Πριν αλέκτορα φωνήσαι… όλα βγαίνουν στους γνώριμους μας ρυθμούς. Χωρίς παρεκκλίσεις, χωρίς αποκλίσεις. Ολόκληρη μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τόσο υποσχόμενη για το παρόν και το μέλλον, και τώρα η πλειοψηφία των πολιτών εμφανίζεται δυσαρεστημένη, αποδίδοντας μάλιστα ευθύνες κατευθείαν σε Κυβέρνηση και Βουλή. Η έρευνα που παρουσιάστηκε κατά την εναρκτήρια τελετή του διήμερου 3ου Cyprus Forum Cities που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στη Λεμεσό, με τίτλο «Χτίζοντας τις πόλεις του αύριο, σήμερα», αποτύπωνε εκείνο που διαχεόταν ως δημόσιο αίσθημα ως προς το τι ακριβώς συνέβη με την περιβόητη αυτή μεταρρύθμιση.

Και βέβαια, δεν είναι άσπρο-μαύρο. Βελτιώθηκαν σίγουρα κάποιες καταστάσεις. Ωστόσο το συνολικό και τελικό αποτέλεσμα πόρρω απέχει απ’ όσα είχαν εξαγγελθεί στο πλαίσιο μιας ολοκληρωμένης μεταρρύθμισης. Γνωστά τα θέματα που βγαίνουν τώρα ως αστοχίες σε σχέση με ένα νέο όντως σύστημα, διάτρητο όμως σε αρκετά σημεία, τα οποία αποτελούν ήδη σημείο τριβής και αντιπαράθεσης σε δημόσιες συζητήσεις. Έχουν ήδη καταγραφεί αρκετά και συγκεκριμένα ζητήματα, τα οποία βοούν τόσο εκκωφαντικά για το κόψε-ράβε, που συνέβη, δυστυχώς και τώρα.

Ιδιαίτερα σε περιπτώσεις, για τις οποίες γίνεται λόγος σε μεταρρύθμιση, είτε σε θεσμούς, είτε σε υπηρεσίες, είτε οπουδήποτε αλλού, απαιτείται ένα επίπεδο σοβαρότητας που να ξεπερνά και να υπερβαίνει όλες εκείνες τις παθογένειες της καθημερινότητας και των εκπεσμών του δημόσιου και ιδιωτικού μας βίου. Διαφορετικά, όσο κι αν επιχειρούμε να πείσουμε τους εαυτούς μας, αυτό που επιτυγχάνουμε στο τέλος είναι όχι το νέο, το καινούργιο, το σύγχρονο, αλλά την επανάληψη του εαυτού μας, ίσως σε άλλες εκδοχές… Και για να λέγονται τα πράγματα με το όνομά τους, η μεγαλύτερη πληγή σ’ αυτό τον τόπο, που λειτουργεί ως τροχοπέδη σε κάθε προσπάθεια αλλαγής και μεταρρύθμισης, με πραγματικούς όμως όρους και προϋποθέσεις, είναι η άκρατη κομματοκρατία, η οποία απλώνεται διαβρωτικά σ’ όλες τις πτυχές του κοινωνικού και κρατικού βίου. Άλλο κόμματα, ως υγιή και αναγκαία κύτταρα ενός πολιτικού και κοινωνικού συστήματος και άλλο αυτό που απολαμβάνουμε ως εικόνα καθημερινότητας. Σαθρό σύστημα που δυναστεύει ανάλγητα το κοινωνικό σώμα και το εκβαρβαρώνει. Ναι, με όσες καλές προθέσεις κι αν άρχισε η όλη προσπάθεια της μεταρρύθμισης της τοπικής αυτοδιοίκησης, προσέκρουσε κι αυτή την φορά σε συμφέροντα και διαπλοκές, οι οποίες πλειοδοτούσαν σε κάθε βήμα της όλης πορείας. Με το σημερινό αποτέλεσμα. Όλοι αναζητούν ευθύνες απ’ όλους τους άλλους και αυτές να μένουν στο τέλος απόλυτα ορφανές…

Οι αστοχίες και σ’ αυτή την μεταρρύθμιση, όπως και σε πολλές άλλες, του παρόντος και του παρελθόντος, έχουν ένα βαθύ αποτύπωμα… Της ανάγκης, του αιτήματος για ένα γενικότερο λίφτινγκ σ’ όλο το δημόσιο και ιδιωτικό μας βίο. Αν μπορούσαμε, βέβαια, να το αποτολμήσουμε ως άτομα, ως κοινωνία, ως πολιτεία.