Για χρόνια προσπαθούσανε οι κυβερνώντες να εγκαταστήσουν κάμερες τροχαίας. Το παίρνανε από εδώ, το παίρνανε από εκεί, τη μια ήταν η τεχνογνωσία, την άλλη τα προσωπικά δεδομένα, την επομένη οι προσφορές που έμπαζαν και χίλια δυο προβλήματα που αναφύονταν. Πριν τρία περίπου χρόνια τα καταφέρανε. Μέχρι σήμερα όμως δεν βρέθηκε ο τρόπος που θα εισπράττονται τα πρόστιμα που επιβάλλονται. Ενώ έχουν καταγραφεί 600.000 παραβιάσεις, τα μισά εξώδικα που εκδόθηκαν δεν έχουν καν επιδοθεί. Για αυτό και δημιουργήθηκε ειδική πλατφόρμα όπου ο κάθε οδηγός οφείλει να ανατρέξει για να διαπιστώσει αν καταγράφηκε από κάμερες. Κι αν μέχρι τις 31 Μαρτίου δεν πληρώσει, τότε θα αναλάβουν τα δικαστήρια (τα οποία με την ταχύτητα που εκδικάζουν τις υποθέσεις, σε πέντε με δέκα χρόνια θα εκδικάσουν τα δεκάδες χιλιάδες εξώδικα που δεν θα είναι πια εξώδικα). Άσε που άλλο είναι να ξέρεις να οδηγείς και άλλο να σερφάρεις σε πλατφόρμες.
Άλλο δυσεπίλυτο πρόβλημα είναι η αντικατάσταση των προβληματικών αερόσακων Τακάτα. Τώρα βρισκόμαστε στη διαδικασία ετοιμασίας διαταγμάτων ανάκλησης τα οποία θα σταλούν στη Νομική Υπηρεσία για νομοτεχνικό έλεγχο. Κι ανάλογα με το τι θα πει η νομική υπηρεσία θα πράξει το αρμόδιο υπουργείο. Σιγά σιγά όμως, δεν βιαζόμαστε.
Παράλληλα, έχουμε να λύσουμε και το πρόβλημα χρήσης κινητών στις φυλακές. Μέχρι και podcast κάνουν πια οι φυλακισμένοι, ενώ δεν αποκλείεται να δούμε σύντομα και κάποιο influencer να μας περιγράφει την καθημερινότητα του από το κελί. Κατά τα άλλα έχουν ξοδευτεί εκατομμύρια για να ενισχυθούν τα μέτρα ασφάλειας στις φυλακές. Οι πάντες, φυσικά, ξέρουν πως αν δεν συμβάλουν κάποιοι εκ των έσσω, ούτε μπαίνουν ούτε χρησιμοποιούνται κινητά. Το όποιο σύστημα κοπής σήματος θα επηρεάζει -όπως και σε προηγούμενη προσπάθεια- όλη την περιοχή. Κατοίκους, περαστικούς, πρεσβεία της Αγγλίας, κατεχόμενα… Δεν πειράζει όμως, ας ξοδέψουμε ακόμα λίγα εκατομμύρια για να το διαπιστώσουμε στην πράξη.
Το μεγαλύτερο μας μπάχαλο όμως είναι πλέον οι ΕΟΑ. Για χρόνια ετοιμαζόταν η μεταρρύθμιση, αλλά έχουν περάσει κιόλας εφτά μήνες από τη λειτουργία τους κι ακόμα ψάχνονται. Οι αποσπασμένοι από τη δημόσια υπηρεσία θέλουν να επιστρέψουν πίσω και μιλούν για ομηρεία τους. Οι πολίτες τι να πουν οι έρμοι; Το μόνο ίσως που μπορούν να πουν «είναι όχι άλλες μεταρρυθμίσεις».
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι βουλευτές πρέπει να λύσουν και ένα νέο πρόβλημα των σχολικών μονάδων: «Σε ποιο χώρο να κάνουν οι μαθητές με διαβήτη την ένεση τους και ποιος να τους βοηθά». Ένα ζήτημα που θα μπορούσε να λυθεί από τις ίδιες τις σχολικές μονάδες πάει στη Βουλή, η οποία όλα τα λύνει κι όλα τα δένει.
