Οι Τουρκοκύπριοι εστιάζουν στις «προεδρικές εκλογές» του προσεχούς Οκτωβρίου και η ελληνοκυπριακή πλευρά διαφημίζει την πολυμερή συνάντηση στα τέλη Ιουλίου στη Νέα Υόρκη σημειώνοντας ότι «εμείς δεν θεωρούμε ότι υπάρχει χρόνος για χάσιμο». Όπως δήλωσε ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Κωνσταντίνος Λετυμπιώτης, “Εμείς προετοιμαζόμαστε πολύ εντατικά για την πολυμερή διάσκεψη του Ιουλίου. Το έχουμε ξαναπεί ότι η σύνθεση αυτής της πολυμερούς επιτρέπει την συζήτηση επί της ουσίας. Είμαστε έτοιμοι και επιδιώκουμε αυτή τη συζήτηση επί της ουσίας, για να μπορέσει να επιτευχθεί ουσιαστική πρόοδος στην προσπάθεια για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων”.
Το ερώτημα των Ηνωμένων Εθνών και των όσων ασχολούνται με το Κυπριακό είναι γιατί, η κατά τα άλλα σοβαρή ε/κ πλευρά, στο ζήτημα των οδοφραγμάτων επικαλείται ότι η λύση του γόρδιου δεσμού όπως διακηρύσσει ο Νίκος Χριστοδουλίδης πρέπει να διέπεται από την αρχή της αμοιβαιότητας, για να μπορέσει να έχει θετική κατάληξη. Μα δεν είναι αυτονόητο ότι ο Τατάρ δεν θέλει να υπάρξει η όποια πρόοδος για αυτό και βάζει προσκόμματα; Η ε/κ πλευρά που υποτίθεται θέλει να επιτευχθεί πρόοδος γιατί κολλά στα προσκόμματα Τατάρ; Στα δύο «όχι» Τατάρ αντιπροτείνετε άλλες έξι εναλλακτικές. Τόσο δύσκολο είναι; Γιατί δηλαδή πρέπει να μπαίνουμε σε καθεστώς ομηρίας κάθε φορά που ο Τατάρ λέει όχι; Κι αν είναι δύσκολο σε μια γραμμή αντιπαράταξης 180 χιλιομέτρων να αντιπροτείνουμε εναλλακτικές λύσεις, η «αρχή της αμοιβαιότητας» δεν είναι ουσιαστική πολιτική που υπηρετεί τον στόχο της λύσης.
Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης κρατώντας σφιχτά το συρματόπλεγμα της τακτικής Αναστασιάδη συνεχίζει από το 2017 την κωλυσιεργία στο Κυπριακό και δεν πείθει κανένα ότι πέτυχε την επανέναρξη της διαδικασίας των συνομιλιών καθώς σε οποιαδήποτε προσπάθεια των ΗΕ για να αρθούν εμπόδια ο Νίκος Χριστοδουλίδης, ο οποίος σύμφωνα με την Ολγκίν γνωρίζει καλά τι ανοίγματα πρέπει να κάνει για να ξεκλειδώσει τη διαδικασία, στρέφει το βλέμμα αλλού. Προτιμά να κερδίσει την στήριξη όλων όσων αντιτίθενται φανερά ή κεκαλυμμένα στη λύση του Κυπριακού, όπως η Εκκλησία, το ΕΛΑΜ, ένα μεγάλο τμήμα των κομμάτων του Κέντρου, ένα μεγάλο τμήμα του ΔΗΣΥ, ακόμα και ένα μικρότερο κομμάτι της Αριστεράς. Έτσι πάει από τώρα, συμπράττοντας με όλους τους πιο πάνω για τις προεδρικές του 2028 χωρίς να τον ενδιαφέρει σε ποια βράχια ενδεχομένως να πέσει η Κύπρος. Βράχια που δεν είναι άλλα από αυτά της Τουρκίας, η οποία έχει αναδειχθεί σε υπερδύναμη της περιοχής και που όλοι προσδοκούν στη εύνοια της αλλά και την στρατιωτική προστασία της. Μήπως η Άγκυρα με το γεωπολιτικό εκτόπισμα που έχει τώρα, θα λάβει υπόψη τις επαναλαμβανόμενες διακηρύξεις Νίκου Χριστοδουλίδη «να ξεκινήσουμε τις συνομιλίες από εκεί που μείναμε» το 2017; Εξάλλου ο ίδιος ο Νίκος Χριστοδουλίδης το 2023 απέρριψε δύο από τα έξι κεφάλαια -τη διακυβέρνηση και το περιουσιακό- του Πλαισίου Γκουτέρες (το οποίο όλη η διεθνής κοινότητα γνωρίζει ότι ο Αναστασιάδης και ο Χριστοδουλίδης το πλαστογράφησαν). Η διεθνής κοινότητα γνωρίζει επίσης ότι το 2018 ο Ακιντζί πρότεινε το Πλαίσιο Γκουτέρες να υπογραφεί ως «στρατηγική συμφωνία για τη λύση» αλλά Αναστασιάδης και Χριστοδουλίδης απέρριψαν την πρόταση. Τώρα όμως επιμένει «να ξεκινήσουμε τις συνομιλίες από εκεί που μείναμε» το 2017 ενώ η Ολγκίν του απάντησε σαφώς ως προς το ποια ανοίγματα πρέπει να κάνει για να ξεκλειδώσει τη διαδικασία…
Και μετά ήρθαν οι μέλισσες! Εκείνες του Παντελή Μηχανικού και μας προειδοποίησαν ότι οι Τούρκοι θα εποικήσουν το Βαρώσι. Ο Νίκος Χριστοδουλίδης με σαρδόνιο χαμόγελο είπε ότι πρόκειται περί πυροτεχνημάτων. Τώρα η περίκλειστη πόλη έγινε τουριστικό αξιοθέατο, σε σημείο που Ε/Κ γεμίζουν λεωφορεία με ξένους τουρίστες από Πρωταρά και Αγία Νάπα και με αντίτιμο 200 ευρώ το κεφάλι τους κάνουν εκδρομές στην πόλη φάντασμα. Το τραγικό είναι ότι στους άλλοτε εμπορικούς δρόμους του Βαρωσιού βλέπει κανείς συνθήματα του τύπου «Ζήτω η ΕΟΚΑ Β’ » και «Ένωση», μέχρι που να δώσει η Άγκυρα διαταγή να αρχίσει η «ανοικοδόμηση» να ξαναχτιστεί η πόλη και όσοι Βαρωσιώτες θέλουν θα επιστρέψουν κάτω από «τ/κ» διοίκηση, να πληρώσουν και την ανοικοδόμηση των σπιτιών τους, αλλά τα συνθήματα τότε δεν θα υπάρχουν. Θα αρχίσουν να γράφονται στις ελεύθερες περιοχές που προβλέπω ότι δεν θα παραμείνουν ελεύθερες για πολύ… λόγω ΕΟΚΑ Γ’ και «Ένωσης» που ήδη επιστρέφει και γίνεται της μοδός όπως και το ενιαίο κράτος!
Ποιος θα θυμάται τότε το Σχέδιο Ανάν που θα μας επέστρεφαν το Βαρώσι, τη Μόρφου ένα τμήμα της Καρπασίας και 51 χωριά; Ποιος θα θυμάται το Μον Πελεράν και το χάρτη Ακιντζί; Ποιος θα θυμάται τις δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες που πέθαναν στην προσφυγιά; Ποιος θα θυμάται τον Λυσσαρίδη, τον Τάσσο και τον Χριστόφια του τσιμεντωμένου ΟΧΙ, τον Αναστασιάδη και τον Χριστοδουλίδη και τους δύο αρχιεπισκόπους, όταν η κατεχόμενη Κύπρος θα είναι μια Ριβιέρα… δίδυμη της Γάζας!
Την ώρα λοιπόν που εμείς χωρίς καν να βλέπουμε τι γίνεται στη Γάζα, φοράμε τα καλά μας και «προετοιμαζόμαστε πολύ εντατικά για την πολυμερή διάσκεψη του Ιουλίου», στη Νέα Υόρκη, στα κατεχόμενα τρία κόμματα ανακοίνωσαν ότι θα στηρίξουν την υποψηφιότητα Ερσίν Τατάρ για την προεδρία της λεγόμενης «ΤΔΒΚ» στις εκλογές του προσεχούς Οκτωβρίου. Πρόκειται για τα Δεξιά Κόμματα της Εθνικής Ενότητας (ΚΕΕ), της Αναγέννησης (ΚΑ), και το Δημοκρατικό Κόμμα (ΔΗΚΟ) του Σερντάρ Ντενκτάς, ο οποίος είχε ωστόσο εκδηλώσει πρόθεση να είναι υποψήφιος. Σύμφωνα με ότι έφτασε κοντά μας από το Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών, ο Ερσίν Τατάρ δήλωσε πως «τα συνεργαζόμενα κόμματα μοιράζονται κοινές αρχές, εγκαθίδρυση των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κατοχύρωση των εγγενών δικαιωμάτων και συνέχιση της αντίληψής που αφορά στην κυριαρχική ισότητα και το ισότιμο διεθνές καθεστώς» και ανακοίνωσε ότι ο ίδιος κατέρχεται ως ανεξάρτητος υποψήφιος, κάτω από την ταμπέλα «Συμφωνία Κοινής Λογικής», υπό την οποία θα τρέξουν στις εκλογές τα τρία κόμματα. «Αυτές οι εκλογές πρέπει να γίνουν μεταξύ εκείνων που θέλουν να πορευτούν μαζί με την Τουρκία και εκείνων που θέλουν να πορευτούν με την Αμερική, τα ΗΕ και την ΕΕ. Είμαστε ένα πολιτικό κίνημα που λέει, «αν υπάρχει ζήτημα έθνους, πατρίδας και ιδιαίτερα της μητέρας μας πατρίδας, τα υπόλοιπα είναι απλώς λεπτομέρειες» διακήρυξε ο αρχηγός του Κόμματος της Αναγέννησης των εποίκων Ερχάν Αρικλί, εκφράζοντας τη ραχοκοκαλιά του συνασπισμού «Συμφωνία Κοινής Λογικής. Μετά το σχέδιο Ανάν, μετά το Κραν Μοντάνα, δεν έχει μείνει τίποτα να συζητήσουμε. Ο πρώην Τ/Κ ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί παρέδωσε έναν χάρτη στο Κρανς Μοντάνα και προσέφερε «μηδέν στρατιώτες και μηδέν εγγυήσεις». Παρά ταύτα, ο Ε/Κ ηγέτης αναποδογύρισε το τραπέζι. Τι περισσότερο μπορούμε να δώσουμε; Ως εκ τούτου, το βιβλίο της ομοσπονδίας είναι κλειστό».
Η άλλη ισχυρή υποψηφιότητα είναι αυτή του καθηγητή Τουφάν Ερχιουρμάν του Αριστερού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, ο οποίος υποστηρίζει λύση ΔΔΟ, έστω και με κάποιες επιφυλάξεις. Οι δύο ισχυρές υποψηφιότητες θα τρέξουν σε εκλογές ενός γύρου εκ των πραγμάτων. Ο συντηρητικός συνασπισμός εκμεταλλεύεται ήδη το Χάρτη Ακιντζί προσπαθώντας να προσελκύει εκείνους που στο πλαίσιο των εδαφικών αναπροσαρμογών θα άλλαζαν τόπο διαμονής, υποσχόμενοι ότι δεν θα επιτρέψουν να τους μετακομίσει κανείς! Τώρα ποιος θα κερδίσει τις «εκλογές» θα εξαρτηθεί από το σε ποια πλευρά της ζυγαριάς θα σταθεί η Τουρκία και όχι από την πολυμερή διάσκεψη του Ιουλίου…
