Η αλήθεια είναι πως 15,000 για 8 άτομα, για 3 μέρες σε ξενοδοχείο του Λονδίνου, δεν είναι εξωφρενικό ποσό για επίσημη αποστολή. Στην Πάφο ή στη Λεμεσό (η οποία πετά) αν πάνε 8 άτομα για ένα τριήμερο, τις 8 χιλιάδες θα τις χρειαστούν. Εκτός κι αν επιλέξουν να μείνουν σε Airbnb. Οπόταν για Λονδίνο, δεν ακούγεται και τόσο εξωφρενικό.
Φυσικά υπάρχει και το παράδειγμα του πρώην προέδρου της Ουρουγουάης Χοσέ Μουχίκα, ο οποίος πέθανε πρόσφατα. Κυκλοφορούσε με ένα σαραβαλάκι, Φόλκσβαγκεν «σκαραβαίο» του 1987 και ζούσε σε μία μικρή φάρμα, χαρίζοντας το 90% του μισθού του (12.000 δολάρια μηνιαίως) σε αγαθοεργίες. Ο Μουχίκα θα έμενε οπουδήποτε και θα θεωρούσε ύβρη να δαπανήσει για 3 βράδια διαμονής ποσό πιο μεγάλο από το μηνιαίο του μισθό. Ο Μουχίκα όμως ήταν μοναδική περίπτωση. Δεν αναμένει κανένας από την πρόεδρο της κυπριακής Βουλής να γίνει ο θηλυκός Μουχίκα.
Ούτε κι οι 77,000 είναι εξωφρενικό ποσό για να επιπλωθεί ένας χώρος εστίασης ενός δημόσιου χώρου και δη Κοινοβουλίου. Εξωφρενικές είναι οι διαδικασίες που ακολουθήθηκαν, εξωφρενικές είναι κι οι πολυάριθμες αποστολές, όχι μόνο της Αννίτας, αλλά όλων των αξιωματούχων αυτού του κράτους. Για αυτό και της κακοφάνηκε της προέδρου της Βουλής ο ντόρος που έγινε με την αποκάλυψη της Ελεγκτικής Υπηρεσίας. Ας μην το γενικεύει όμως και ας περιοριστεί στις πτυχές που αφορούν την προεδρία της. Το έτσι κάνουν όλοι δεν είναι επιχείρημα.
Είναι λογικό και ηθικό και νομότυπο να χαρακτηρίζονται οι καρέκλες, τα τραπέζια, τα φωτιστικά και δεν ξέρω τι άλλο, ως «μοναδικό έργο τέχνης» ώστε να γίνει απευθείας ανάθεση και να μην ζητηθούν προσφορές; Είναι λογικό και ηθικό και νομότυπο ένας άνθρωπος, αρχιτέκτονας ή διακοσμητής, να σχεδιάζει και ταυτόχρονα να προμηθεύει αυτά που καθόρισε στα σχέδια του; Αν πρόκειται για ιδιωτική κατοικία ας κάνει ότι θέλει ο ιδιοκτήτης. Στην περίπτωση μας όμως, μιλάμε για το κτήριο της Βουλής. Όπου, ναι, χρειαζόταν ένας αξιοπρεπής, άνετος, λειτουργικός, καλαίσθητος χώρος εστίασης. Όφειλαν όμως να προκηρύξουν προσφορές και να επιλέξουν με διαφάνεια. Αν οι προσφορές είναι χρονοβόρες ας βρουν τρόπο να ρυθμίσουν τα προβλήματα που ενίοτε δημιουργούνται. Οι απευθείας αναθέσεις δεν μπορούν να πείσουν πως είναι έχουν σκιές.
Όσο για τις αποστολές, είναι πολύ δημοκρατικό να μένουν όλοι, άρχοντες και πληβείοι, στο ίδιο ξενοδοχείο. Όταν όμως οι προδιαγραφές του ξενοδοχείου είναι για τους άρχοντες, τότε ανάλογο είναι και το αντίτιμο. Κι αν πρόκειται να καλυφθεί με δημόσιο χρήμα, τότε έχει λόγο ο ελεγκτής και ο φορολογούμενος που πληρώνει. Ο οποίος μπορεί και να πει κουβέντες παραπάνω που ίσως εκληφθούν ως κανιβαλισμός. Για αυτό ας προσέχουν οι άρχοντες.