Είναι όντως πολύ τραγικό αυτό που συμβαίνει στον Πενταδάκτυλο. Μια τεράστια και ανεπανόρθωτη καταστροφή. Και καλά κάνει ο διευθυντής της Υπηρεσίας Μεταλλείων και όλοι οι υπόλοιποι που καταγγέλλουν την καταστροφή και ζητάνε μέτρα. Τα οποία μέτρα ωστόσο μοιάζουν να μην είναι τόσο για την προστασία του βουνού, αλλά περισσότερο για την αντιμετώπιση του ανταγωνισμού που δημιουργείται από τα υλικά που εμπορεύονται στις ελεύθερες περιοχές βάσει των κανονισμών της Πράσινης Γραμμής. «Τίθεται ζήτημα αθέμιτου ανταγωνισμού καθώς τα υλικά από τα κατεχόμενα παράγονται χωρίς καμία περιβαλλοντική ή τεχνική πιστοποίηση, ενώ το κόστος παραγωγής τους είναι σαφώς χαμηλότερο» καταγγέλλει ο διευθυντής της Υπηρεσίας Μεταλλείων ζητώντας επανεξέταση των κανονισμών ώστε να μην επιτρέπεται αδρανή λατομικά υλικά από τον Πενταδάκτυλο να διακινούνται στις ελεύθερες περιοχές «λαμβάνοντας υπόψιν ότι σύμφωνα με τη νομοθεσία οι ορυκτοί πόροι ανήκουν στην Κυπριακή Δημοκρατία και οι αρμόδιες Αρχές δεν έχουν δώσει προνόμια λατομείου για τον Πενταδάκτυλο».

Ήδη, οι Σύνδεσμοι Σκυροποιών και Λατομείων έχουν αποστείλει επιστολές τόσο στον πρόεδρο της Δημοκρατίας όσο και σε ευρωπαϊκά σώματα ζητώντας την άμεση απαγόρευσης της μεταφοράς αδρανών υλικών από τα κατεχόμενα. Τα επιχειρήματα είναι πολλά και λογικά: Η γη και οι επιχειρήσεις είναι κλεμμένες, οι ζημιές στο φυσικό περιβάλλον είναι ανεπανόρθωτες, δημιουργείται αθέμιτος ανταγωνισμός.

Η πρώην Επίτροπος Συνοχής και Μεταρρυθμίσεων, Ελίζα Φερέιρα, απάντησε ήδη (μετά από επιστολή του Λουκά Φουρλά) πως η Επιτροπή αδυνατεί να επιβάλει μέτρα στις περιοχές εκτός του αποτελεσματικού ελέγχου της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ας πούμε πως θα λάβει η ίδια η Κυπριακή Δημοκρατία μέτρα, τα οποία δεν μπορεί να είναι άλλα από τον τερματισμό της εμπορίας αδρανών οικοδομικών υλικών από τις κατεχόμενες προς τις ελεύθερες περιοχές. Μετά από αυτό θα πάψουν οι Τούρκοι να λατομεύουν και να καταστρέφουν τον Πενταδάκτυλο; Μπορεί οι Ελληνοκύπριοι να είμαστε πολύ καλοί πελάτες -ίσως και οι καλύτεροι- αλλά δεν είμαστε οι μόνοι πελάτες. Τα κατεχόμενα κτίζονται πλέον απ’ άκρη σε άκρη. Με υλικά από τον Πενταδάκτυλο. Η πληγή στο βουνό θα συνεχίσει να μεγαλώνει, το τοπίο -όπως και όλα τα κατεχόμενα- θα συνεχίσουν να αλλοιώνονται. Οι λατόμοι των ελευθέρων περιοχών θα συνεχίσουν να ζητάνε μέτρα; Η Υπηρεσία Μεταλλίων θα συνεχίσει να μιλά για ληστρική λατόμευση που παραβιάζει κατάφωρα κάθε αρχή περιβαλλοντικής διαχείρισης και προστασίας;

Παρόμοιες λατομεύσεις συντελούνται και στις ελεύθερες περιοχές. Τα τοπία μπορεί να μην έχουν την αίγλη και τη μοναδικότητα του Πενταδακτύλου αλλά έχουν (ή είχαν) τη δική τους χάρη και οικολογική σημασία. Αυτά τα τοπία ποιος θα τα προστατέψει;