Άντε τώρα, έστω και εμμέσως, μας αναγκάζει αυτός ο περιβόητος Αμερικανός, να παίξουμε το ρόλο συνηγόρου του Νίκου Αναστασιάδη. Το τελευταίο πράγμα που θα διανοούμασταν να κάνουμε. Ο περιβόητος Αμερικανός John Koenig, λοιπόν, χαρακτήρισε τον τέως Πρόεδρο «απατεώνα» και «φαφλατά». Τον Νίκαρο τον έχει καταδικάσει η πλειοψηφία του κυπριακού λαού για όσα έκανε ή δεν έκανε κατά τη διακυβέρνησή του. Το θέμα μας είναι ποιος είναι ο περιβόητος πρώην πρέσβης. Διότι πρόκειται για έναν τύπο, που ύβρισε με αισχρό τρόπο τους Κυπρίους στις 27 Μαΐου 2015.

«Εγώ προσωπικά δεν θεωρώ ότι το Κυπριακό ζήτημα είναι κατά κύριο λόγο ένα πρόβλημα εισβολής και κατοχής. Αν δεν σας αρέσει, δεν μπορώ να κάνω κι αλλιώς.  Δεν θεωρώ αυτό ως την ουσία του κυπριακού προβλήματος “. Αυτά δήλωνε μιλώντας σε ανοικτή συζήτηση που διοργάνωσε το Πανεπιστήμιο Κύπρου και η Πρεσβεία των ΗΠΑ στην Κύπρο.

Η στήλη είχε ασχοληθεί την επόμενη μέρα τότε, με τον περιβόητο διπλωμάτη σε άρθρο με τίτλο: John Koenig, «go home» διότι η «Αϊσέ» δεν είχε έρθει διακοπές με πρόσκοπους. Πιο κάτω όσα γράφαμε τότε, για να ενθυμηθούμε με ποιον τρισάθλιο έχουμε να κάνουμε:

«John Koenig, δεν θα επιχειρήσω να είμαι ευγενικός. Δεν θα σου μιλήσω με τη διπλωματική γλώσσα που συνήθισες. Αλλά ωμά, όπως αισθάνεται ο μέσος Κύπριος. Αυτός που βίωσε τον τρόμο του 1974. Αυτός που γεννήθηκε στο αντίσκηνο. Αυτός που μεγάλωσε βλέποντας τα συρματοπλέγματα της κατοχής. Προκάλεσες αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της θητείας σου το λαό αυτού του νησιού. Επέλεξες όμως, την κορυφαία πρόκληση μερικούς μήνες πριν αποχωρήσεις.

Ισχυρίστηκες ότι το Κυπριακό δεν είναι θέμα εισβολής και κατοχής. Το είπες όμως, σε μια αίθουσα πανεπιστημίου. Αν τολμάς John Koenig, πήγαινε να το πεις στις χήρες του ’74. Σ’ αυτές τις πονεμένες γυναίκες, που είδαν μια καλή πρωία τις οικογένειές τους να διαλύονται και τα παιδιά τους να ορφανεύουν. Αν τολμάς, πήγαινε να το πεις στις μανάδες (όσες απέμειναν εν ζωή) που έχασαν τα παιδιά τους στο άνθος της ηλικίας τους. Αν τολμάς, πήγαινε να το πεις στους συγγενείς των αγνοουμένων, που 41 χρόνια μετά ζουν ακόμη με τον εφιάλτη, τα ερωτηματικά και τις απορίες τι απέγιναν οι άνθρωποι τους.

Αν τολμάς, πήγαινε να το πεις κοιτώντας κατάματα, όσους αιχμαλώτους βίωσαν στα τουρκικά μπουντρούμια την ωμή βαρβαρότητα. Αν τολμάς, πήγαινε να το πεις σε όσους πολέμησαν αυτόν που εσύ δεν παραδέχεσαι ως εισβολέα και είδαν δίπλα τους τον αδελφό, τον φίλο, τον συνάδελφό τους να γίνεται στάχτη από τις τουρκικές ναπάλμ. Αν τολμάς, ανέβα αύριο στο παλικαρόβουνο τον Πενταδάκτυλο, εκεί όπου ένα σωρό παλικάρια πότισαν με το νεανικό τους αίμα τις πλαγιές του. Μπορεί να μην έχει στόμα το βουνό, αλλά θα ανασηκώσει σίγουρα τη ράχη του και θα σε πετάξει μακριά. Δεν θα αντέξει το απύθμενο θράσος σου.

Πήγαινε αν τολμάς, να βρεις το γέρο-Χαμπή από τη Γιαλλούσα, τον γέρο-Κωστή από την Ζώδια και την κυρά-Ροδού από τη Λύση και πες τους ότι το Κυπριακό δεν είναι θέμα εισβολής και κατοχής. Εξήγησέ τους ότι η «Αϊσέ», απλώς, είχε έρθει για διακοπές μαζί με χιλιάδες «προσκόπους». Ότι τους άρεσε τόσο πολύ το νησί, ώστε έμειναν έκτοτε και συνεχίζουν τις «διακοπές» τους. Μπορεί να πέρασαν τα 80 και οι δυνάμεις να τους έχουν εγκαταλείψει. Ωστόσο, είμαι σίγουρος ότι μπροστά σε τέτοια πρόκληση και προσβολή, θα βρουν τη δύναμη να σου σκάσουν ένα ηχηρό χαστούκι.

  Το ελάχιστο που αναμένει ο μέσος Κύπριος από σένα και τη χώρα σου, John Koenig, είναι να θυμάστε ότι αυτή η τραγωδία, που εσύ δεν αναγνωρίζεις ως θέμα εισβολής και κατοχής, σχεδιάστηκε, οργανώθηκε και υλοποιήθηκε από εσάς. Αναμένει να σέβεστε εκείνο το συγγνώμη του Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, ο οποίος είχε την τόλμη να αναγνωρίσει τις ευθύνες σας.

  Πώς αλλιώς, όμως, να συμπεριφερθείς όταν η ιστορία της χώρας σου είναι φορτωμένη με εισβολές σε άλλα κράτη. Άκου, John Koenig: Κορέα 1950-53, Γουατεμάλα 1954, Λίβανος 1958, Κούβα 1961, Βιετνάμ 1964, Άγιος Δομίνικος 1965,  Καμποτία 1969-75,  Λίβανος 1978, Νικαράγουα 1981-90, Λιβύη 1981, Λίβανος 1982, Γρενάδα 1983, Ιράν 1987-88, Παναμάς 1989, Ιράκ 1991, Γιουγκοσλαβία 1991, Σομαλία 1992-94, Βοσνία 1994, Αϊτή 1994-96, Ιράκ 1996, Σουδάν-Αφγανιστάν 1998, Αφγανιστάν 2001…………………………..

…………………..Ναι, μην εκπλήσσεσαι. Ευχαριστώ. Γιατί μας βοηθάς να αντιληφθούμε ότι δεν έχουμε ξεφύγει από τον κόσμο των ψευδαισθήσεων. Ευχαριστώ, γιατί μας δείχνεις ξεκάθαρα τι να περιμένουμε. Θα σου πω, όμως, ξεκάθαρα και αυτό που αρμόζει στο μνημείο θρασύτητάς σου: Είσαι εσαεί, persona non grata στις καρδιές και στο μυαλό μας. Η εκτίμηση μας προς εσένα είναι ελάχιστα πιο πάνω από τον πάτο στον οποίο βρίσκεται ο «μάγος» της εξωτερικής πολιτικής της γιγάντιας χώρας σου, Χένρι Κίσινγκερ. Γι’ αυτό, John Koenig, «go home»!!!»

Τελικά, πήγε σπίτι του. Αλλά, δέκα χρόνια μετά, συνεχίζει να μας εξοργίζει. Ακόμη και όταν επιτίθεται στο χειρότερο Πρόεδρο της Κ.Δ….