Τελικά, τι οφείλει η περιοχή μας στο Ισραήλ;

Με εξαίρεση τη Γάζα, η κατάσταση στην υπόλοιπη περιοχή εξομαλύνεται με ρυθμούς αδιανόητους μέχρι πρότινος. Η πιο άβολη δε αλήθεια είναι πως, είτε μας αρέσει είτε όχι και πέρα από την πρόθυμη και επιλεκτικά ευαίσθητη μεταφορά του διαλόγου σε μία και μόνο τάχα «συναισθηματική» βάση η οποία εξυπηρετεί α) τους ισλαμιστές και β) την ακροαριστερά, σίγουρα όχι την ειρήνη και τους λαούς της περιοχής, εάν το Ισραήλ δεν είχε κινηθεί όπως κινήθηκε, τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί.

Σε έναν πόλεμο που δεν ξεκίνησε εκείνο μάλιστα. Αν το ξεχάσαμε.

Οι ιαχές όσων επιδίδονται σε τραμπουκισμούς προκειμένου να ακυρώσουν και τελικά να αναγκάσουν σε σιωπή την όποια αντίθετη άποψη, κάτι που έχουν επιτύχει σε μεγάλο βαθμό, είναι εξίσου επικίνδυνες για τη δημοκρατία και τις ελευθερίες όλων μας. Προέρχονται δε από τους ίδιους ανθρώπους οι οποίοι αναλόγως του γιατί το κάνουν θα έπρεπε να ντρέπονται ή έστω να προβληματιστούν κάποια στιγμή.

Κι αυτό διότι, η πρώτη κατηγορία, έχει πολιτικά και μόνο κίνητρα, αυτοί τουλάχιστον που καθοδηγούν τους αμνούς και είναι αυτά ακριβώς τα κίνητρα που τους επιτρέπουν, χωρίς να ντρέπονται, να μετατρέπουν σε πολιτικό δεκανίκι τους άμαχους της Γάζας την ώρα που μοιάζουν να ξύπνησαν σαν σ’ ένα “Goodbye Lenin 2”. Και να μην είδαν τι έκαναν οι ομοϊδεάτες τους στα παιδιά της Συρίας, της Ουκρανίας και πάει λέγοντας.

Αυτά επίσης είναι που τους αποτρέπουν λόγω της συμμαχίας του χώρου τους με τον ισλαμισμό να στηρίξουν τον κόσμο στη Γάζα ο οποίος ζητά βοήθεια για να απαλλαγεί από τη Χαμάς και την τυραννία της ή και τον Παλαιστίνιο ηγέτη Μαχμούτ Αμπάς ο οποίος – εν αντιθέσει με τους ίδιους!.. – καλεί ξανά και ξανά να αφοπλιστεί η Χαμάς και να επιστραφούν οι όμηροι. Κάτι που όλοι αυτοί δεν άγγιξαν ποτέ. 

Για όλα φταίει μόνο το Ισραήλ. Χρειάζεται ένας εχθρός του λαού. Το χειρότερο δε είναι η ίδια η Χαμάς να δίνει στοιχεία και να φανερώνεται ότι το 70% περίπου των νεκρών είναι τρομοκράτες της και εκείνοι να συνεχίζουν να αποδέχονται τα στοιχεία αυτής της συμμορίας, χωρίς καν να προβληματίζονται για πόσοι από τους 100 που σκοτώθηκαν λ.χ. είναι τρομοκράτες της Χαμάς. Γιατί εάν οι 70 είναι τέτοιοι, το συμπέρασμα είναι απλό: οι 30 άλλοι είναι τα θύματα. Λυπούνται εξίσου και κατανοούν τα κτήνη της Χαμάς, εγώ καθόλου προσωπικά, και καταλήγουν να παρουσιάζουν αυτό που γίνεται ως απόδειξη της κακής φύσης των Ισραηλινών, αντισημίτες όπως πάντοτε ήταν. Με πολιτική σκοπιμότητα.

Πάντα τα ίδια έλεγαν. 

Ναι ο Πόλεμος πρέπει να τελειώσει και ναι το θέμα για κάθε λογικό άνθρωπο είναι οι τριάντα, παρότι τα περί γενοκτονίας είναι εξωφρενικά και αδιανόητα. Γενοκτονία γίνεται στην Ουκρανία επίσημα μάλιστα με άρνηση της ίδιας της ταυτότητας των Ουκρανών. Κάλεσμα σε γενοκτονία είναι τα Free Palestine και τα From the River to the Sea, διότι δεν αναφέρονται στη Δυτική Όχθη και τη Γάζα αλλά στο σύνολο ενός κράτους αναγνωρισμένου από τον ΟΗΕ ακόμα και από αραβικά κράτη. Στα οποία κράτη οι θέσεις τους μοιάζουν επιχειρήματα τροφίμων ψυχιατρικού ιδρύματος.

Οι της δεύτερης κατηγορίας, ας καταλάβουν επιτέλους ότι δεν βλέπουμε ριάλιτι και θα πρέπει να βγάλουμε νικητή, αφού να βρούμε τον κακό ούτε θα κερδίσουν κάτι εάν κοιτάζοντας μόνο ένα κομμάτι της εικόνας, το οποίο εν πολλοίς παράγεται με ψέματα και με fake news που αποκαλύπτονται καθημερινά μαζικά κιόλας αλλά τα προσπερνούν κι αυτά, δεν θα κερδίσουν κάτι πέρα από τα likes στα social media. Για τα παιδιά, ισχύει το ίδιο με πιο πάνω. Για την καταστροφή επίσης. 

Τι θα γινόταν χωρίς τον πόλεμο του Ισραήλ;

Ο Λίβανος θα ήταν ακόμα προτεκτοράτο του Ιράν και της τρομοκρατίας του, θα διαλυόταν μέρα με τη μέρα οικονομικά και κοινωνικά, στο εθνικό δε επίπεδο θα ακολουθούσε την πορεία της υπόλοιπης Μέσης Ανατολής όπου οι Χριστιανοί ειδικά εξαφανίζονται. Χθες μάθαμε ότι η Βηρυτός έχει σχεδόν αφοπλίσει τους πυρήνες της Χεζμπολάχ που δεν κατέστρεψε το Ισραήλ όταν διέλυσε την τρομοκρατική αυτή συμμορία. Ο Μαχμούτ Αμπάς πήγε στο Λίβανο και έπεισε τους ένοπλους Παλαιστινίους να κάνουν το ίδιο, με εξαίρεση μια περιοχή που ελέγχεται πλήρως από τη Χαμάς. Θα αναγκαστεί και εκείνη να το πράξει και εάν όχι όταν θα μπει μέσα ο Στρατός.  Εκεί ελλείψει Εβραίων στην εξίσωση δεν θα ασχοληθεί κανείς.

Στη Συρία, όπως γράφαμε και χθες, οι εξελίξεις είναι ακόμα πιο εντυπωσιακές. Η Δαμασκός μιλά κατευθείαν πια με το Ισραήλ και ο διάλογος προχωρά γοργά. Αν δεν είχαμε την εξουδετέρωση της Χεζμπολάχ από το Ισραήλ, σήμερα, η μεν σιιτική τρομοκρατική οργάνωση θα χρησιμοποιούσε το Λίβανο ως ορμητήριο το δε καθεστώς Άσαντ θα βρισκόταν ακόμα στην εξουσία και θα είχε ακόμα τα χημικά όπλα τα οποία κατέστρεψε το Ισραήλ και με επίσημα στοιχεία είχαν χρησιμοποιηθεί σε 217 επιθέσεις στον Εμφύλιο.

Μιλώντας για τη Συρία ας δούμε και το εξής: Το καθεστώς Άσαντ (τον οποίο επί Χριστόφια είχαμε συντροφικά παρασημοφορήσει) πάντα με βάση τα διεθνώς αναγνωρισμένα ως τα πιο ακριβή (αν και θεωρούνται… συντηρητικά!) στοιχεία του Συριακού Δικτύου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (https://snhr.org/) αποδεικνύεται ότι έκανε αυτά τα… όμορφα. 

Και τέλος με τα περί whataboutism, το πονηρό κόλπο το οποίο επινόησαν οι ακροαριστεροί για να κρύβουν τα εγκλήματα των δικών τους και τις ενοχλητικές ερωτήσεις. Όποιος το χάφτει, το αξίζει. 

Aπό την έναρξη του Συριακού Εμφυλίου, λοιπόν, μέχρι το τέλος του, το καθεστώς Άσαντ διέπραξε:

ΕΞΩΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ

ΑΜΑΧΟΙ: 202.000 

Από αυτούς:

ΠΑΙΔΙΑ: 23.058 

ΓΥΝΑΙΚΕΣ: 12.010 

ΕΞΑΦΑΝΙΣΕΙΣ (Μετά από συλλήψεις)

ΑΜΑΧΟΙ: 96.321

ΠΑΙΔΙΑ: 2.329 

ΓΥΝΑΙΚΕΣ: 5.742 

ΘΑΝΑΤΟΙ ΛΟΓΩ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΩΝ:

ΑΜΑΧΟΙ: 15.102 άτομα 

ΠΑΙΔΙΑ: 190

ΓΥΝΑΙΚΕΣ: 95

ΒΑΡΕΛΙΑ ΜΕ ΒΟΜΒΕΣ 

Σύνολο 81.916

ΑΜΑΧΟΙ ΝΕΚΡΟΙ: 11.087

ΠΑΙΔΙΑ: 1.821

ΓΥΝΑΙΚΕΣ: 1.780 γυναίκες.

ΧΗΜΙΚΑ ΟΠΛΑ

ΣΥΝΟΛΙΚΑ 217 επιθέσεις

ΑΜΑΧΟΙ: 1.413 ήταν άμαχοι

ΠΑΙΔΙΑ: 214

ΓΥΝΑΙΚΕΣ 262 γυναίκες

ΤΡΑΥΜΑΤΙΕΣ: 11.080 

ΒΟΜΒΕΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ

ΣΥΝΟΛΙΚΑ: 252 επιθέσεις

ΝΕΚΡΟΙ ΑΜΑΧΟΙ: 835 ατόμων

ΠΑΙΔΙΑ: 337 

ΓΥΝΑΙΚΕΣ: 191 

Ρωσικά όπλα ως επί το πλείστον. Στις 23/12/2017 ο υπουργός Άμυνας του καθεστώτος Πούτιν Σεργκέι Σοϊγκού περηφανευόταν ότι «48.000 μέλη του Στρατού είχαν αποκτήσει μαχητική εμπειρία στη Συρία». 

Εδώ, αποδεικνύεται ότι σκόπιμα έσφαζαν αδιάκριτα, να κάνουν και εξάσκηση στους στόχους οι Ρώσοι. Τα στοιχεία δεν είναι της όποιας Χαμάς, έτσι; 

Και από αυτό το καθεστώς μας απάλλαξε το Ισραήλ. Όπως και από τα πλοκάμια του Ιράν. Αυτά και εάν.

Το Ισραήλ δεν είναι καθεστώς. Είναι μια χώρα πιο δημοκρατική σε πολλά και από τη δική μας για όποιον ασχοληθεί να τη μελετήσει. Και πολύτιμος σύμμαχός μας. Ούτε τέρατα είναι, ούτε γενοκτονία διαπράττουν. 

Όταν χτυπούν νοσοκομεία και σχολεία, ναι, είναι αποδεδειγμένο ότι η Χαμάς το κάνει χρησιμοποιώντας ως ανθρώπινες ασπίδες τους αμάχους. Υπάρχουν βίντεο και μέσα από αντίσκηνα προσφύγων ακόμα, όμως, τι να γίνει, ΔΕΝ πρέπει να γίνεται. Και δεν συνιστά δικαιολογία. Ούτε για τη μαζική καταστροφή της Γάζας, όχι. Ούτε για τις ακραίες φωνές που ζητούν να… καθαριστεί το οικόπεδο. Δεν. Απλά δεν. 

Και οφείλονται πολλές έρευνες και εξηγήσεις ακόμα κι αν δεν υπάρχει πόλεμος χωρίς αυτά. Ακόμα κι αν είναι ο πόλεμος με τη χαμηλότερη αναλογία αμάχων στα χρονικά.

Δεν τελειώνει όμως εκεί. Η ισλαμιστική τρομοκρατία, πίσω από την οποία βρίσκονται το Κατάρ και η Τουρκία, πρέπει τελειώσει. Και θα υπάρξουν θύματα αλλά, πρέπει να γίνει. Για το καλό όλων μας. ΟΚ, ίσως όχι για τα κομματικά παίγνια μερικών. 

Όσοι επιμένουν στις εμμονές τους ενάντια στο Ισραήλ μόνο, ας ευχηθούμε κάποια στιγμή να μπορέσουν να το ξεπεράσουν. Διότι το πρόβλημα δεν άρχισε με τη Γάζα. Πάντα εκεί ήταν.