελημένη η τακτική του Τραμπ, διότι αυτό προϋποθέτει ένα ταλέντο, μια ικανότητα.
– Απολύτως, απαντά. « Μεγάλο ταλέντο θα έλεγα. Πήρε ολόκληρο το κόμμα απ’ το τίποτα. Και αυτό με τα σκυλιά και τα γατιά που τρώνε τάχα οι μετανάστες, το είπε γιατί ξέρει ότι ο άλλος (σ.σ.: αυτός που είναι στο δικό του ακροατήριο), είναι έτοιμος να το χάψει!
ΥΓ: Ο Σάββας Σαββόπουλος έχει συγγράψει το βιβλίο «Εμείς και η Ψυχή μας», με τον δημοσιογράφο Κώστα Γιαννάκη ο οποίος του υπέβαλε τις ερωτήσεις «για όλα θέλατε να ρωτήσετε έναν Ψυχίατρο-Ψυχαναλυτή» (Εκδόσεις Παπαδόπουλος). Το συστήνω ενθουσιωδώς.
Η Σκέψη της Ημέρας, από τον εικονιζόμενο Ρέντζο Πιάνο, 86, Ιταλό αρχιτέκτονα. Στα εμβληματικά του έργα συμπεριλαμβάνονται: Το Κέντρο Πομπιντού στο Παρίσι. Το The Shard, ένας πύργος σαν πυραμίδα στην Γέφυρα του Λονδίνου. Το Μουσείο Whitney, σύγχρονης τέχνης στην Νέα Υόρκη. Το Σύγχρονο Μουσείο Τέχνης στην Κωνσταντινούπολη. Και το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος στην Αθήνα. Είπε: « Όταν έκλεισα τα εξήντα, πριν από πολύ καιρό, έκανα ένα ταξίδι στην Ιαπωνία με τη γυναίκα μου και επισκέφτηκα τον ναό Ise.
Ξέρετε γιατί ο ναός Ise είναι σημαντικός; Γιατί καταστρέφεται και ξαναχτίζεται κάθε είκοσι χρόνια. Στην Ανατολή, η αιωνιότητα δεν είναι να χτίζεις για πάντα, αλλά συνεχώς. Οι νέοι φτάνουν στο ναό σε ηλικία είκοσι ετών, βλέπουν πώς γίνεται, στα σαράντα τον ξαναφτιάχνουν και μετά μένουν να εξηγήσουν στους εικοσάχρονους. Είναι μια καλή μεταφορά για τη ζωή: πρώτα μαθαίνεις, μετά κάνεις, μετά διδάσκεις. Είναι οι νέοι που θα σώσουν τη γη. Οι νέοι είναι τα μηνύματα που στέλνουμε σε έναν κόσμο που δεν θα δούμε ποτέ. Δεν είναι αυτοί που σκαρφαλώνουν στους ώμους μας, είμαστε εμείς που σκαρφαλώνουμε στους δικούς τους, για να δούμε τα πράγματα που δεν θα μπορέσουμε να ζήσουμε.»
Η ανάρτηση της εβδομάδας από τον πάντα έχοντα ωραίες απορίες Xavier στο X-Twitter: Όπως, «Γιατί οι Πυραμίδες βρίσκονται στην Αίγυπτο;». Απάντηση: Γιατί είναι τεράστιες σε όγκο για να μπορούν να μεταφερθούν στο Βρετανικό Μουσείο». Εξάκτλι!
