Ο Λουίς Περόν, ένας από τους κορυφαίους σε στρατηγικές προεκλογικής καμπάνιας, έγραφε προ ημερών «Γιατί ο Τραμπ θα κέρδιζε ακόμα και σήμερα την Χάρις». Αλήθεια, πως είναι δυνατόν ο Ντόναλντ Τραμπ, με την πιο χαμηλή δημοτικότητα, να μπορεί να κέρδιζε και σήμερα την Κάμαλα Χάρις, εάν διεξάγονταν εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η σύντομη ανάλυση στην οποία προβαίνει ο Περόν εξηγεί τους λόγους γιατί ο Τραμπ θα έβγαινε και πάλι νικητής σε μια νέα εκλογικής αναμέτρηση με τη Χάρις ή οποιονδήποτε άλλο Δημοκρατικό υποψήφιο. Οι επισημάνσεις που κάνει ο Ελβετός εκλογολόγος πάνε πολύ πιο πέρα από την αμερικανική πολιτική, και μπορούν κάλλιστα να αφορούν και την κυπριακή πολιτική πραγματικότητα. Ή να δώσουν κάποια μαθήματα προς όσους εμπλέκονται στην κυπριακή πολιτική.
Σύμφωνα με τον μέσο όρο των δημοσκοπήσεων της RealClearPolitics το 50% των ψηφοφόρων στις ΗΠΑ αποδοκιμάζουν τη δουλειά που έχει επιτελέσει έως σήμερα ο Ντόναλντ Τραμπ κατά τους πρώτους τέσσερις μήνες της προεδρίας του. Σε όλους του τομείς καταγράφεται μια κάθετα αρνητική αποτίμηση του έργου του. Έτσι καταφέρνει να έχει τα πιο χαμηλά ποσοστά, προσπερνώντας το προηγούμενο πιο χαμηλό ποσοστό, που είχε ίδιος κατά την προηγούμενη του θητεία.
Σε δημοσκόπηση που παρουσίασε πρόσφατα το CNN το αποτέλεσμα άφησε έκπληκτους τους αναλυτές: Ο Τραμπ θα κέρδιζε και πάλι την Χάρις και πολλούς άλλους Δημοκρατικούς εάν οι εκλογές διεξάγονταν τώρα. Πως είναι αυτό δυνατόν; Να υπάρχει τόση αντιπάθεια (σύμφωνα με τις μετρήσεις) και ο κόσμος θα προτιμούσε τον Τραμπ έναντι της Χάρις;
Απαντώντας στο ερώτημα αυτό ο Λουίς Περόν υπενθυμίζει πως «στην πολιτική όλα είναι σχετικά με τον αντίπαλό σου. Ο κόσμος απέρριψε την Κάμαλα Χάρις και πιθανότατα θα την απέρριπτε ξανά». Οι μετρήσεις του CNN έδειξαν πως ο κόσμος δεν ήθελε την Χάρις και συνεχίζει να μην τη θέλει.
Σπανίως οι πολίτες που απορρίπτουν έναν πολιτικό θα έρθουν μετά να τον υπερψηφίσουν. Και στην περίπτωση της Κύπρου υπάρχουν μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα. Από πρόσφατες αλλά και παλαιότερες εκλογικές αναμετρήσεις.
Ο Περόν προς το τέλος της ανάλυσής του υποδεικνύει πως μια από τις αιτίες του γιατί οι ψηφοφόροι θα επέλεγαν και πάλι Τραμπ έναντι Χάρις, οφείλεται στο ότι παρά την ήττα τους τον περασμένο Νοέμβριο οι Δημοκρατικοί δεν έχουν ακόμα πάρει το μάθημά τους. Θα πρόσθετα πως φαίνεται να μην έχουν ακόμα αντιληφθεί πως και γιατί έχασαν τις εκλογές.
Πολιτικό σύστημα της Κύπρου μπορεί να είναι διαφορετικό από αυτό των ΗΠΑ, αλλά το βλέπουμε κι εδώ αρκετά τα τελευταία χρόνια, να δυσκολεύονται οι πολιτικοί και τα κόμματά τους να αντιληφθούν ποιοι ήταν οι λόγοι που έχασαν τις εκλογές. Να αντιληφθούν πως εκείνο που καθορίζει στη σημερινή σύγχρονη εποχή το εκλογικό αποτέλεσμα είναι η οικονομία.
Η ασφάλεια ή ανασφάλεια που εκπέμπει η οικονομική πολιτική μιας κυβέρνησης (οπουδήποτε στον κόσμο) είναι παράγοντας που καθορίζει το πολιτικό και εκλογικό τοπίο. Εάν οι πολίτες αισθάνονται (όχι γιατί τους το λένε οι πολιτικοί) πως δύσκολα βάζει φαγητό στο τραπέζι του και πληρώνει τους λογαριασμούς του τότε θα αντιδράσει, όχι πριν, αλλά την ημέρα της κάλπης.
Εάν από την άλλη αισθάνεται ότι αυτό που έχει, κινδυνεύει, έστω και εάν δεν είναι ικανοποιητικό ή αρκετό, και πάλι θα αντιδράσει στην κάλπη. Κάνοντας επιλογή η οποία πολλές φορές θα εκπλήξει. Η ασφάλεια και ανασφάλεια είναι το βαρόμετρο για τον ψηφοφόρο. Και αυτό θα αποφασίσει την ημέρα της κάλπης.
Γι’ αυτό και στην πολιτική χρειάζεται κάποιος να έχει υπομονή, γιατί είναι εκ του πραγματικού αποτελέσματος που θα κριθεί και όχι με οτιδήποτε άλλο. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δημιουργούν κάποιες εντυπώσεις. Είναι όμως το αποτέλεσμα των πολιτικών που εφαρμόζονται που μετρά και όχι οι ανακοινώσει ή οι δηλώσεις.
