Πριν από λίγο καιρό, ο Κύπριος μαθηματικός και συγγραφέας, Τεύκρος Μιχαηλίδης, μας μίλησε για τα «περίεργα όρια της λεγόμενης πολιτικής ορθότητας». Μεταξύ άλλων, είπε τα εξής:

«Εσχάτως, διάφορες επιτροπές αγνώστου επινοήσεως και προελεύσεως ανέλαβαν να αναμορφώσουν επί το πολιτικώς ορθότερον κλασικά λογοτεχνικά κείμενα. Ήδη στα έργα του Ίαν Φλέμινγκ και της Άγκαθα Κρίστι αρκετές “ανάρμοστες» λέξεις έχουν αντικατασταθεί, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις ολόκληρες παράγραφοι έχουν πλήρως απαλειφθεί.

Ο εφιάλτης της “διόρθωσης της ιστορίας” τον οποίο είχε προαναγγείλει ο Όγουελ στο έργο του, “1984”, υλοποιείται μέσα από τη λογοκρισία που επιβάλλει η πολιτική ορθότης. Και όταν η λογοκρισία που ωραιοποιεί την ιστορία, αρχίσει, ουδείς γνωρίζει πότε, πού και αν θα σταματήσει.

Εν αναμονή, λοιπόν, της νέας έκδοσης του “Δωδεκάλογου του Ρομά” (αντί του: “Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου”) διά χειρός Παλαμά και του “Ηλικιωμένου Αφροαμερικανού Τζιμ” (αντί του: “Ο γέρο-νέγρος Τζιμ”) διά χειρός Καββαδία, ας ετοιμαζόμαστε για τον επερχόμενο νέο Μεσαίωνα: μ’ έναν Μεγάλο Διαδικτυακό Αδελφό να παρακολουθεί την κάθε μας κίνηση εν μέσω οριακά βιώσιμων κλιματικών συνθηκών, με το κράτος προνοίας διαλυμένο, εφοδιασμένοι όμως μ’ έναν ηδυσμένο λόγο που ξέρει να κρύβει απάνθρωπες στάσεις πίσω από ευπρεπείς λέξεις».

Δύο καλά νέα, επιτέλους, από την Αμερική. Πρώτο, ότι το Ομόσπονδο Δικαστήριο έβαλε φραγμό στην επιβολή δασμών από τον … δασμοφύλακα Ντόναλντ Τραμπ. Και η δεύτερη ότι ο Ίλον Μασκ ανακοίνωσε ότι αποχωρεί από την κυβέρνηση, δηλώνοντας την Κυριακή στο CBS ότι τον απογοήτευσε ή big and beautiful (μεγάλη και πανέμορφη) ατζέντα του Προέδρου. Το BBC, λέει ότι ήταν αναμενόμενο. Τον τελευταίο καιρό, μαζεύτηκαν σύννεφα πάνω από τη σχέση τους…

Ο Ίλον Μασκ στο Χ: «Όπως είχα προγραμματίσει, καθώς η θητεία μου στην κυβέρνηση ως Ειδικός Δημόσιος Υπάλληλος φτάνει στο τέλος της, θέλω να ευχαριστήσω τον Πρόεδρο για την ευκαιρία που μου έδωσε να μειώσω την αχρείαστη δαπάνη του Κράτους». 

Μιας και αποδεσμεύτηκε από την Ομάδα Τραμπ, δεν θα ’ταν κακή ιδέα να τον πάρουμε μεταγραφή εδώ; Ακριβώς για την μείωση αχρείαστων δαπανών μας!

Καταπληκτική ταμπέλα έξω από μικρή καφετέρια στο Σόχο του Λονδίνου: «Δεν έχουμε Wi-Fi. Μιλήστε μεταξύ σας. Προσποιηθείτε ότι είναι 1995».

Μέσα σ’ έναν κόσμο που γυρίζει πολύ γρηγορότερα απ’ ό,τι βαστούν οι αντοχές του, πάντα ψάχνω και βρίσκω πρόσωπα που αξίζει να αναδειχθούν – είτε είναι εν ζωή, είτε όχι. Για αυτό και ευγνώμων για τη Στήλη που με φιλοξενεί, αλλά και στο Διαδίκτυο που με «ταξιδεύει» σε πρόσωπα και μέρη που θα δυσκολευόμουν αλλιώς.

Μια πρόσφατη «γνωριμία» μου είναι με έναν άνθρωπο που δεν είναι πια εν ζωή, αλλά άφησε πολλά ωραία πράγματα πίσω του.

Ονομάζεται Τσακ Φίνι, 1931-2023, συνιδρυτής των Duty Free Shoppers, έδωσε αθόρυβα πάνω από το 99% της περιουσίας του, ύψους 8 δισεκατομμυρίων δολαρίων, κατά τη διάρκεια της ζωής του μέσω του ιδρύματός του, The Atlantic Philanthropies. Η προσωπική του φιλοσοφία, ήταν να «δίνει ενώ ζει». Έτσι, διέθεσε μεγάλο μέρος της φιλανθρωπίας του στην εκπαίδευση, την υγειονομική περίθαλψη, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την επιστημονική έρευνα.

Ένας σημαντικός στόχος της δωρεάς του ήταν η βοήθεια προς τα παιδιά που βρίσκονταν σε μειονεκτική θέση για την πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Δώρισε εκατοντάδες εκατομμύρια σε ιδρύματα όπως το Πανεπιστήμιο Cornell (το πανεπιστήμιο από το οποίο αποφοίτησε), καθώς και σε πανεπιστήμια στην Ιρλανδία, το Βιετνάμ, τη Νότια Αφρική και την Αυστραλία — συχνά χρηματοδοτώντας υποτροφίες, εγκαταστάσεις πανεπιστημιουπόλεων και ερευνητικά κέντρα.